فردای کرمان – محمد لطیف‌کار: در حالی‌که انتظار می‌رفت انجمن موسیقی کرمان یا خانه هنرمندان پیشنهاد نامگذاری معبری به نام استاد آواز ایران محمدرضا شجریان مطرح سازد، مهندس عالم‌زاده شهردار کرمان پیش‌دستی کرد و این پیشنهاد را در نشست شورای شهر کرمان به نام خود ثبت کرد.
فارغ از این‌که این پیشنهاد توسط شورای شهر به چه میزان مورد استقبال قرار گیرد و بتواند معبری مناسب با جایگاه شجریان در نظر بگیرد؛ به نظر من قدردان این پیشنهاد در درجه‌ی اول باید جامعه‌ی فرهنگی و هنری کرمان باشد، و پس از آن همه‌ی علاقه‌مندان به فرهنگ و هنر کشورمان را شامل می‌شود.
در خبرها آمده بود: شهردار کرمان در نشست روز یک‌شنبه بیستم مهرماه با بیان این‌که استاد شجریان، تجلیِ هنرِ موسیقی و ادبیات معاصر ایران است، به شورای شهر کرمان پیشنهاد داد، در شهر کرمان معبری به نام استاد «شجریان» نامگذاری، و برای یادبود او، سردیس وی ساخته شود.
درگذشت شجریان که کنش کم‌نظیر مردم ایران را، در فضای حقیقی و مجازی در پی داشت، نشان داد جایگاه این هنرمند بسیار فراتر از موقعیت و جایگاه هنر و موسیقی در کشورمان است. تحرک اخیر برخی شهرداری‌ها از جمله شهرداری مشهد و شیراز در نامگذاری معبری به نام ایشان، و نیز شهرداری تهران در تاکید دوباره بر نامگذاری معبری به نام ایشان، و نصب بیلبورد با محتوای سوگواری در سطح شهر، و نیز تسلیت مقامات کشور مثل رئیس جمهور، و حضور وزیر ارشاد در مراسم خاک‌سپاری نیز گویای همین نکته است.
پیام‌هایی که از سوی هنرمندان و فرهیختگان جامعه به این مناسبت منتشر شد، نیز همه را باید نشانه‌ی قدردانی ملت، و جایگاه رفیع هنر فاخر و هنرمندان واقعی در جامعه تلقی کرد.
در چند روز گذشته همه‌ی ما ناگفته‌های بسیاری از توان هنری و اخلاق و منش شجریان شنیدیم. مجالی نیست تا تعدادی از اظهارات مطرح را این‌جا نقل کنم، اما بد نیست به‌طور مثال، روی صحبت‌های امیررضا نوربخش، مدیرعامل خانه موسیقی ایران قدری تامل کنیم. او در مراسم تدفین استاد شجریان می‌گوید: «ایشان فراتر از آواز و هنر ایران بود و بر تارک تاریخ ایران خواهد ایستاد. کمتر هنرمند و شخصیتی را در تاریخ می‌توان در کنار استاد شجریان نهاد که این‌گونه یک ملت را با خود همراه کند».
براین اساس، نامگذاری معبری به نام شجریان و یا نصب تندیسی از او در یک مکان شهری، بدون شک نشانه‌ی توجه و احترام مردم و مدیران شهر به تعالی هنر و فرهنگ، و جایگاه هنرمندان واقعی در جامعه است.
اگرچه شجریان به‌گفته‌ی بزرگان ادب و هنر در زمره‌ی چهره‌های کم‌نظیری چون حافظ و فردوسی قرار دارد، و به همین دلیل شایسته‌ی تکریم است، اما از یاد نبریم که هرگونه احترام به بزرگان هنر و فرهنگ، در اصل احترام به خودمان، و فرهنگ و هنر سرزمینمان معنا می‌دهد. /پ
نظر خود را بنویسید