سنجش تب راه تشخیص کرونا نیست

فردای کرمان – گروه جامعه: نشانه‌های بروز بیماری کرونا در حال تغییر است، چندی پیش پزشکان اعلام کردند که نشانه‌های ابتلا به کرونا در بیماران ایرانی از علائم شبیه سرماخوردگی و تنگی نفس به علائم گوارشی تغییر کرده است. حالا هم تحقیقات نشان می‌دهد، تب و افزایش دمای بدن در بین بیماران ایرانی نسبت به بیماران چینی بسیار کمتر است و تنها 40 درصد بیماران دچار تب می‌شوند. عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی می‌گوید بر خلاف چین که 75 درصد مبتلایان به کرونا بیماری‌شان با تب شروع می‌شد در ایران بیشتر بیماران دچار کاهش غلظت اکسیژن خون می‌شوند و به همین دلیل تب‌سنجی نمی‌تواند در تشخیص بیماری کرونا موثر باشد. او درباره‌ی خاموش شدن زمان اپیدمی کرونا هم توضیح داد و با بیان این‌که طول مدت اپیدمی‌ها به قدرت، سرعت انتشار و میزان عفونت‌زایی عامل بیماری‌زا، تمهیدات انسان‌ها و امکانات بستگی دارد گفت که زمانی اپیدمی خاموش شده تلقی می‌شود که دو دوره از اپیدمی بگذرد و مورد جدیدی گزارش نشود. او همچنین تاکید کرد: «اگر بخواهیم وضعیت جامعه را به حالت طبیعی و عادی رها کنیم ممکن است اپیدمی خیلی طولانی شده و حتی سال‌ها به طول انجامد».
به گزارش فردای کرمان به نقل از ایران آن‌لاین، دکتر حمید سوری دکترای تخصصی اپیدمیولوژی با اشاره به وجود تفاوت در الگوهای اپیدمی بیماری کرونا در کشورهای مختلف گفت: «در کشور ما تب شاخص چندان مهمی برای شناسایی بیماری نیست و بیماری ۴۰ درصد مبتلایان با تب آغاز می‌شود، در حالی که در چین بیماری ۷۵ درصد مبتلایان با تب شروع شده است».
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با بیان این‌که گذاشتن تب‌سنج جلوی در فروشگاه‌ها و ادارات برای تشخیص بیماران در کشور ما چندان موثر نیست، بیان کرد: «باید الگوهای ابتلا در کشور شناسایی شده و از افراد جامعه بر اساس این الگوها محافظت شود».
وی با بیان این‌که یکی از مهم‌ترین شاخص‌های تشخیص کرونا در کشور ما میزان غلظت اکسیژن در خون است، افزود: «در کشور ما ۶۰ درصد بیماران هنگام ابتلا غلظت اکسیژن خون‌شان پایین‌تر از ۹۳ درصد می‌شود، این درحالی است که در چین تنها ۱۴ درصد مبتلایان دچار کاهش غلظت اکسیژن در خون می‌شوند».
این اپیدمیولوژیست درباره‌ی عوامل موثر در طول مدت اپیدمی‌ها توضیح داد: «طول مدت اپیدمی‌ها به قدرت، سرعت انتشار و میزان عفونت‌زایی عامل بیماری‌زا، تمهیدات انسان‌ها و امکانات و فرصت‌های جامعه برای مقابله با بیماری بستگی دارد».
وی با اشاره به اهمیت طول مدت اپیدمی و شدت آن افزود: «شدت اپیدمی به معنای تعداد مرگ و میر و بستری‌هایی است که بر اثر بیماری رخ می‌دهد، برای مثال در مورد آنفلوآنزای فصلی ابتلا بسیار زیاد است اما شدت بیماری به قدری نیست که باعث بستری تعداد زیادی از افراد شود و ظرفیت بالقوه‌ی بالایی برای مرگ و میر و آسیب‌های اقتصادی و اجتماعی ندارد».
سوری درباره‌ی علت تفاوت در طول مدت اپیدمی‌ها توضیح داد: «ممکن است تفاوت در نوع مداخلات، سرعت عمل و یا شدت عمل در اعمال مداخلات و همچنین ماهیت عامل بیماری زا در کشورهای مختلف با یکدیگر باعث تفاوت در طول مدت اپیدمی باشد».
وی با بیان این‌که به علت بالا بودن سرعت انتشار کرونا تقریبا هیچ نقطه‌ی غیرآلوده‌ای در کره زمین باقی نمانده است، گفت: «زمانی می‌توان این اپیدمی را خاموش کرد که هرچقدر سریع‌تر میزان مولد پایه را کاهش دهیم، یعنی میانگین افرادی که از یک فرد در طول دوره بیماری مبتلا می‌شوند را به کمتر از یک برسانیم».
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ادامه داد: «هرچقدر که زودتر میزان مولد پایه کم شود، طول مدت اپیدمی کاهش می‌یابد».
وی گفت: «اگر بخواهیم وضعیت جامعه را به حالت طبیعی و عادی رها کنیم ممکن است اپیدمی خیلی طولانی شده و حتی سال‌ها به طول انجامد».
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ادامه داد: «بعضی از عوامل بیماری‌زای ویروسی دچار متاسیون(جهش) می‌شوند و این مسئله هم از عواملی است که در طول مدت بیماری‌ها می‌تواند نقش داشته باشد».
سوری افزود: «برخی از اپیدمی‌ها مانند آبله و یا سرخک، طول مدت اپیدمی کوتاه‌تری دارند، زیرا اگر کسی به آن‌ها دچار شود، تا آخر عمر نسبت به آن مصون می‌شود اما در مورد ویروس‌هایی مانند سارس، مرس و یا کرونا هنوز نمی‌دانیم که فرد در صورت ابتلا چه مدت نسبت به آن مصون می‌ماند».
این اپیدمیولوژیست گفت: «البته گزارش‌های پراکنده‌ای نسبت به ابتلای مجدد افراد به کرونا گزارش شده است، اما هنوز قطعی نیست».
وی درباره‌ی اثر وضعیت کشورهای مختلف بر روی شرایط اپیدمی سایر کشورها توضیح داد: «حل مشکل پاندمی کرونا از محدوده‌ی شهر، استان و کشور فراتر است و یک مشکل جهانی است که نیاز به هماهنگی و همکاری بین‌المللی دارد».
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی اضافه کرد: «حتی اگر در کشوری یک مورد بیماری یافت نشود، هر روز و ساعت این احتمال وجود دارد که بیماری از خارج کشور وارد شود، مگر این‌که کشوری خود را کامل ایزوله کند و کسی را به کشور راه ندهد و حتی واردات را نیز محدود کند که تقریبا غیر ممکن است».
سوری در ادامه یادآور شد: «زمانی اپیدمی خاموش شده تلقی می‌شود که دو دوره از اپیدمی بگذرد و مورد جدیدی گزارش نشود، مثلا دوره‌ی بیماری کرونا حدود دو هفته است، یعنی اگر چهار هفته هیچ‌گونه ابتلای جدیدی ( منظور بستری و مرگ نیست) گزارش نشود اپیدمی خاموش تلقی می‌شود».
وی تاکید کرد: «از نظر علم اپیدمی منطقه‌ای سفید محسوب می‌شود که دو دوره از بیماری گذشته باشد و مورد جدیدی دیده نشود».
سوری درباره‌ی راه‌های سالم ماندن جامعه پس از خاموشی اپیدمی اظهار کرد: «بعد از کنترل اپیدمی در جامعه یا همان دوره‌ی پست اپیدمی، نباید جامعه به حال خود رها شود، بلکه باید اندازه‌های بروز بیماری مرتب گزارش شود و تمهیدات لازم برای مراقبت از جامعه اتخاذ شود، یعنی ممکن است تا چند سال مجبور شویم هر شخص جدیدی که وارد کشور می‌شود را کنترل و در صورت الزام قرنطینه کنیم تا جامعه مصون باقی بماند».
وی یادآور شد: «در غیر این صورت شانس شیوع مجدد اپیدمی وجود دارد».
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با بیان این‌که وقوع موج‌های بعدی کرونا به میزان سرعت انتشار بیماری بستگی دارد، گفت: «هرچقدر فاصله‌گذاری اجتماعی کمتر رعایت شود، تعداد کسانی که به طور متوسط مبتلا می‌شوند بیشتر خواهد بود». /پ