گروه جامعه ـ روزنامه همشهری در شماره‌ی امروز خود، گفت‌وگویی با سید مهران عالم‌زاده؛ شهردار کرمان انجام داده است.
به گزارش فردای‌کرمان، این گفت‌وگو با تیتر «کرمان؛ شهر پروژه‌های نیمه‌تمام» در صفحه‌ی شهر این روزنامه منتشر شده است که در ادامه آن را می‌خوانید:
در شهر کرمان چند پروژه‌ی نیمه‌کاره وجود دارد؟
هشت ماه قبل که مسئولیت شهرداری کرمان به من واگذار شد حدود هفت پروژه‌ی عمده‌ی نیمه‌کاره در شهر وجود داشت. این پروژه‌ها هم کار بزرگی بر عهده‌ی شهرداری گذاشته و هم هزینه‌های زیادی ایجاد کرده است که باید پرداخت شود. تصمیم گرفتیم به‌جای اینکه همه‌ی پروژه‌ها را به صورت موازی پیش ببریم انرژی خود را بر تک‌تک آن‌ها متمرکز کنیم و براساس اولویت به آن‌هایی برسیم که با توجه به منابع مالی زودتر به نتیجه می‌رسد. در همین مسیر، نخستین پروژه‌ای که در همان دو ماه شروع به‌کار به بهره‌برداری رسید، روگذر تقاطع ولیعصر به‌نام پل باغ‌ملی بود. بعد از آن، پل شهید بهشتی را داریم که اکنون مراحل پایانی را طی می‌کند و تا پایان شهریورماه تمام می‌شود. تا پایان مهرماه هم زیرگذر آزادی تمام می‌شود و پل ابوذر که تا پایان سال به اتمام خواهد رسید. برای سال آینده هم کار بقیه‌ی تقاطع‌ها را دنبال می‌کنیم.
هزینه‌ی ساخت این پروژه‌ها چه‌قدر است؟
کل قرارداد ۶۰۰ میلیارد تومان است.
و بودجه‌ی شهرداری کرمان؟
بودجه‌ی محقق شدهی یک سال شهرداری، ۳۷۰ میلیارد تومان بود. پروژه‌های تعریف شده دو برابر بودجه‌ی شهرداری بوده است. تاکنون براساس گزارش کارکردها ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیارد تومان هزینه در این پروژه‌ها صرف شده که نیمی از آن به صورت بدهکاری شهرداری مانده و به پیمانکاران پرداخت نشده است. یعنی در حدود ۱۷۰ میلیارد تومان پرداخت شده و شهرداری بابت بقیه‌ی آن بدهکار است.
از بودجه‌ی سالانه می‌توان این بدهکاری را تامین کرد؟
خیر. زیرا کار نگهداری شهر را هم باید انجام دهیم. اکنون از ۳۷۰ میلیارد تومان بودجه‌ی محقق شدهی شهرداری حدود ۲۰۰ میلیارد تومان صرف حقوق و نیروی انسانی می‌شود.
زمان ساخت پروژه‌ها چه‌قدر پیش‌بینی شده بود؟
قرارداد پروژه‌ها حداکثر دو ساله بوده و باید همه در سال ۹۶ تمام می‌شد که متاسفانه در همان زمان تعریف و طراحی پروژه‌ها کار کارشناسی برای تامین اعتبار آن صورت نگرفته بود. امروز ناچار از ادامه‌ی کار ساخت‌وساز آن‌ها هستیم. در عین حال که شهرداری باز هم بدهکار می‌شود.
از چه محلی می‌خواهید این بدهی‌ها و هزینه‌ها را تامین کنید؟
قرارداد ما با پیمانکار به‌صورت ۵۰ درصد نقد و ۵۰ درصد زمین بوده است. الان چون منابع مالی کم‌تری داریم، می‌خواهیم سهم زمین را بیشتر کنیم و بدهی ریالی را تبدیل به زمین کنیم. قیمت مصالح ساختمانی مورد نیاز هم دائما زیاد می‌شود که امسال بیش‌ترین رشد را داشته است. الان ما دنبال این هستیم که به‌سمت نظام بانکی برویم اما این کار هم مشکلات خودش را دارد. می‌شود اوراق مشارکت گرفت اما بیشتر قصد داریم از بانک وام بگیریم ولی وام برای شهرداری‌ها نیاز به مقدماتی دارد. مثلا اسناد باید حسابرسی شده باشد که خود زمان‌بر است. وثیقه‌ی ملکی می‌خواهد و بانک، هر ملکی را قبول نمی‌کند. هرچه زمان می‌گذرد به زیان ماست زیرا براساس قراردادها، جریمه تاخیر هم به بدهی شهرداری تعلق می‌گیرد.
صحیح است که مراحل فنی زیرگذر آزادی به‌دلیل قرار گرفتن در جایی که سطح آب بالاست دچار مشکل شده است؟
بله. متاسفانه زیرگذر آزادی که در میدان اصلی شهر قرار دارد هزینه‌های زیادی را به ما تحمیل کرده است. سطح آب در این منطقه بالاست و باید هر روز چندین تانکر آب خارج شود تا پیمانکار بتواند کار را اجرا کند. تخلیه‌ی آب بر نوع ساخت دیوارها و کف هم تاثیر گذاشته است. مجبور شدیم از شمع‌های چهار متری استفاده کنیم و حدود ۳۲ کیلومتر شمع اجرا شده است.
قبل از طراحی زیرگذر مشخص نبود که در این منطقه سطح آب زیرزمینی بالاست؟
قبل از ساخت هم مشخص بود. آب‌های زیرسطحی در کرمان وضعیت بدی دارد و در اجرای پروژه‌ها هزینه‌های زیادی تحمیل می‌کند. همین زیرگذر که در وسط شهر هم هست به‌تنهایی و بدون تملکات، ۱۲۰ میلیارد تومان هزینه دارد. تملکات اطراف آن هم نیاز به ۸۰ تا ۱۰۰ میلیارد تومان اعتبار دارد.
آن ۶۰۰ میلیارد تومان هزینه‌ی ساخت پل بدون تملکات بود؟
بله، با محاسبه‌ی تملکات، به ۸۰۰ تا ۹۰۰ میلیارد تومان می‌رسد. تقاطع و زیرگذر و روگذر وقتی عمل می‌کند که بتوانیم تملکات را هم انجام دهیم و ورودی و خروجی هم کاملا باز شود. از طرف دیگر، در حوزه‌ی تملک، باید نقدا کار کرد زیرا املاک مردم در بافت تجاری است و به راحتی حاضر نیستند آن را بفروشند یا معاوضه کنند. الان در کرمان، پل‌هایی داریم که چندین سال از ساخت آن می‌گذرد ولی به دلیل اینکه املاک اطراف، تملک نشده‌اند باعث روان شدن حمل‌ونقل نمی‌شود؛ مانند پل چهارراه احمدی و یا پل بازرگانی.
یک موضوع دیگر کارکرد این تقاطع‌های غیرهمسطح است. گفته می‌شود که بعضی از این پروژه‌های بسیار هزینه‌بر و طولانی، به اندازه‌ی کافی در روان کردن ترافیک مفید نیستند.
ما علاقه نداشتیم درباره‌ی این موضوع زیاد کنکاش کنیم و بیشتر می‌خواستیم پروژه‌ها به پایان برسد اما باید بگویم دقت نظر لازم مخصوصا در محدوده‌ی مرکزی شهر انجام نشده است. ساخت آن پل‌هایی که در حلقه‌ی کمربندی شهر قرار داشت، توجیه دارد اما در بافت مرکزی شهر، باید به جای طرح‌های خودرومحور، طرح‌های پیاده محور انجام می‌شد و اجازه نمی‌دادیم آن‌قدر خودرو وارد بخش مرکزی شهر شود.
این قسمت، یک بافت تاریخی دارد. در خصوص پل‌سازی در مرکز شهر، حتی در زمینه‌ی رعایت طرح‌های بالادستی هم تردیدهایی وجود دارد.
نظر خود را بنویسید