فردای‌کرمان - خلیل همایی: زمان کوتاهی به پایان تبلیغات ریاست‌جمهوری چهاردهم باقی مانده و آمارها از دو رقمی شدن فاصلۀ دکتر پزشکیان با دو رقیب جدی خود حکایت دارد. (۳۴ به ۲۳ و ۲۰)
انتظار می‌رود، موج مشارکت در روزهای باقیمانده به یک خیزش بزرگ مردمی تبدیل شود و با مشارکت ۶۰ درصدی، حماسۀ سیاسی دیگری با شعار: «برای ایران» به منظور آشتی ملی؛ به مدد خرد جمعی رقم بخورد.
بی‌آن‌که بخواهم گرفتار کیش شخصیت شوم، یا از آقای پزشکیان منجی بسازم، بر این گمانم که دو نفر در بین کاندیداها توان حل چالش هسته‌ای و کاهش تحریم‌ها و گره‌گشایی از اقتصاد ملی را دارند و در بین آن دو، صداقت دکتر پزشکیان و روراستی او به مراتب می‌چربد و در روزگار بی‌اعتمادی مردم به کارگزاران، صداقت؛ گوهر کمیاب و حلقه مفقوده سیاست است.
مضافاً این‌که در ماجرای دو قطبی‌سازی و فشارهای فرهنگی اجتماعی که منجر به قهر میلیون‌ها نفر در کشور طی سال‌های گذشته شد، دکتر پزشکیان بر خلاف برخی رقبای خود، همواره در طرف درست تاریخ و در کنار مردم ایستاده است و به این گفتمان امام و رهبری عمل نموده که حضور، خواست و اقدام مردم، یک اصل اساسی در اسلام است.
مردم‌ایران، به فرمودۀ مقام معظم رهبری «مردمی بسیار خوب و مؤمن هستند و حتی کسانی که به برخی ظواهر ملتزم عملی نیستند، دلشان با خدا و معانی و مفاهیم معنوی است؛... به معنی واقعی باید قدردان مردم مؤمن، علاقه‌مند، وفادار و هوشمند ایران باشیم و آنها را عمیقا دوست بداریم...» (فرمایشات آیت‌الله خامنه‌ای در دیدار با ائمه جمعه ۲۶ دی ۱۴۰۲)
و این برخلاف عقیدۀ کسانی است که ایده‌پرداز آنان؛ صراحتاً گفته بود: «مردم‌چه کاره‌اند؟!» و قبول جمهوریت از سوی امام را ناشی از مصلحت می‌دانست و مردمسالاری در نظرش یک ابزار بود!
حضور دکتر پزشکیان؛ با برخورداری از تمام ویژگی‌های مثبت روسای جمهور گذشته، و پرهیز از معایب آنان، با رعایت خطوط قرمز نظام و در چارچوب سند چشم‌انداز می‌تواند قهر «ملت ـ دولت» را به آشتی تبدیل نموده و هم‌افزایی میدان و دیپلماسی را همچون دوران سه سالۀ اخیر ادامه داده و در یک موازنۀ مثبت؛ به هم‌سویی در جهت‌منافع ملی تبدیل سازد. بدین‌سان، جنگ‌های مخرّب «حیدری ـ نعمتی»، که در آن قلم‌ها و زبان‌ها به مثابه سنگ و چوب و سلاح، موجب اختلاف‌افکنی، غوغاسالاری و سیاه‌نمایی و تخریب می‌شوند، خاتمه می‌یابد.
پیشنهاد می‌کنم علاقمندان عرصۀ سیاست، خصوصاً جوانان اهل بینش؛ برای آگاهی از جنگ‌های چند صد سالۀ «حیدری ـ نعمتی» که سابقۀ خونین و زیانباری در ایران داشته و هم‌چنان به شکل دیگری و بر همان سیاق استمرار دارد، به دانشنامۀ آزاد (ویکی پدیا) و سایر منابع؛ مانند خاطرات و سفرنامه‌های شرق‌شناسان و جهانگردان فرانسوی همچون «تاورنیه» و «شاردن» سری بزنند، تا دریابند کشمکش بی‌حاصل سیاسیِ امروز ما، در کجا ریشه داشته؛ چه کسانی از آن نفع می‌برند و چه‌گونه می‌توان با گذر از این بیماری مزمن تاریخی و دردِ کهنه، تهدیدهای فراروی ایران را با انتخاب کاندیدایی که از کیمیای ناب صداقت و از ویژگی‌های مثبتِ تمام روسای جمهور قبلی برخوردار است، به فرصت تبدیل نمود و به یک معادله «برد- برد» در روابط «ملت ـ دولت» رسید.
در باور بنده؛ این‌که دکتر پزشکیان خود را اصولگرای اصلاح‌طلب می‌داند، دارای بار معنایی بسیار عمیقی است که ریشه در نزاع چند صد سالۀ «حیدری ـ نعمتی» دارد و اینک ایران؛ در یک نقطه عطف قرار گرفته که می‌تواند آن دعوای شبه قبیله‌ای را به رقابت «سیاسی ـ عقلانی» در دنیای مدرن تبدیل نماید.
تاکید دکتر مسعود پزشکیان بر حفظ انسجام ملی و تعامل در عرصۀ داخلی، به عنوان پیش‌شرط سیاست خارجی، نویدبخش دکترین جدید در سپهر سیاست در ایران و بکارگیری همۀ ظرفیت‌ها و همۀ توانمندی‌ها به دور از دعوای «حیدری ـ نعمتی»، چپ و راست، و خصومت «اصولگرا ـ اصلاح‌طلب» است... العاقل یکفیه الاشاره.
نظر خود را بنویسید