محمد لطیفکار ـ چند روز پیش که بخشی از کلیسای نوتردام در فرانسه سوخت، همه شاهد بودیم که رسانههای دنیا 9 ساعت تمام این کلیسا را روی مانیتور مهمترین خبر خود نگه داشتند. مردم اروپا از پشت باران اشکهای خود، شعلههای آتش را نظاره کردند و قلبشان در این آتش میسوخت. جالب این بود؛ هنوز آتش به خاکستر ننشسته بود که چند نفر داوطلب مرمت این بنای تاریخی شدند.
حالا این را مقایسه کنید با رفتارهای خودمان که به راحتی مهمترین بناها و یادگارهای تاریخی خود را فراموش میکنیم. بهطور مثال، شاید هیچ بنایی در کرمان به اندازهی قبهی سبز به عنوان یک برند علمی معتبر بهشمار نیاید. روایت مشهور در بارهی این بنا که حدود 750 سال قدمت دارد، این است که اینجا زمانی یک دانشگاه و مرکز علمی مهم بوده است. یعنی کرمان با وجود چنین بنای تاریخی باید بهخود ببالد که در تولید و اشاعهی علم سرآمد زمانهاش بوده است. اما این بنا بدلیل بیتوجهی نفسهای آخرش را میکشد!
از جناب دکتر فدایی استاندار دلسوز کرمان سپاسگزارم که دیروز در جریان سفر دکتر ولایتی به کرمان، وعدهی قبلی و توخالی دانشگاه آزاد را، مبنی بر احیاء و مرمت بنای قبهی سبز به چالش کشید، و یادآوری کرد که مکاتبات با مسئولان دانشگاه آزاد برای احیاء این بنا بیثمر بوده است. خاطرم هست مسئولان دانشگاه آزاد، کمتر از دوسال قبل، رسما پذیرفتند که حامی و معین قبه سبز، قدیمیترین دانشگاه جنوبشرق کشور بشوند. وعدهای که خیلی زود به فراموشی سپرده شد.
8300
یادداشت محمد لطیفکار
نظر خود را بنویسید