ودیعتی عاشق اعتلای فرهنگ کرمان بود

فردای‌کرمان – محسن جلال‌پور: همین چند روز پیش با مرحوم حسین ودیعتی گفت‌وگویی داشتم که چقدر شیرین و دل‌چسب بود. قصد داشتم فقط سؤالی کوتاه بپرسم، اما صحبتمان به درازا کشید و دربارۀ یک کار فرهنگی گپ مفصلی زدیم.

حسین‌آقا ودیعتی، زرگری متفاوت بود؛ زرگری که ارزش واقعی را در فرهنگ و کار فرهنگی می‌دید. عشق و علاقه‌ای عمیق به آثار میراثی، تاریخی و هنر کرمان و ایران داشت و وقت زیادی برای این کارها صرف می‌کرد. هیچ‌گاه پیش نیامد که پروژه‌ای فرهنگی، تاریخی یا ادبی داشته باشم و حسین‌آقا همراهی نکند. روی گشاده و دلی پرمهر داشت و عاشق اعتلای فرهنگ استان و کشور بود.

در تمام طول زندگی همیشه بخشی از وقت و دارایی‌اش را صرف كارهای فرهنگی كرد. موزه جواهرات كه امروز چون نگینی در بازار زرگری كرمان می‌درخشد یكی از آثار به جای مانده از اوست.

یادم هست وقتی شنید برای مراسم رونمایی جلد چهارم «رواق زبرجد» سروش صحت را دعوت کرده‌ام، چقدر خوشحال شد. از من خواست تا از موزه جواهراتی که خودش از صفر تا صد مدیریت و هزینه‌اش را بر عهده گرفته بود، بازدید کنیم. از فرودگاه همراه آقای صحت مستقیم به بازار زرگرها و موزه جواهرات رفتیم. تابلوهای خوش‌آمدگویی، عکس‌ها و بنرهایی آماده کرده بود. با ورودمان، با فالوده کرمانی خنک از ما پذیرایی کرد و در طول بازدید، از قاووت، کلمپه و کماچ گرفته تا شور و شوقش برای معرفی هنر و سنت کرمانی، سنگ تمام گذاشت. مثل همیشه، دلش می‌خواست در همان زمان کوتاه، کرمان و کرمانی‌ها را به بهترین شکل به مجری سرشناس معرفی کند.

هرگاه در پی هدیه‌ای برای عزیزی بودم، بی‌درنگ نقره‌کاری‌های دست‌ساز کرمانی، مس، پته یا گلیم کرمان را پیشنهاد می‌داد. خلاصه، هر گوشه از زندگی کوتاه اما پربارش پر از مهر، صفا و عشق به کرمان، ایران و مردم بود.

یادش گرامی و روانش شاد.

*منبع: کانال تلگرامی محسن جلال‌پور