فردای‌کرمان ـ گروه جامعه: حسین ودیعتی ـ سرمایه‌گذار و موسس موزه سیم و زر کرمان روز پنجشنبه پنجم تیرماه درگذشت.
حمید روحی ـ معاون پیشین میراث‌فرهنگی استان کرمان با ارسال یادداشتی به فردای‌کرمان، ضمن تسلیت به خانواده و آشنایان وی و اهالی فرهنگ و دوست‌داران میراث‌فرهنگی، کوشش‌های دلسوزانۀ ودیعتی را در مرمت و احیای حمام تاریخی ابراهیم‌خان و تبدیل آن به موزه سیم و زر ستود و یاد او را گرامی داشت. متن کامل این یادداشت را در ادامه می‌خوانید.
«اواخر سال ۸۳ در زمان مدیریت جناب سام در میراث‌فرهنگی کرمان و با همکاری مدیران ارشد سازمان میراث‌فرهنگی کشور نهضت مرمت و بازسازی بازار تاریخی شهر کرمان در دستور کار قرار گرفت و در گام اول مرمت بازار میدان‌قلعه و قلعه‌محمود آغاز شد. در ادامه و تا اواخر دهۀ ۸۰ و در دورۀ مدیریت آقای علی کارنما بازار کفاش‌ها، کلاه مالی، بازار گنجعلیخان و قیصریۀ ابراهیم‌خان در محور توجه و مرمت قرار گرفت. این اقدامات در دوره‌های بعد تا سال ۹۵ ادامه یافت و در نهایت، کل محور بازار بزرگ کرمان مرمت و بازسازی شد و با ایجاد زیرساخت مناسب تاسیسات شهری به پایان رسید.
در میانۀ راه و در سال ۸۸ بود که در کنار مرمت بازار ابراهیم‌خان (زرگری) ساماندهی و بهسازی منظر تاریخی این بازار با همکاری و مشارکت کسبه آغاز شد. این مسیر سخت شامل جمع‌آوری تاسیسات تابلوها، کولرها، نصب تابلوهای کاشی، تعویض درب‌ها و ….تنها با ورود افراد علاقمند، پیگیر و قابل اعتماد در بین کسبه امکان‌پذیر بود که زنده‌یاد حسین ودیعتی پا پیش گذاشت و به یاری میراث‌فرهنگی آمد.
ورود عاشقانۀ ایشان، بر اشتیاق او نسبت به حوزۀ میراث‌فرهنگی افزود و در ادامۀ راه، پا فراتر گذاشت و به پروژۀ مرمت حمام ابراهیم‌خان ورود کرد و به‌عنوان سرمایه‌گذار بخش خصوصی تمام هزینه‌های مرمت بنا را تقبل کرد. این بنای ارزشمند با همراهی قابل تحسین زنده‌یاد ودیعتی به مرحلۀ احیا و ایجاد کاربری مناسب رسید.
پس از این، او گام پرچالش دیگری برداشت و با اخذ مجوز موزه و مجموعه‌داری در بخش خصوصی، حمام تاریخی ابراهیم‌خان را به موزۀ سیم و زر تبدیل کرد.
اشتیاق مثال‌زدنی آن مرحوم به حفظ ارزش‌های تاریخی و فرهنگی این مرز و بوم و دلسوزی‌ای که داشت باعث شد راه خود را با همۀ چالش‌ها و سنگ‌اندازی‌ها ادامه دهد. به همت زنده‌یاد ودیعتی بود که برای اولین‌بار و پس از دهه‌ها صدای زنگ ساعت مدرسه ابراهیم‌خان بر بام قیصریۀ زرگری به صدا در آمد که این هم حاصل سرمایۀ مادی و عشق معنوی این مرد نجیب بود.
علاوه بر این، بام حمام ابراهیم‌خان نیز به همت او به کاربری مناسب رسید. زنده‌یاد ودیعتی هنوز گام‌های بزرگ دیگری را برای خود متصور بود که دست تقدیر الهی او را از ما گرفت.
بی‌شک در مسیر تاریخی و فرهنگی دیار کریمان، نام دلسوختگان و عاشقانی که بی‌هیچ چشم‌داشتی فداکارانه از مال و جان خود هزینه می‌کنند به یادگار خواهد ماند. حسین خان ودیعتی با کوله‌باری از مهر، قلبش از تپش ایستاد اما تا همیشۀ ایام، قلب ساعت مدرسۀ ابراهیم‌خان که به دستان او جان گرفت می‌تپد و صدای زنگ آن، یادآور مهرورزی این مرد نازنین خواهد بود. روحش شاد و یادش گرامی. / الف
نظر خود را بنویسید