فردایکرمان ـ کامران ربانی*: با وجود تلاشهای بسیاری که برای جلوگیری از سگکشی میشود، متاسفانه در اواخر تیرماه امسال مطلع شدیم که کشتار سگهای بلاصاحب در شهر ماهان رخ داده است. این موضوع نگرانی فراوانی در بین حامیان ایجاد کرد. برای پیگیری آن، پس از تماس با مسئولین شهرداری ماهان، جلسهای برگزار شد که حراست شهرداری ماهان نیز در آن حضور داشت.
مستندات زیادی وجود داشت که نشان میداد این اتفاق رخ داده از جمله: فیلمهای ضبط شده از خودرو ال 90 سفید در حال تیراندازی، فیلمهای مربوط به جمعآوری سگهای تیرخورده در خیابانهای مختلف شهر ماهان از جمله خیابان امام خمینی و مشکینی، حضور تعدادی از شاهدان، صورتجلسه کلانتری ماهان.
با وجود مسجل شدن این موضوع، شهردار ماهان مدعی است که فیلم ضبط شده مربوط به گذشته است و اعلام کرده تعدادی سگ اطراف یک دامداری مسموم شده بودند و شهرداری اقدام به جمعآوری لاشهی سگها کرده تا در محل مناسبی آنها را دفن بهداشتی کند.
در حال حاضر، این موضوع از طریق مراجع ذیصلاح در حال پیگیری است و نتایج آن، در اختیار رسانهها قرار خواهد گرفت.
به همین بهانه، مروری خواهیم کرد بر مفاد قانونی موجود در کشور که سگکشی را نه فقط یک عمل غیراخلاقی بلکه یک اقدام غیرقانونی تلقی کرده است. همچنین، پیشنهاداتی برای جلوگیری از تکرار بیشتر این رفتار با حیوانات ارائه خواهد شد که در ادامه میخوانید.
1 ـ براساس مفاد بند ۱۵ ماده ۵۵ قانون شهرداریها، جلوگیری از شیوع امراض ساریه انسانی و حیوانی، جمعآوری حیوانات بلاصاحب از وظایف شهرداری است. بر اساس دستورالعمل سازمان شهرداریها و دهیاریهای وزارت کشور مصوب 20/11/87 ، کنترل جمعیت سگهای ولگرد تنها از طریق زندهگیری سگها به روشهای مندرج در دستورالعمل و انتقال به مراکز موجود در استان و ادامه روند میسر است.
2ـ همچنین بر اساس نظامنامهی ارزیابی عملکرد شهرداریهای کشور مصوب مردادماه ۱۳۹۷ ردیف ۱۰۷ به عنوان «موفقیت در مبارزه با حیوانات ناقل بیماری به انسان از جمله سگهای ولگرد» در قسمت «توضیحات» مقرر شده است دستورالعمل کنترل جمعیت سگهای ولگرد با روش زندهگیری صورت پذیرد و استفاده از سلاح گرم ممنوع است. همچنین احداث مرکز نگهداری سگهای بدون صاحب شهری یا انتقال سگهای زندهگیری شده به نزدیکترین مرکز نگهداری احداث شده در استان، اجرای عقیمسازی و رهاسازی به عنوان روش کنترل جمعیت سگها مشخص شده است و روشهای دیگر تخلف بارز از قوانین مقرر کشور و مصداق قانونگریزی تلقی شده است.
متاسفانه عدم توجه شهرداریها و دهیاریها به اهمیت ساماندهی سگهای بلاصاحب در دهههای متوالی و عدم توجه به پتانسیل زاد و ولد بالای این حیوانات و اجرا نشدن قوانین مربوطه، کار را به جایی رسانده که در حال حاضر، این موضوع به یکی از چالشهای شهرها و حتی روستاهای ما تبدیل شده است.
اگرچه در برخی مناطق، شهرداریها اقداماتی انجام دادهاند اما از آنجا که این اقدامات بهصورت جامع و علمی دنبال نمیشود، مشکلات همچنان پابرجاست که به نظر میرسد پیگیری شهروندان و سازمانهای مربوطه از طریق مراجح ذیصلاح مانند بازرسی کل و دادستانی تاثیرگذار خواهد بود.
به باور اینجانب، شهرداریهایی که این عمل غیرانسانی یعنی کشتار حیوانات با سلاح گرم یا دیگر روشهای غیرقانونی دیگر را انجام میدهند یا از قانون اطلاعی ندارند و یا اطلاع دارند و به دلایلی تقریبا مشخص و یا ضعف مدیریتی به آن عمل نمیکنند. اگر این چند مورد هم نباشد گویا همیشه راحتترین راه را در این نبرد بر میگزینند که همان کشتن حیوانات زبان بسته به جای محدود کردن زاد و ولد و جلوگیری از افزایش آنها از طریق عقیمسازی است.
انتظار میرود متولیان این حوزه این سوال را خیلی جدی از خود بپرسند: چرا با وجود اینکه تعداد بسیار زیادی از سگها را در طول سالیان دراز کشتهاند، مشکل حل نمیشود و مدام جمعیت این حیوانات رو به افزایش است؟
متاسفانه در این مورد هم، اگر به پیشگیری قبل از درمان اهمیت داده میشد و همواره همانند بقیهی فعالیتهای مشخص شهری، موضوع کنترل جمعیت مورد توجه قرار میگرفت هیچگاه با افزایش بیرویهی جمعیت سگها و به دنبال آن، با نارضایتی برخی از شهروندان مواجه نمیشدیم که کار به آنجا برسد تا نیاز به رفتارهای خشونتآمیز و غیرقانونی باشد. نمیدانم براساس چه منطقی، کشتار ماهیانه و سالیانه را به یک سال کنترل جمعیت با کیفیت و حل مشکل برای همیشه ترجیح میدهند. در دنیا نیز این تجربه ثابت شده که جلوگیری از زاد و ولد حیوانات، روشی بسیار موفقتر و انسانیتر از اجازهی زاد و ولد دادن و سپس کشتار این حیوانات است.
در این بین، توجیهات غیرمنطقی و عوامفریبانه برخی از شهرداریها و دهیاریها در کشتار سگها که نمونهی کامل قانونگریزی است، همیشه تعجببرانگیز بوده است.
موضوع مهم دیگری که بد نیست به آن اشاره کنم، توجیهی است که شهرداریها و دهیاریها برای این عمل غیرقانونی خود یعنی سگکشی با سلاح گرم میآورند و میگویند که شهروندان چنین درخواستی از ما داشتهاند! سوال این است که: چرا مانند دیگر درخواستهای برخی از شهروندان که مغایرت با قانون دارد و اجرا نمیشود، در این زمینه نیز بهدلیل غیرقانونی بودن این عمل، قید سگکشی را نمیزنند؟ تاکید میکنم که براساس قانون مدون کشوری، شهرداریها و دهیاریها ملزم به زندهگیری و در صورت نبود مرکزی در شهر خودشان، انتقال سگها به نزدیکترین مراکز مشخص برای انجام ادامهی پروسهی ساماندهی هستند.
متاسفانه میبینیم که با این عمل غیرقانونی، علاوه بر اینکه جان این حیوانات بیگناه بهشکلی بیرحمانه گرفته میشود، آلودگیهایی نیز ایجاد میشود از جمله اینکه خون حیوان در معابر شهری ریخته و از لحاظ بهداشتی مشکل ایجاد میشود، سگکشی یک رفتار خشونتآمیز است که بر روحیهی شهروندان نیز تاثیر میگذارد، ضمن اینکه وقتی شهرداری به این عمل رسمیت میبخشد، حیوانآزاری نیز قباحت خود را از دست میدهد و این، باعث سوءاستفاده برخی از شهروندان نیز میشود. ناامن کردن محیط شهری با صدای تیراندازی در شب، خدشهدار شدن چهره شهر، استان و ایران در زمینهی رفتار خشن با حیوانات و قانونگریزی و ایجاد رعب و وحشت و حمل سلاح و تیراندازی در شهر نیز تاثیرات منفیای از خود برجای میگذارد.
با توجه به فتوای مقام معظم رهبری مبنی بر اینکه به طور کلی آزار و اذیت حیوانات جایز نیست و اگر راه دیگری به عنوان جایگزین وجود دارد باید از آن راه استفاده کرد، همچنین، براساس تاکید آیتا... رئیسی، رئیس محترم قوه قضاییه بر اجرای قانون که شاخص عدالت در جامعه است و قانونگریزی یک مثال بارز ضد ارزش است و «هیچکس در هیچ جایگاهی نباید به خود اجازه دهد قانون را دور بزند یا از آن تخطی کند» انتظار میرود دستگاههای ذیربط دربارهی این موضوع نیز، برخورد قانونی و قاطع با شهرداریها و دهیاریهای متخلف داشته باشند که از سلاح گرم و دیگر روشهای غیرقانونی برای کنترل جمعیت سگها استفاده میکنند و ما حامیان از دادستانیهای محترم و دیگر سازمانهای نظارتی در استان تقاضا داریم که قاطعانه و بدون اغماض با متخلفان این نوع قانون گریزیها نیز برخورد کنند.
از ویژگیهای هر جامعهی مترقی این است که علاوه بر حقوق انسانها، به طبیعت، محیط زیست و حقوق حیوانات نیز احترام گذاشته میشود. در دین مبین اسلام نیز بر رعایت حقوق حیوانات تاکید فراوان شده و از آنجا که رفتار خشونتآمیز نهادهای مسئول با حیوانات، در سطح دنیا انتشار رسانهای گستردهای مییابد، پیشگیری از تکرار این رفتارها، مانع از خدشهدار شدن چهرهی ایران عزیزمان میشود و این موضوعی است که همهی ما وظیفه داریم به آن توجه کنیم.
*عضو هیات مدیره سازمان مردمنهاد حمایت از حیوانات کرمان
نظر خود را بنویسید
نظرات
In reply to by شهروند
In reply to by مصطفی