فردای‌کرمان ـ اسما پورزنگی‌آبادی: موزه طلا و نقره یا همان حمام‌موزه جواهرات کرمان که در پی عشق و علاقه و کوشش‌های مداوم حسین ودیعتی ـ بازاری فرهنگ‌دوست کرمانی راه‌اندازی شده نیاز دارد که معرفی و دیده شود و برای دیده شدن باید از این مکان فرهنگی و تاریخی حمایت شود. این را کامبیز عامری ـ مسئول موزه به فردای‌کرمان می‌گوید.
در این موزه که در حمام ابراهیم‌خان در مجموعۀ بازار تاریخی شهر راه‌اندازی شده، حدود یک‌ونیم کیلو طلا و هفت هزار مثقال نقره، ساخت دست استادکاران قدیم کرمان به نمایش گذاشته شده است. همچنین با 10 مجسمه روند ساخت طلا و نقره در کرمان که روزگاری بسیار پررونق بوده معرفی شده است.
با احیای این بنای تاریخی، پردۀ فراموشی از چهرۀ تاریخ و پیشینۀ یکی از مشاغل سنتی کرمان یعنی زرگری برچیده شد. ودیعتی پس از نجات حمام تاریخی ابراهیم‌خان و یادآوری گذشتۀ صنعت طلا و نقره‌سازی کرمان، گام مهم دیگری نیز برداشته و آن اینکه آثار دست استادکاران قدیم را به نام کرمان به ثبت ملی رسانده است. تاکنون چهار اثر شامل دستبند ارابه‌ای، بند ساعت حصیری، گردنبند سنگ یاقوت و مروارید خشخاشی که همه تولید کرمان هستند ثبت شده‌اند و چهار اثر دیگر هم در نوبت ثبت قرار دارند.
عامری در این‌باره به فردای‌کرمان گفت: «متاسفانه برخی از کارهای استادکاران کرمانی به استان‌های همجوار رفته است. اگر آقای ودیعتی برای احیای این هنر سنتی اقدام نمی‌کرد ای‌بسا بسیاری از طرح‌های کرمانی به اسم دیگر استان‌ها ثبت می‌شد. یک طرح ماهی داریم که قالب‌های قدیمی ساخت آن در موزه وجود دارد و خاستگاه آن متعلق به کرمان است؛ یک ماهی است که تکان می‌خورد و خم و راست می‌شود. استادان کرمانی قالب‌های ماهی را درست می‌کردند و آن را با طلا می‌ساختند ولی یزد همین ماهی را به اسم خود ثبت کرده است. اگر این موزه نبود سنگ یاقوت و دستبند ارابه‌ای و خشخاشی هم ممکن بود به نام دیگر مناطق ثبت شود».
وی با بیان اینکه این موزه هیچ منافع مالی و توجیه اقتصادی ندارد و فقط عشق و علاقۀ آقای ودیعتی به تاریخ و فرهنگ کرمان است که موجب شده این موزه راه‌اندازی شود، افزود: «ایشان طلایی که متعلق به خودشان بوده را صرف این موزه کرد. هرکسی چنین کاری را انجام نمی‌دهد به خصوص در این بازار آشفتۀ طلا. اما آقای ودیعتی طلا و نقره‌ای که خودش داشته را نگه داشته تا اصالت آن را به همگان یادآوری کند و بگوید کرمان چنین هنر با اصالتی داشته که متاسفانه فراموش شده است. علاوه بر این، یکی از بناهای مهم قاجاری کرمان را نیز زنده کرده است. با وجود این اقدامات مهمی که ایشان انجام داده حاضر نیست حتی اسمی از خودش را جایی ثبت کند».
عامری ادامه داد: «موزه باید دیده شود و برای دیده شدن نیاز به حمایت دارد. به کمک همۀ فعالان فرهنگی و گردشگری و استادان و مردم کرمان و دستگاه‌های متولی نیاز داریم تا موزه را معرفی کنند». وی اضافه کرد: «سال گذشته، در کتابچۀ معرفی کرمان به گردشگران نوروزی اسم این موزه هم آمد که تاثیرگذار بود».
او با بیان اینکه این موزه متعلق به شخص نیست و میراث کرمان است و همه باید آن را حمایت کنند، تاکید کرد: «تمام همّ و غم ما این است که کارهای قدیم کرمان احیا و دیده شود».
در راستای معرفی بیشتر این موزه، دست‌اندرکاران امسال در نمایشگاه بین‌المللی گردشگری تهران فرصتی فراهم کردند تا حمام‌موزه طلا و نقره کرمان هم حضور داشته باشد. یکی از ویژگی‌های متمایز غرفۀ کرمان با دیگر استان‌ها حضور همین موزه بود.
عامری دربارۀ بازخوردهایی که از بازدیدکنندگان نمایشگاه داشته است، به فردای‌کرمان گفت: «بسیاری از کسانی که به ما سر می‌زدند تعجب کرده بودند و می‌گفتند از قالی و پتّه کرمان شنیده‌ایم ولی تاکنون از طلا و نقره آن نشنیده بودیم. برخی هم گفتند برای بازدید از این موزه حتما به کرمان سفر خواهند کرد».
مسئول حمام‌موزه سیم و زر کرمان در پاسخ به این نقد فردای‌کرمان که چرا جز تعدادی عکس، محتوای دیگری برای معرفی موزه در نمایشگاه گردشگری نداشتید؟ اظهار کرد: «ما می‌خواستیم تعدادی از کارهای طلا و نقره را بیاوریم ولی گفتند امنیت کافی وجود ندارد. خود موزه را ما با 36 دوربین و کلی تجهیزات و سیستم امنیتی داریم مدیریت می‌کنیم. در فرصت کوتاهی که برای شرکت در نمایشگاه داشتیم تعدادی عکس از برخی آثار موزه را آوردیم. کیو‌آرکد هم درست کردیم که با اسکن آن افراد می‌توانستند به‌صورت مجازی وارد حمام شوند و تصاویر سه بعدی از تمام بخش‌های حمام و طلا و نقرۀ موزه را تماشا کنند».
وی اضافه کرد: «حتی امکان سفارش و خرید هم مهیا شده است. مثلا اگر کسی مشابه گردنبند طلای سنگ یاقوت موجود در موزه را بخواهد، آن را می‌سازیم و با هزینۀ خودمان و با امنیت کامل به همۀ نقاط ایران ارسال می‌کنیم». / الف
نظر خود را بنویسید