فردای کرمان – گروه جامعه: معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم دادگستری کل استان کرمان با بیان اینکه 90 درصد افرادی که اعتیاد خود را ترک میکنند مجددا دچار لغزش میشوند، گفت که هرچند دستورالعمل مراقبتهای پس از خروج، آییننامههای مرتبط با اعتیاد و همچنین نظریات متعددی پیرامون درمان آن وجود دارد اما ضرورت تدوین شیوهنامههای بومی و مختص استان کرمان احساس میشود تا از طریق شیوهنامهی استانی، وظایف دستگاهها را پس از درمان تدوین و با برنامهریزی، مدیریت و مداخلهی موثر، مسیر بازگشت مجدد فرد معتاد به سوی مواد را مسدود کنیم.
به گزارش فردای کرمان به نقل از روابط عمومی دادگستری استان کرمان، سیدمهدی قویدل در نشست هماندیشی و تبادل نظر پیرامون مراکز ترک اعتیاد، مراقبتهای پس از خروج و بازتوانی معتادین متجاهر بیان کرد: «با دید خوشبینانه نسبت به ترک اعتیاد میتوان گفت روند بهبودی 10 درصد افراد انجام شده و بازاجتماعی شدهاند و ۹۰ درصد لغزش و بازگشت داشتهاند که قابل تامل است».
وی افزود: «معمولاً در مبحث اعتیاد بیشتر اقدامات مقابله انجام شده است و طی سالهای گذشته عدالت کیفری چندان پاسخ مناسبی در کاهش و پیشگیری از این آسیب نبوده است».
قویدل ادامه داد: «در زمینهی ترک اعتیاد و بازتوانی معتادین برنامههایی که تاکنون انجام شده به نحو احسن و کاربردی و یا به اصطلاح بهصورت چرخهی تکمیلی اجرا نشده است به همین جهت شاهد ریزش، لغزش و بازگشت مجدد معتادین هستیم که پذیرفتنی نیست».
معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم دادگستری کل استان کرمان گفت: «در قانون مبارزه با مواد مخدر، آییننامه و دستورالعملهای مرتبط، وظایف دستگاهها درخصوص پیشگیری، ترک اعتیاد و کاهش آسیبهای آن احصا شده است ولی آنطور که باید دستگاههای دولتی به این مسئله ورود نکردهاند».
وی ادامه داد: «نیروی انتظامی، بهزیستی، دانشگاه علوم پزشکی و دستگاه قضایی و تعداد اندکی از دستگاههای مرتبط در موضوع جمعآوری و درمان معتادین نقش خود را ایفا کردهاند اما در مرحلهی مراقبت پس از درمان به دلیل عدم ورود سایر دستگاههای ذیربط با مشکل جدی مواجه هستیم، هرچند که در مواد ۱۵ و ۱۶ اقداماتی انجام میشود و نهادهای مردمی نیز بعضاً به این مقوله ورود کردهاند اما نیاز به ورود جدی، علمی، انسجام و همگرایی دارند».
قویدل یادآور شد: «دغدغهی ما در کارگروه فرهنگی-اجتماعی این است که در بحث بازتوانی معتادان چه کنیم تا اقداماتی علمی و هدفمند و به دور از پراکندگی انجام شود».
وی اضافه کرد: «هرچند که قوانین، دستورالعمل مراقبتهای پس از خروج و سایر دستورالعملها و آییننامههای مرتبط با اعتیاد و همچنین نظریات متعددی پیرامون درمان آن وجود دارد اما ضرورت تدوین شیوهنامههای بومی و مختص استان کرمان احساس میشود تا از طریق شیوهنامهی استانی، وظایف دستگاهها را پس از درمان تدوین و با برنامهریزی، مدیریت و مداخلهی موثر، مسیر بازگشت مجدد فرد معتاد به سوی مواد را مسدود کنیم».
قویدل سپس با اشاره به وضعیت اسفبار و نگرانکنندهی اعتیاد افزود: «در چرخهی کنونی معتادین متجاهر بارها دستگیر شده و به مراکز ترک اعتیاد فرستاده میشوند و علیرغم تحمیل هزینهی بسیار سنگین به دولت اما بلافاصله پس از خروج به چرخهی اعتیاد بازمیگردند، از طرفی مراکز خصوصی هم نیاز به نظارت و راهبری بیشتری دارند و برای توانمندسازی و حمایتهای پس از خروج در این مراکز هیچ اختیار، توجه و اِشرافی وجود ندارد».
وی بیان کرد: «طی سالهای گذشته طرح بازتوانی معتادین متجاهر در برخی از مراکز استانها بهصورت موفقآمیز اجرا شده است که میتوان از این تجربه در مرکز استان کرمان هم استفاده کرد چراکه این طرح با نیازسنجی شرایط فرد معتاد و تشویق وی همراه بود».
قویدل با بیان اینکه حضور مشاور، روانشناس و مددکار اجتماعی کمک زیادی به روحیه و تسهیل مسیر فرد بهبودیافته میکند، گفت: «همچنین اعتمادسازی بین خیرین و پذیرش فرد بهبودیافته از سوی اجتماع نیازمند اقدامات مستمر و منسجم است». /پ
نظر خود را بنویسید