فردای‌کرمان – گروه جامعه: مدیرکل دفتر پیشگیری و درمان اعتیاد وی جمعیت معتادان متجاهر در سطح کشور را طبق تعریف قانون، بین ۵ تا ۷ هزار نفر اعلام کرد و گفت: «برآوردهای ما در سال گذشته نشان داد که جمعیت معتادان متجاهر حدود ۷۵ تا ۸۰ هزار نفر است».
فرهاد اقطار با بیان اینکه رفع معضل اعتیاد به‌ویژه معتادان متجاهر در کشور همکاری تمامی دستگاه‌ها را می‌طلبد، افزود: «قرار بود طبق دستورالعمل‌ها، بخش درمانی وزارت بهداشت به این حوزه ورود کرده و پزشک و پرستار را تأمین کند؛ اما متأسفانه ما فقط شرایط تأمین دارو را داریم؛ چون سازمان بهزیستی از سال ۱۳۸۴ تاکنون حق گرفتن پزشک را ندارد و این موضوع، هزینۀ زیادی را به سازمان تحمیل می‌کند».
به گزارش فردای‌کرمان به نقل از ایلنا، وی 29 بهمن در مصاحبه با رادیو گفت‌وگو در مورد گرایش کارتن‌خواب‌ها به مصرف بیشتر مواد مخدر اظهار کرد: «معمولاً در فصول سرد سال شرایط برای معتادان متجاهر سخت‌تر می‌شود و این افراد که ممکن است سالمند یا جوان و یا زنان بی‌سرپرست باشند، فکر می‌کنند با افزایش مصرف، یک شب گرم‌تری را سپری می‌کنند».
وی از فرد معتادی که حمایت خانواده را نداشته باشد و مصرف و پاتوق او در کف خیابان اتفاق بیفتد به‌عنوان یک «معتاد متجاهر» نام برد و افزود: «برخی از این افراد در پاتوق‌ها حضور دارند و معتاد نیستند؛ اما به دلایل مختلف به شرایط بی‌خانمانی رسیدند».
اقطار ادامه داد: «همۀ افرادی که در این پاتوق‌ها هستند اعتیاد ندارند و فقط ۴۰ درصد آن‌ها در کف خیابان و یا پاتوق مواد مخدر مصرف می‌کنند که طبق ماده ۱۶ قانون مبارزه با مواد مخدر جزو معتادان متجاهر شناخته می‌شوند».
مدیرکل دفتر پیشگیری و درمان اعتیاد با اشاره به فعالیت بیش از یک دهه مراکز کاهش آسیب در این حوزه گفت: «گرم‌خانه‌های شهرداری و ۸۳ مرکز ماده ۱۶ و تعدادی کمپ در کل کشور وجود دارند که از این افراد نگهداری می‌کنند؛ اما با این حال باز هم عده‌ای هستند که در پاتوق‌ها می‌مانند».
اقطار یادآور شد: «درصورتی‌که این افراد به مراکز مجاز تحت‌نظر وزارت بهداشت و سازمان بهزیستی مراجعه کنند و گواهی درمان بگیرند هیچ مشکلی ایجاد نخواهد شد؛ اما اگر فرد از مراجعه به این مراکز و درمان، امتناع کند و در پاتوق بماند طبق دستور قضایی به مراکز ماده ۱۶ معرفی می‌شود، حق خروج هم ندارد و باید دو تا سه ماه در این مراکز بماند ضمن اینکه قانون پیش‌بینی کرده اگر فرد درمان نشد، باید در اردوگاه اجباری تحت درمان قرار گیرد».
وی با اشاره به مضیقه‌های مالی و بودجه‌ای در این بخش افزود: «بحث نگهداری یک رهجو از نظر آب و برق، مکان، پرستار، خوراک و دارو هزینه‌بر است و به دلیل اینکه همکاری در سایر دستگاه‌ها وجود ندارد و شرایطی برای آن پیش‌بینی‌نشده هزینه‌های سازمان بهزیستی چندین برابر است». /پ
نظر خود را بنویسید