هفتادسالگی شهرام ناظری

گروه فرهنگ و هنر - میلاد عظیمی استادیار دانشگاه و نویسنده‌‌ی ایرانی به بهانه‌ی 29 بهمن‌ماه سال‌روز تولد شهرام ناظری، خواننده، موسیقی‌دان و آهنگ‌ساز موسیقی اصیل ایرانی، در کانال تلگرامی خود یادداشتی را منتشر کرده و در این نوشته با اشاره به اصالت کُردی ناظری او را یک نمونه‌ی موفّق از تعامل خلّاق و درست، میان فرهنگ ملّی و فرهنگ اقوام معرفی کرده است. عظیمی همچنین با اشاره به استفاده از اشعار مولانا در آوازهای ناظری، او را یکی از مروجّان برجسته‌ی مولانا در سده‌ی اخیر دانسته است.
متن کامل یادداشت را در ادامه می‌خوانید:
«در نگاه من شهرام ناظری فقط یک خواننده‌ی خوب و ماهر و پراحساس نیست. فقط هنرمندی نیست که سال‌هاست صدایش را می‌شنوم و بعضی لحظاتم طعم و رنگ هنر او را دارد. فقط هنرمندی نیست که آلبوم درخشان آواز اساطیر را خوانده است. او فقط خوانند‌ه‌ی قطعه‌ی شگفت «روسم» نیست. او فقط آوازخوانی نیست که به شاهنامه‌ی فردوسی توجّه فرهنگی کرده است. او فقط خواننده‌ی آن‌همه تصنیف زیبا نیست. او فقط خواننده‌ی آلبوم‌های ماندنی یادگار دوست، شورانگیز، آتش در نیستان، سفر به دیگرسو و حیرانی نیست. چیزی بیشتر است.
شهرام ناظری کُرد است. به کرد بودنش می‌بالد و آثار کردی زیبایی اجرا کرده است. او عدّه‌ای از ما را که کردی نمی‌دانیم دوستار فرهنگ و هنر پرمایه‌ی کُردی کرده است. با این‌همه ناظری خادم زبان فارسی و وحدت ملّی است. او عاشق ایران و فرهنگ ایران است. ناظری نمونه‌ای موفّق از تعامل خلّاق و درست میان فرهنگ ملّی و فرهنگ اقوام است. هم عاشق شاهنامه‌ی فردوسی است و هم شیفته‌ی شاهنامه‌ی کردی. موسیقی او و به‌خصوص موسیقی عرفانی او رنگ اقلیمش را هم دارد. موسیقی عرفانی او مبتذل نیست. ناظری اهل بدعت و بدایع است. روح تازه‌جویی دارد. از خطرکردن و رفتن به راه‌های نرفته واهمه ندارد. او همدل و همدرد مردم است. دردهای مردم را می‌شناسد و به غم و شادی مردم احترام می‌گذارد. مرد را دردی اگر باشد خوش است.
باز برای من که شیفته‌ی مولانا جلال‌الدین هستم، شهرام ناظری خواننده‌ای است که بیش از هر خواننده‌ی دیگر به مولانا جلال‌الدین پرداخته است. صدای خود را در خدمت پراکندن و بلندآوازه‌تر کردن شعر و اندیشه‌ی مولانا قرار داده است. او یکی از مروجّان برجسته‌ی مولانا در سده‌ی اخیر است. در این زمینه آثار درخشانی آفریده است. به شعرهایی از مولانا توجه کرده که دیگران توجه نکرده بودند؛ چه در مثنوی‌خوانی و چه در غزلیات. برای برخی از اشعار مولانا به شیوه‌ی نوآیینی آواز و تصنیف خوانده است. این بدعت‌هایش عمدتا برخاسته از کوششی است که برای ره‌یافت به جهان شعر و شخصیت مولانا دارد. به گمانم موفق شده در برخی آثارش روح کلام مولانا را تا حدّی انتقال دهد. ناظری ناب‌ترین لحظات هنرش را به نام و یاد خداوندگار ما گره زده است.
صدای شهرام ناظری را دوست دارم. هنرش را دوست دارم. کارنامه‌ی پربارش را ستایش می‌کنم. هنرمندان با شاهکارهای‌شان داوری می‌شوند و بر صحیفه‌ی روزگار می‌مانند و او شاهکار کم ندارد. مردم آثار فراوانی از او را به خاطر دارند. شهرام ناظری ماندنی است. اوجیات هنرش تاریخ مصرف ندارد. اوجیات هنرش به اصیل‌ترین و انسانی‌ترین سرچشمه‌های ادب و عرفان و فرهنگ ایران پیوند خورده است». /پ