امیدواری به نجات خانۀ قدیمی لطفی!

گروه جامعه - مدیر مسئول پایگاه خبری فردای کرمان در تازه‌ترین مطلب کانال ارتباطی یادنوشت خود با اشاره به قول شهردار کرمان درخصوص تبدیل خانه‌ی تاریخی لطفی به خانه‌موزه‌ی هنر مطلبی را منتشر و اظهار کرد: «امیدوارم در آینده‌ای نه‌چندان دور، شاهد راه‌اندازی یک «خانه‌موزه‌ی هنر» در کنار «مدرسه‌موزه‌ی حیاتی» باشیم».
به گزارش فردای کرمان، متن کامل این یادداشت را در ادامه می‌خوانید:

«مهندس عالم‌زاده شهردار کرمان در نشست امشب(یک‌شنبه چهاردهم بهمن) شورای شهر گفته است قصد دارد «خانه‌ی تاریخی لطفی» را به «خانه‌موزه‌ی هنر» تبدیل کند. وقتی خبر را شنیدم، اولین جمله‌ای که به ذهنم رسید این بود: « گوش شیطان کر!»
برای من که این خانه‌ی قدیمی را پیش‌تر دیده‌ام و می‌دانم با آن زیبایی‌ کم‌نظیرش رو به موت است؛ هیچ خبری نمی‌تواند جذاب‌تر و زیباتر باشد.
هیچ یادم نمی‌رود، دو سال پیش به اتفاق دوستم اقای «محمد برشان» با دردسری عجیب توانستیم خودمان را به داخل این خانه برسانیم، تا در و دیوار آن‌جا را تماشا کنیم، و من چندعکس بگیرم. پس از آن روز، تا یکی دو هفته حالت افسردگی داشتم. در اتاقی که آینه‌کاری بی‌نظیری داشت، چندین گونی کاه نگه‌داری می‌شد! هرجا نگاه می‌کردم فروپاشیده بود، یا در معرض ریزش بود.
چند روز پیش که معاون هنری وزارت ارشاد به کرمان آمد و موضوع تبدیل خانه‌های قدیمی به خانه‌موزه‌ی هنر را در دیدار با دکتر فدایی استاندار کرمان مطرح کرد؛ راست‌اش ابتدا نور امیدی در دلم تابید؛ اما براساس تجربه‌های گذشته و شنیدن این نوع اظهارات بی‌حاصل، دوباره دلم گرفت! فکر کردم این حرف‌ها و توصیه‌ها ای‌بسا بدون برنامه و به‌خاطر خالی نبودن عریضه عنوان می‌شود و دیر یا زود دوباره به بایگانی خبرهای مشابه خواهد رفت.
برای همین است که صحبت‌های امشب آقای عالم‌زاده و نام بردن از خانه‌ی لطفی؛ به دلم نشست و روانم را شاد کرد. امیدوارم این شادی با وفای به عهد ایشان تداوم داشته باشد؛ و در آینده‌ای نه‌چندان دور، شاهد راه‌اندازی یک «خانه‌موزه‌ی هنر» در کنار «مدرسه‌موزه‌ی حیاتی» باشیم.
شاید زود باشد جسارتا به‌شهرداری پیشنهاد بدهم از هم ‌اکنون مدیریت این خانه‌موزه را به تناسب موضوعش به «خانه هنرمندان کرمان» که یک نهاد جوان، اما توانمند است بسپارد؛ اما فی‌البداهه برای بررسی مطرح می‌کنم؛ چون می‌دانم اداره‌ی یک موزه‌ی هنر توسط شهرداری چه کار دشوار و هزینه‌بری است؛ و مدیریت آن، اگر به‌یک نهاد صنفی پویا و دل‌سوز سپرده شود، چه‌کار خردمندانه‌ای است».