فردای‌کرمان ـ مجتبی شفیعی*: کرمان یکی از بهترین فرزندان خود را از دست داد. حسین آقای ودیعتی، بازاریِ خوشنام و منصف که نه‌تنها در بازار کرمان به اخلاق و صداقت شهره بود، بلکه عشق عمیقش به میراث‌فرهنگی این دیار، نام او را در تاریخ این شهر جاودانه کرد.
سال‌ها در کنار او بودم و از نزدیک شاهد دلبستگی عمیقش به تاریخ و فرهنگ این دیار بودم. او نه‌تنها در بازار کرمان به عنوان فردی درستکار و مردم‌دار شناخته می‌شد، بلکه بیرون از حجره‌اش نیز عمرش را صرف خدمت به میراثی کرد که هویت ماست.
از مرمت بازار قیصریه زرگری تا احیای حمام تاریخی ابراهیم‌خان ظهیرالدوله، از راه‌اندازی موزه سیم و زر تا بازسازی ساعت مدرسه ابراهیم‌خان، همه و همه گوشه‌هایی از تلاش‌های خالصانه او برای زنده نگاه داشتن هویت کرمان بودند. ودیعتی از آن مردان نادری بود که عشق به میراث‌فرهنگی را نه در حرف و هیاهو، که در سکوت و عمل نشان داد. او بدون چشمداشت و بدون طلب نام، تنها برای عشق به کرمان کار کرد؛ عشقی که امروز نمونه‌اش کمتر یافت می‌شود.
درگذشت او نه فقط ضایعه‌ای برای خانواده‌اش، که برای همۀ دوستداران فرهنگ و تاریخ کرمان است. امروز باید از خود بپرسیم: آیا ما نیز همچون او، در عمل حافظ میراث این سرزمین هستیم؟ یا تنها به حرف و نمایش بسنده کرده‌ایم؟
حسین ودیعتی رفت، اما یادش و کارهای ماندگارش همواره زنده خواهد ماند. روحش شاد و یادش گرامی باد.
*معاون پیشین میراث‌فرهنگی اداره کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان کرمان
نظر خود را بنویسید