فردای کرمان – محمد لطیف‌کار: تصور می‌کنم از زمان آدم‌ابوالبشر تا به حال، هیچ اختراعی به اندازه‌ی موبایل روی زندگی انسان‌ها، به ویژه در دوره‌ی کودکی‌شان اثرگذار نبوده است. این را می‌پذیرم که هر اختراع و کشف نو در زمان پیدایش خود، بر زندگی مردم همان دوره اثرگذار بوده است. اما حرف من روی قدرت اثرگذاری آن است.
پدیده‌های نوظهور پیشین، اصولا به آهستگی رواج می‌یافتند، و کاربران آن‌ها هم همه‌ی اقشار و گروه‌های اجتماعی، از جمله کودکان را شامل نمی‌شدند، یا دست‌کم بچه‌ها مستثنی بودند.
هرچند مبداء استفاده از موبایل در میان بچه‌ها، ابدا به کرونا ربطی ندارد، اما تا قبل از کرونا این روند به آهستگی در حال پیشروی بود. حالا اما ظرف چند ماه با ظهور کرونا، تقریبا تمام مرزها و حصارهای کاربری این وسیله‌ی شگفت‌انگیز برداشته شده، و در شمار الزامات زندگی امروز کودکان درآمده است. و هر روز بیش از پیش از ارتباط عاطفی، فرهنگی و تربیتی نهاد خانواده با بچه‌ها کاسته می‌شود.
مسلما از هم‌اکنون نمی‌توانیم در مورد آینده‌ی این اتفاق، داوری قطعی داشته باشیم، اما شواهد موجود دلگرم‌کننده نیست، و معلوم نیست این گسست تا کجا پیش خواهد رفت. از این‌رو، کسی نمی‌داند چهره‌ی زندگی ساکنان این کره‌ی خاکی در یکی دو نسل آینده، واقعا چقدر تغییر خواهد کرد؟
اگر کرونا تا چند سال دیگر به همین منوال ادامه پیدا کند، بعید می‌دانم شباهتی میان زندگی نسل‌های آینده با نسل امروز و پیشین باقی بماند!
*عکس را از خبرگزاری ایرنا برداشته‌ام، و مربوط به دوره‌ی قبل از کروناست!
نظر خود را بنویسید