فردای‌کرمان ـ اسما پورزنگی‌آبادی: چند هفته پیش که به‌واسطۀ برگزاری همایش آیدکس، روزانه گروه‌های زیادی در دانشگاه هایتک رفت‌وآمد می‌کردند، من هم فرصت پیدا کردم چند باری به این دانشگاه بروم.
برای رسیدن به این دانشگاه که بنا به گفتۀ معاون آموزشی، هم‌اکنون حدود 1200 دانشجو دارد، باید تمام طول هفت‌باغ را پیمود و سپس در جبهۀ غربی میدان بزرگ انتهای هفت‌باغ، وارد یک مسیر فرعی شد؛ مسیری که نیاز نیست کسی حتما کارشناس و اهل فن و حتی رانندۀ حرفه‌ای باشد تا متوجۀ ناایمنی آن بشود. شاید حتی دانشگاه‌های شهرهای کوچک کشور هم چنین ورودی ناایمن و خطرناکی ندارند!
مسیری که دانشجویان و استادان و کارکنان و مراجعان هایتک را به این دانشگاه می‌رساند، بخشی از یک بزرگراه است که با عنوان 14 معصوم شناخته می‌شود و مسیر اصلی بم به سمت باغین است. مراجعان دانشگاه باید حدود 500 متر را در این جاده برانند که روزانه تعداد زیادی خودروی سنگین و سبک هم در آن تردد می‌کنند!
با حرکت بر روی آسفالت فرسودۀ این جاده، برای رسیدن به سردر دانشگاه که آن هم به اندازۀ کافی نازیبا و خجالت‌آور است! باید عرض این بزرگراه را قطع کرد و از طریق یک تقاطع، به سمت چپ پیچید در حالی که هیچ تابلوی هشداری وجود ندارد که به سایر رانندگان عبوری که بیشتر هم خودروهای سنگین هستند هشدار بدهد اینجا یک تقاطع است. با این وضعیت، کوچک‌‌ترین خطای یک راننده، چه کسی که راهی سفر است و چه کسی که دانشجو و استاد و کارمند هایتک است، خسارت سهمگینی به‌دنبال دارد که حتی تصور آن وهم‌آور است.
نمی‌دانم چرا کسی به‌فکر ایمن‌سازی این مسیر نیست؟ و چرا جان و سلامتی صدها استاد و دانشجو و کارمند دانشگاه هایتک و رانندگان جاده و مسافران آن‌قدر اهمیت ندارد که ورودی ایمنی برای این دانشگاه طراحی و ساخته شود و از آن مهم‌تر، چرا تا حالا در هیچ جلسه و رسانه‌ای دربارۀ این وضعیت مطالبه‌ای نشده است؟
این در حالی است که هایتک به‌دلیل سالن‌های نسبتا مناسبی که دارد، در بسیاری از ایام سال، میزبان برگزاری همایش‌ها و سمینارهای متعدد نیز هست که آیدکس یکی از بزرگ‌ترینِ این رویدادها بود.
این مرکز علمی و آموزشی در بین دانشگاه‌های صنعتی کشور و دانشگاه‌های استان رتبۀ خوبی دارد اما آنچنان که باید، شناخته شده نیست که یکی از دلایل آن ارتباط اندک مدیران مجموعه با رسانه‌هاست.
مسئولان دانشگاه لااقل به بهانۀ این همایش می‌توانستند درخواست ایمن‌سازی ورودی را بدهند و حتی برای اینکه قاطعیت خود را در حل این مشکل نشان بدهند می‌شد میزبانی را مشروط به ایمن‌سازی کنند! شوخی نیست. پای جان عدۀ زیادی در میان است.
ناشناخته بودن این ظرفیت و جای خالی این دانشگاه و نیروی انسانی آن در محافل علمی و اجرایی استان، آنچنان که حتی آن را از یک ورودی مناسب محروم کرده است وقتی بیشتر جلب‌توجه میکند که یادمان بیاید هایتک یکی از قدیمی‌ترین دانشگاه‌های استان کرمان است.
مطابق آنچه که بر روی سنگ یادبود آن نوشته شده، این دانشگاه در تاریخ 28 فروردین‌ماه سال 1372 خورشیدی توسط رئیس‌جمهور وقت، زنده‌یاد آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی افتتاح شد. یعنی این دانشگاه اکنون حدود 30 سال دایر است! البته آن زمان، این دانشگاه به‌عنوان «اولین پارک علمی ایران» و به‌نام «پردیس دانش ماهان، مرکز بین‌المللی علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی» معرفی شد.
براساس آنچه که در سایت اینترنتی دانشگاه که امروزه عنوان «دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته کرمان» دارد، در معرفی این مجموعۀ علمی آمده است: این دانشگاه که با هدف تربیت و تامین بخشی از نیروهای متخصص موردنیاز کشور تاسیس شد، در مقایسه با بسیاری از دانشگاه‌های صنعتی کشور و دنیا، دانشگاهی جوان و در حال رشد است و در طول دوران فعالیت خود توانسته است به صورت یک موسسه علمی پیشرو در صنعت، فناوری‌های روز و علوم کاربردی در عرصۀ علم مطرح باشد. هدف این دانشگاه، فراهم کردن محیطی علمی و پویا برای کسانی است که در راستای کسب علم و دانش تلاش می‌کنند و پایگاه و نقطۀ اتکاء و اعتماد آنانی است که واقعیات و حقایق علمی را درک کرده و برای نشان دادن آن به دیگران کوشش می‌کنند.
این دانشگاه شامل سه حوزۀ آموزش، پژوهش و فناوری است که در حوزۀ آموزش دارای پنج دانشکده علوم و فناوری‌های نوین، مهندسی برق و کامپیوتر و مهندسی عمران و نقشه برداری، شیمی و مهندسی شیمی و مهندسی مکانیک و مواد است.
در حوزۀ پژوهش (پژوهشگاه علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی) شامل چهار پژوهشکده علوم محیطی، فوتونیک، مواد، انرژی وگروه کامپیوتر و فناوری اطلاعات و ۳۳ آزمایشگاه پیشرفته است.
همچنین، در حوزۀ فناوری (پارک علم و فناوری) دارای یک پارک و مرکز رشد و مراکز رشد اقماری در سطح استان است.
این مجموعه مشتمل بر سه حوزۀ آموزش، پژوهش و فناوری؛ از معدود مراکز علمی و فناوری کشور است که از قابلیت تولید علم و تبدیل آن به ثروت و ایجاد کارآفرینی برخوردار است.
علاوه بر آن، این دانشگاه با ارتباط علمی با مراکز دانشگاهی و پژوهشی و صنعتی داخل و خارج از کشور، برگزاری سمینارهای بین‌المللی و ملی و کارگاه‌های آموزشی در تحقق نسل جدید دانشگاه‌های کارآفرین در سطح جنوب شرق کشور حرکت میکند.
با این وصف، آیا رسیدگی به مسائل این دانشگاه و خروج آن از انزوای کنونی ضرورت ندارد؟ / الف
نظر خود را بنویسید