گروه جامعه ـ محسن جلالپور؛ فعال اقتصادی و رئیس سابق اتاق ایران و اتاق کرمان که چهارشنبهی گذشته و در جریان شورای عالی مرکز کرمانشناسی، هوشنگ مرادیکرمانی را ملاقات کرده متنی را در ستایش این نویسندهی نامدار کرمانی در صفحهی اینستاگرام خود نوشته و قدردانی از مفاخر کرمان را یادآوری کرده است.
به گزارش فردایکرمان، متن کامل یادداشت جلالپور را در ادامه میخوانید.
«نمیتوانم باور کنم در میان شما فردی باشد که حداقل یکی از کتابهایش را نخوانده باشد. کتابهایش کتاب نیست، تصویر، شعر و واقعیت همزمان است. نوشتههایش آنقدر شیرین است که به رطب مضافتی بم هم طعنه میزند. او یکی از مجموعه دلایلی است که من به کرمانی بودن خودم افتخار میکنم. هوشنگ مرادی کرمانی عزیز را یکی دو شب پیش در ساختمان روزنامه اطلاعات دیدم و هی نگاهش کردم و یاد همه لحظههای قشنگی افتادم که نه فقط به من و به همه کرمانیها که به همه ایرانیان هدیه کرده است. مرادیکرمانی اگرچه متولد کرمان است و غلیظ کرمانی صحبت میکند اما شهرتش ایرانی و جهانی است. کتاب خاطراتش« شما که غریبه نیستید» به چاپ بیست و هشتم رسیده و به چند زبان ترجمه شده است. جز این چندین اثر قوی و اثرگذار دارد که به نظرم غیر ممکن است نخوانده باشید یا حداقل این که فیلمش را ندیده باشید. اما چه شد که هوشنگ مرادی کرمانی را ملاقات کردم؟
چند شب پیش به دعوت مرکز کرمانشناسی به تهران سفر کردم که ماموریتش کمک به شناخت بیشتر کرمان و مشاهیر آن است. این مرکز را حسین مرعشی در سال 1367 پایهگذاری کرده و بخش مهمی از پویایی و بالندگیاش را مدیون سید محمدعلی گلابزاده است.
نشست اخیر را محمد جواد فدایی استاندار جدید کرمان مدیریت کرد و خیلی از چهرههای سرشناس سیاسی استان از جمله حسین مرعشی، محمدرضا باهنر، سید محمود دعایی و دیگران نیز در آن حضور داشتند. هوشنگ مرادیکرمانی نیز مایهی شیرینی و مباهات این نشست بود.
پس از چند ساعت بحث و تبادل نظر تصمیم گرفته شد اصلاحاتی در مرکز کرمانشناسی صورت گیرد؛ از جمله اینکه ساختار ثبتی این مرکز تغییر کند، هیات امنای جدیدی تعریف شود، اعضای هیات مدیره و مدیرعامل معرفی شوند. از همه مهمتر این که با توجه به ضیق منابع، بخش خصوصی و زعمای کرمانی نیز به میدان بیایند تا کرمانشناسی جانی تازه بگیرد.
یکی از بحثهایی که مطرح شد و خیلی هم طرفداران جدی داشت، این بود که از بزرگان کرمان از جمله آقای هوشنگ مرادی کرمانی تا زنده و در قید حیات هستند تقدیر کنیم. اما چه کنم که در چند دهه گذشته کارمان این بوده که افراد را تا در قید هستند اذیت و آزار کنیم و پس از آن که مردند از آنها قهرمان بسازیم».
4602
نظر خود را بنویسید