محمد لطیف‌کار ـ اصطلاح فاصلهگذاری اجتماعی که این روزها به عنوان یک روش مهم مقابله با کرونا در ایران و بیشتر نقاط دنیا به کار می‌رود، غلط است و به جای آن باید از واژه‌ی «فاصله‌ی فیزیکی» استفاده کنیم.
تذکر بالا که خیلی هم درست به‌نظر می‌رسد را مهدی مکارمی طی یادداشتی در کانال درس‌گفتارهای جامعه‌شناسی توضیح داده است. خلاصه‌ای از این مطلب را در ادامه بخوانید.
این روزها مفهوم «فاصله اجتماعی» را زیاد می‌شنویم که بسیار سخاوتمندانه(!) مورد استفاده‌ی متولیان امور بهداشت و درمان قرار می‌گیرد. استفاده از این مفهوم محدود به ایران هم نیست و ظاهرا توسط متخصصان بهداشت و اپیدمیولوژیست‌ها به ادبیات مقابله با بیماری کرونا وایرِس وارد شده؛ این درحالی است که این مفهوم اساسا در جامعه‌شناسی معنایی متفاوت از آنچه اپیدمیولوژیست‌ها مدنظر دارند، به‌کار می‌رود.
در واقع، «فاصله اجتماعی» به تفاوت میان گروه‌های اجتماعی در یک جامعه و میزان تمایل یا عدم‌تمایل آن‌ها نسبت به یکدیگر راجع است و اتفاقا در ارتباط با مضامینی چون همدلی، درک متقابل و کنش ارتباطی افراد و گروه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
به نظر می‌رسد آنچه مدنظر متولیان بهداشت و درمان در سراسر جهان است، ایجاد و حفظ «فاصله فیزیکی» افراد از یکدیگر است تا بدین‌ترتیب، زنجیره‌ی انتقال ویروس شکسته شود و پایانش فرا برسد.
این «فاصلهگذاری فیزیکی» به‌عنوان یک روش موثر و در تکمیل قرنطینه، مورد توجه قرار گرفته؛ اما به‌نظر می‌رسد در استفاده از مفهوم «فاصلهگذاری اجتماعی» دقت لازم صورت نگرفته است.
فاصلهگذاری فیزیکی افراد برای جلوگیری از انتقال کووید ۱۹ به میزبان‌های جدید بسیار متفاوت از فاصلهگذاری اجتماعی است و مفهومی جامعه‌شناختی است.
اتفاقا در این شرایط است که باید فاصله‌ها را کم کنیم، همدلی‌ها را بیشتر و عشق به دیگری را ترویج کنیم، و البته «فاصلهگذاری فیزیکی» را هم بسیار جدی بگیریم. / الف
نظر خود را بنویسید
نظرات