گروه جامعه ـ هوشنگ مرادیکرمانی گفت: «معتقدم نویسنده هم مانند بوکسور و فوتبالیست و ... یک دورهی فعالیت دارد که تمام میشود و دورهی من تمام شده و دیگر نمیخواهم بنویسم؛ البته اگر بتوانم».
به گزارش فردایکرمان به نقل از ایسنا منطقه کویر، مرادیکرمانی، امروز 7 اردیبهشت ماه در همایش «گنج سی ساله» که به مناسبت سیامین سال تاسیس مرکز کرمانشناسی در دانشگاه شهید باهنر برگزار شد، با اشاره به آتشکلیسای نوتردام اظهار کرد: «این کلیسا به واسطهی یک اثر هنری معروف شد زیرا هیچ چیز دوام ندارد به جز اثری که توسط یک هنرمند خلق میشود».
وی با اشاره به سخنرانی های ارائه شده در این همایش افزود: «ای کاش به چیزی که اهمیت میدادیم، دربارهی هنرمند و هنرمندان زنده بود. در اینجا از جوانان، هنرمندان و هنرمند سخنی به زبان آورده نشد در حالی که باید از امروز و جوانان بگوییم».
این نویسنده گفت: «دولتمردان و بزرگان باید بدانند با هنرمندان میتوانند ماندگار بشوند و خوشا به حال مدیری که در زمان زندگیاش هنرمند با استعداد و با موقعیت خاص هنری وجود دارد که میتواند نام او و دوره او را زنده نگه دارد». وی ادامه داد» «متاسفانه چیزی که در کشور ما اتفاق افتاده و قبل از انقلاب بوده و اکنون هست، فراموش کردن هنر و هنرمندان است».
مرادیکرمانی در بخش دیگری از سخنانش، با اشاره به لزوم بهاء دادن به هنرمندان اظهار کرد: «میتوانیم از موسیقی ایران حرف بزنیم و از بنان نگوییم؟ میتوانیم از شعر مدرن حرف زد و از نیما چیزی نگفت؟».
وی گفت: «نمیشود هنرمند را زیر خاک پهنان کرد. هنرمند مانند آب است و هیچکس نمیتواند آب را پنهان کند و آب اگر به آسمان برود به صورت باران میآید و اگر در زمین برود، چشمه میشود و هیچ وقت گم نمیشود». / الف
8522
هوشنگ مرادیکرمانی:
نظر خود را بنویسید