مینا قاسمی - دکتر ابوالفضل خطیبی، شاهنامهپژوه و عضو هیئت علمی فرهنگستان زبان و ادب فارسی، عصر روز یکشنبه 29 اردیبهشتماه، در کتابسرای اردیبهشت، در مراسمی که برای بزرگداشت دکتر محمود مدبری، استادتمام زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید باهنر کرمان تدارک دیده شده بود حضور داشت و پیرامون جایگاه علمی این استاد و پژوهشگر ادبیات سخنرانی کرد. همچنین وی که به مناسبت روز بزرگداشت فردوسی به دعوت بخش زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید باهنر کرمان برای ایراد سخنرانی به کرمان آمده بود، در این مراسم در مورد شاهنامه و ویژگیهای خاص ادبی آن صحبت کرد.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری فردای کرمان، وی اظهار کرد: «زمانی که با من تماس گرفتند و به کرمان دعوت شدم، حقیقتا تعجب کردم چراکه من پارسال نیز برای روز بزرگداشت فردوسی کرمان بودم و راستش را بخواهید نمیخواستم که بیایم و گفتم چرا چهرههای تکراری را دعوت میکنید؟ از استاد شاهنامهپژوه دیگری دعوت کنید. اما وقتی خانم دکتر حسینی گفتند که قرار است مراسم بزرگداشت دکتر مدبری را بگیریم، بلافاصله جواب دادم: بله میآیم! و آمدم. و چقدر هم امروز خوشحال هستم که اینجا هستم به خصوص اینکه در این عصر استاد مهندس اسلامپناه نیز در کنار ما هستند و الهی که خدا نگهدارشان باشد».
وی سخنان خود را در خصوص آثار پژوهشی دکتر مدبری ادامه داد و افزود:« مقالات و آثار دکتر مدبری به معنای واقعی کلمه تخصصی هستند و من در کلاسهای شاهنامهشناسیام، نکاتی که دکتر مدبری در مقالاتشان نوشتهاند را تدریس میکنم. ایشان در «راستهبازارِ» امروزِ مدارک جعلی و در میان کسانی که با همین مدرکهای جعلی دانشگاهها را اشغال کردهاند و متاسفانه کرسی دانشگاه را در اختیار دارند، مانند گوهری میدرخشند. این یک واقعیت است».
این نویسنده و پژوهشگر ادبی ادامه داد: «شما کتاب «شاعران بیدیوان» دکتر مدبری (که یک کتاب روشمند است و کتاب بالینیِ من است) را بگذارید پیشِ روی همین اساتید ادبیات که امروز دارند به فرزندان ما درس میدهند؛ آنان نمیتوانند دو بیت از این دیوان را حتی از رو بخوانند! ولی آنان دانشگاههای ما را پر کردهاند! در گذشته شما کجا دیدهاید که یک نفر در 37 سالگی به درجهی استادتمامی رسیده باشد! و متاسفانه این نابهسامانیها از طرف کسانی است که در وزارت علوم مرجع تصمیمگیری هستند، و از همان قوانینی است که درهمانجا گذاشته میشود! قوانینی مثل اینکه: حتما باید اسم استاد کنار دانشجو بیاید تا بتواند از رسالهاش دفاع کند و ما میبینیم که چه دزدیهایی شده است!»
وی خاطرنشان کرد: «حال، در این زمانه، دکتر مدبری یک گنجینه است و من از اعماق دلم برای ایشان آرزوی طول عمر دارم و امیدوارم که ایشان همواره در دانشگاه حضور داشته باشند و دانشجویان عزیز ما از سواد ایشان بهره ببرند».
دیباچههای شاهنامه شاهکارهای هنری هستند
این شاهنامهشناس در بخش دیگری از سخنان خود به قرائت شاهنامه (دیباچهی داستان رستم و سهراب) پرداخت و گفت: «من دیباچهها یا خطبههای شاهنامه را بسیار دوست میدارم. در بسیاری از داستانهای شاهنامه ما این پیشدرآمدها را میبینیم و بهواقع شاهکارهای هنری هستند! خصوصا در داستان رستم و سهراب، بیژن و منیژه و رستم و اسفندیار. این دیباچهها، که ما در ادبیات به آنها براعت استهلال میگوییم، حاوی چکیدهی تمام داستان هستند و خواننده را برای یافتن نتیجهی خود به دنبال داستان نمیکشاند و برای شاعر نیز این نکته اصلا اهمیت ندارد. چنانکه در شاهنامه نیز میبینیم، فردوسی در همان بیت اول مشخص میکند که چهکسی قرار است کشته شود و این در شاهنامه شکوهمند است».
وی این ویژگی شاهنامه را با تکنیکهای داستاننویسی مدرن مطابقت داد و تشریح کرد: «درست مثل رمانها و داستانهای مدرن که همیشه نتیجهی داستان اول میآید. مانند رمانهای میلان کوندرا؛ که نتیجهی داستان اصلا مهم نیست و درست مثل فردوسی جریان داستان را در رمان قطع میکند و شخصیتهای رمان خود را کالبدشکافی و روانکاوی میکند».
به گزارش فردایکرمان، در مراسم کتابسرای اردیبهشت، مهندس محمدحسین اسلامپناه، هنرمند برگزيدهی صحّاف سنتیکار کشورمان حضور داشت. همچنین، دکتر اکبر ایرانی و دکتر محمود مدبری در این مراسم به ایراد سخنرانی پرداختند که مشروح سخنان آنها در پایگاه خبری فردایکرمان منتشر شده است. /م
نظر خود را بنویسید