فردای‌کرمان – گروه جامعه: معاون محیط زیست طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست دربارۀ مزایدۀ ۵ هزار معدن متروکه گفت: «معادن نباید به صورت یکباره و در فاصلۀ زمانی کوتاه واگذار شوند چراکه شوکی به طبیعت کشور وارد می‌شود و منجر به تغییرات اساسی در اکوسیستم‌ها خواهد شد».
حسن اکبری با بیان این‌که بهره‌گیری از تمام ذخایر به‌صورت همزمان ضرورتی ندارد، افزود: «در شرایطی که با تغییر اقلیم و خشکسالی در بسیاری از نقاط کشور هستیم و فعالیت‌های انسانی بر پیکر طبیعت مانند جاده‌ها زخم زده‌اند، ظرفیت و توان اکوسیستم‌های کشور با آغاز همزمان فعالیت تعداد زیادی معدن کاهش می‌یابد و طبیعت توان خودپالایی و احیای آسیب‌های وارد شده بر اثر تخریب‌ها را نخواهد داشت».
وی خاطرنشان کرد: «در مکاتبات انجام شده با وزارت صمت، به لحاظ فنی و کارشناسی از آن‌ها خواستیم تا به یکباره این اتفاق نیفتد. به علاوه دربارۀ محدودۀ معادن نیز استعلام کرده‌ایم. وزارت صمت معتقد است که این معادن در گذشته سابقه‌ای داشتند و برابر قانون این اقدام را انجام می‌دهند. با این وجود ما دوباره با استان‌ها مکاتباتی کرده‌ایم تا برای هرگونه فعالیت و صدور مجوز در داخل مناطق با ما هماهنگی کنند تا اقدامات قانونی لازم را انجام دهیم».
به گزارش فردای‌کرمان به نقل از ایسنا، معاون سازمان حفاظت محیط زیست گفت: «به نظر می‌رسد بیشتر معادن خارج از مناطق چهارگانه قرار دارند اما نکتۀ حائز اهمیت این است که بسیاری از زیستگاه‌های خوب حیات‌وحش خارج از این مناطق هستند. بدین جهت اگر طبیعت خارج از مناطق چهارگانه مورد دست‌اندازی قرار گیرد، مطمئنا مناطق حفاظت‌شدۀ چهارگانه - که مانند جزایر پراکنده هستند - نمی‌توانند تنوع زیستی کشور را حفظ کنند. به علاوه ما با چالش‌هایی مانند فرسایش بادی و گردوغبار مواجه می‌شویم و در نهایت تمامی این موارد، آسیب‌ها و هزینه‌هایی را متوجه خودمان خواهد کرد».
اکبری نگاه به معادن براساس سطح را غلط‌انداز دانست و افزود: «گاهی وزارت صمت به‌صورت مقایسه‌ای عمل می‌کند. به عنوان نمونه می‌گوید معادن واگذار شده دو درصد مساحت کل کشور است و این عددی نیست اما به نظر من این نگاه درست نیست چراکه معادن نیاز به جادۀ دسترسی دارند. فعالیت‌های معدنی با سایر فعالیت‌های انسانی متفاوت است و آن تفاوت این است که معادن غالبا در قلب زیستگاه‌های بکر ما هستند؛ زیستگاه‌هایی که مامن بسیاری از گونه‌های باارزش ما به‌ویژه «گونه‌های خجالتی» هستند که به حضور انسان حساسیت دارند و برخورداری از امنیت برایشان دارای اهمیت بسیاری است».
جاده‌های دسترسی به معادن کانون‌های فرسایش بادی
وی دربارۀ تبعات احداث جادۀ دسترسی به معادن گفت: «با احداث این جاده‌ها، راه انسان به زیستگاه‌های بکر باز می‌شود و ممکن است سوءاستفاده‌گران مانند شکارچیان، گردشگران یا طبیعت‌گردان بسیاری از مسائل را رعایت نکنند. حضور آنان برای بسیاری از گونه‌های حیات وحش گوشه‌گیر - که از فعالیت‌های انسانی دور هستند - به‌ویژه گربه‌سانان و برخی گونه‌های با ارزش حفاظتی بالا آسیب‌زا است».
اکبری افزود: «جاده‌های دسترسی به معادن خود غالبا کانون‌های خطی فرسایش بادی هستند. اکنون عمدۀ آلودگی هوای کشور به علت افزایش ذرات معلق است. بخش عمده‌ای از ذرات معلق منشا طبیعی دارند و ناشی از فرسایش بادی هستند. برخی کانون‌ها با اندک وزش باد گردوغبار را وارد هوا می‌کنند و بسته به شرایط و اندازه، مدتی را در هوا معلق می‌مانند».
وی به مشکل دیگر معادن اشاره کرد و توضیح داد: «غالب معادن و جاده‌های دسترسی آن‌ها پس از فعالیت معدن رها می‌شوند. برخی معادن نیز فعالیت خود را آغاز می‌کنند اما به علت عدم کیفیت نوع مادۀ معدنی رها می‌شوند و نه تنها تاثیری در اشتغال و اقتصاد ندارند بلکه اثرات تخریبی بر پیکرۀ طبیعت بر جا می‌گذارند. در نهایت نیز راه ورود برای رفت و آمد انسان به محدوده اکتشاف شده باز می‌کنند».
اکبری دربارۀ آسیب وارد شده به پوشش گیاهی بر اثر معدن‌کاری اظهار کرد: «پوشش گیاهی نیز به‌طور مستقیم از فعالیت‌های معدن‌کاری آسیب می‌بیند. در ابتدای فعالیت معادن بیشتر جاده‌های دسترسی به آن‌ها خاکی هستند بنابراین با عبور کامیون‌ها گردوغبار به هوا بر می‌خیزد و تا چند ۱۰۰ متر اطراف جاده گردوغبار بر پوشش گیاهی نشست می‌کند. در نتیجه فعالیت گیاهان و پوشش گیاهی منطقه مختل خواهد شد».
فعالیت های معدنی باید متوقف شوند؟
معاون محیط زیست طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست دربارۀ فعالیت‌های معدنی توضیح داد: «با همۀ این تبعات ما نمی‌گوییم فعالیت معدنی صورت نگیرد چراکه از ذخایر کشور هستند و باید از آن‌ها استفاده کنیم اما بهره‌گیری از تمام ذخایر به‌صورت همزمان ضرورتی ندارد. لازم است به اندازۀ نیاز فعلی از هر نوع ماده معدنی در کشور بهره‌برداری و پس از اتمام ذخیره معدن، آن مکان را بازسازی کنیم. متولی برداشت از معدن باید آن را بازسازی کند و راه‌های دسترسی به معدن را از بین ببرد و زیستگاه را احیا کند. سپس به سراغ ذخیرۀ بعدی برود».
اکبری در پایان تاکید کرد: «ما نباید به تمامی درخواست‌های معدنی کشور پاسخ دهیم و همۀ ذخایر را واگذار کنیم. اگر یکباره این اتفاق رخ دهد هیچ حیات وحش و تنوع زیستی در کشور مکانی برای زندگی نخواهد داشت. طبیعت نیز نمی‌تواند زخم‌هایی که بر پیکر او ایجاد شده است را ترمیم کند». /پ
نظر خود را بنویسید