فردای‌کرمان – خلیل همایی: از ۲۲ خرداد تا ۱۵ تیر، که روز نهایی انتخابات و تعیین سرنوشت بود، به قدر توان و بضاعت اندک خویش، هرچه توانستم، نوشتم.
در شرایطی که بسیاری از دوستان، احتیاط می‌کردند و منتظر بودند تا ببینند کفّۀ سیاست، به نفع کدام طرف سنگین‌تر می شود، تا جایی‌که توانستم، از حق گفتم و از این‌که پزشکیان سیاستمدار صادق و عنصر کمیاب و گوهر نایاب سیاست است، و نوشتم که انتخاب او فرصتی نو برای ایران؛ جهت گذار از ابرهای خطرناک سی بی و برگرداندن کشور به ریل تعامل و هم‌گرایی است و او می‌تواند به ترمیم گسست اجتماعی مخربی که توسط جریان انحرافی شکل گرفته و به دوقطبی مخاطره‌آمیزی در جامعه رسیده است، بپردازد و زخم کاریِ بی‌اعتمادی بین ملت- دولت را قدری التیام بخشد.
نتیجۀ انتخابات که معلوم شد، قصدم این بود که دیگر چیزی ننویسم و صرفاً در گوشه‌ای بنشینم و نمایش شگفت‌انگیز هستی و تجلی ارادۀ حضرت حق را بر سرنوشت ایران تماشا کنم.
اما آن‌چه در روزهای گذشته دیدم، به‌رغم شناخت قبلی که از دکتر پزشکیان داشتم، به گونه‌ای بود که نتوانستم دست به قلم نبرم و باز هم ننویسم.
ابتدا به خاطر این فرصت نو، سر به آستان الهی می‌سایم و قلباً از مقام معظم رهبری، شورای نگهبان، ارکان اجرائی، امنیتی، انتظامی و رسانه‌هایی که بستر این انتخاب امن و سالم را فراهم کردند و از تک تک هم‌وطنانی که در این انتخابات شرکت کردند، به سهم اندک خود قدردانی می‌کنم.
دکتر پزشکیان در این ۱۰ روز جلوه‌های بی نظیری از «مردمی بودن» و «انس حقیقی با اهلبیت» علیهم‌السلام و حمایت از مقاومت و مردم مظلوم غزه را نشان داد که باور قلبی و حقیقت او بود و امیدوارانه انتظار دارم با تحقق وعده‌های خود، برای کاهش تحریم و رفع فیلترینگ و برای پایان دادن به برخوردهای سلبی در حوزه‌های فرهنگی- اجتماعی؛ امید و همدلی را به جامعه برگرداند.
دکتر پزشکیان پس از پیروزی، کسانی را صمیمانه در آغوش کشید که علیه او جفا کرده بودند و کسانی را بخشید که جلوی چشم ۹۰ میلیون نفر گفته و نوشته بودند: «نمی‌گذاریم رئیس جمهور شوی» و او تنها گفته بود: «یا جای خدا نشسته‌اید یا جای مردم» و خداوند دل‌های مردم را به آن‌چه اراده او بود، هدایت کرد و نشان داد که عزّت تنها به دست اوست!
آقای پزشکیان، برخلاف روال سابق که هر کاندیدایی برنده می‌شد دوستان و هم حزبی‌های خود را به کار می‌گرفت؛ کمیته و کارگروه‌هایی را تشکیل داده و شاخص‌هایی برای انتخاب اعضای کابینه و معاونین خود تعیین نموده که امیدوارم بر خلاف روال ۷۰سالۀاداری، به شایسته سالاری منتهی شود.
به یاد داریم که مشاوران هاروارد در دهه ۱۳۳۰ و در وصف نظام انتصابات ایران گفته بودند: «در ایران، وفاداری افراد بر توانمندی آن‌ها ارحجیت دارد»؛
امیداست دولت چهاردهم این بیماری مزمن و تاریخی را درمان کند و تصویری از تخصص، دانش، تجربه و تعهد و تقوی را به عنوان ملاک‌های شایستگی به نمایش بگذارد.
در اولین یادداشتی که ۲۲ خرداد با عنوان «پزشکیان؛ مصداق سیاستمدار صادق» نوشتم و در رسانۀ «فردای کرمان» منتشر شد؛ آمده بود: «اگر موج‌آفرینی و مشارکت جوانان افزایش یابد، شانس زیادی برای بهره‌گیری از ایشان در کسوت ریاست‌جمهوری وجود دارد». در آن یادداشت ننوشته بودم که دکتر پزشکیان شانس پیروزی دارد؛ بلکه شانس را برای ایران و مردم دانسته بودم که رئیس جمهوری زمام امور اجرایی را در دست بگیرد که خود را خاک پای مردم ایران می‌داند؛ و حالا که این اتفاق افتاده، از خداوند بزرگ می‌خواهم او را در برابر هجوم بدخواهان و خصوصاً توطئه‌گران انجمن شبح‌وار حجتیه، محافظت و دولتش را برای خدمت به ایران و مردم و نظام اسلامی، موفق بدارد.
به باورم؛ دکتر پزشکیان واجد همۀ خوبی‌های دولت‌های گذشته و اسلاف خویش و همان شخصیتی است که برای اعادۀ حق و عدالت و جهت تامین منافع ملی، رفاه و آسایش و کرامت مردم نیاز داشتیم. شاید این باورمندی، زودهنگام و خوش‌بینانه باشد، اما از قرائن و شواهد پیداست که این «دولتِ تراز» خواهد بود، که آن‌چه همه دارند، تنها دارد، به شرط آن‌که تنهایش نگذاریم...
العاقل یکفیه الاشاره / ۲۵ تیرماه ۱۴۰۳
نظر خود را بنویسید