زهر کلام شما از تازیانۀ سرباز عراقی سوزناک‌تر بود

گروه فرهنگ‌وهنر ـ احمد یوسف‌زاده؛ نویسنده‌ی کتاب «آن بیست و سه نفر» پس از ادعای علیرضا رئیسیان مبنی انحصار تصویری فیلم سینمایی «23 نفر» جوابیه‌ای را خطاب به وی منتشر کرد. او در این نامه، در متنی کنایه‌آمیز، نظر این کارگردان سینما را به‌طور کامل رد کرده است.
به گزارش فردای‌کرمان، به نقل از ایسنا سراسری، دوم مهرماه امسال، علیرضا رئیسیان؛ کارگردان مستند، در مصاحبه‌ای با ایسنا اعلام کرد: «حق امتیاز تصویری مجموعه مستند «گروه 23 نفر» متعلق به من است و هرگونه استفاده از آن بدون مجوز من غیرقانونی و غیراخلاقی است.»
حال احمد یوسف‌زاده - نویسنده کتاب «آن بیست و سه نفر» - در نامه‌ای که روز شنبه 21 مهر ماه برای انتشار در اختیار ایسنا قرار گرفته، آورده است: «وقتی که به اتفاق آن بیست و سه نفر، مهمان امام هشتم علیه‌السلام بودیم و برادرمان آقای مهدی جعفری را به روال همیشگی نشست‌هایمان در جمع خود دعوت کرده بودیم و او هم مثل همیشه آمده بود و ما کتبا از ایشان خواستیم که فیلم سینمایی آن «بیست و سه نفر» را بسازد و او قبول کرد، هرگز فکر نمی‌کردیم بعد از سی سال که از آزاد شدنمان می‌گذرد، هنوز اسیریم و اختیارمان به جای عراقی‌ها دست دیگری ست و فقط اوست که باید تشخیص بدهد فیلم خاطرات ما را چه کسی می‌تواند، بسازد. چه کسی نمی‌تواند بسازد! اصلا من تا همین دو هفته پیش که جناب علیرضا رئیسیان به ایسنا گفته بودند «انحصار تصویری آن بیست و سه نفر در مالکیت شخص من است»، مثل قدیمی‌ها فکر می‌کردم آدم زنده وکیل و وصی نمی‌خواهد، آن روز اما با ادعای عجیب ایشان در ایسنا، متوجه شدم که نه خیر در صنعت سینما آدم زنده هم وکیل وصی می‌خواهد!».
او در ادامه نوشته است: «من حقوقدان نیستم ولی اینقدر حالیم هست که پخش تصویر هیچ آدم زنده‌ای نمی‌تواند در انحصار آدم زنده‌ی دیگری ولو علیرضا رئیسیان، باشد، مگر اینکه صاحب تصویر، قراردادی چرب و دندانگیر با چنین علیرضایی بسته باشد و حق و حقوقی هم بابتش گرفته باشد که الحمدلله ما تاکنون این برادر محترم را نه دیده‌ایم و نه می‌شناسیم و نه اصولا قراردادی برای واگذاری حق تصویر با این بنده خدا بسته‌ایم، خودشان در سال ۸۵ مستندی برای تلویزیون ساخته‌اند و بی‌اجازه‌ی ما پخش کرده‌اند و پولش را هم به تنهایی از صدا و سیما گرفته‌اند خورده‌اند. نوش جانشان. و اما بعد از آن مستند که مهدی جعفری کارگردانش بود، ارتباط دوستانه‌ی ما با این فیلم‌ساز با اخلاق (منظور مهدی جعفری است) برقرار ماند و آن‌چنان دوستی‌مان ریشه دواند که او را یار بیست و چهارم نامیدیم. در مراسم غم و شادی‌مان بود و بارها برای دیدن‌مان به کرمان آمد و در سفر دسته جمعی‌مان به مشهد هم از او دعوت کردیم و خواستیم فیلم سینمایی آن «بیست و سه نفر» را بسازد. این خواسته‌ی مکتوب از سوی آقای جعفری پذیرفته شد و موسسه اوج به تهیه کنندگی برادر بزرگوار آقای مجتبی فراورده پا پیش گذاشتند تا هفته قبل با حضور فرمانده‌ی آن بیست و سه نفر -سردار سلیمانی- فیلمبرداری این پروژه کلید بخورد».
در بخش پایانی جوابیه‌ی نویسنده‌ی کتاب «آن بیست و سه نفر» آمده است: «گذشت تا این‌که متاسفانه در یکی از رسانه‌ها سخنانی از آقای رئیسیان خواندم با زبانی که زهرش از تازیانه‌ی سربازعراقی سوزناک‌تر بود. سخنانی به شدت توهین‌آمیز! توهین به قهرمانان وطن که هیچ گناهی جز خلق یک حماسه‌ی بزرگ نداشته‌اند و مستحق نیش و کنایه‌های دور از انصاف این آدم نیستند. ما برای آن مستند و برای این فیلم ذره‌ای چشم‌داشت مادی نداشته‌ایم و نداریم. لااقل درباره‌ی اولی خودشان شاهدند!
در پایان، دوست نادیده جناب آقای علیرضا رئیسیان! از راه دور کرمان صورت ماه‌تان را می‌بوسم و استدعا دارم ما را وارد دعواهای صنفی خودتان که یحتمل بر سر پول است نکنید، به ما تهمت سوژه‌فروشی نزنید و به قول رضا مثقالی، قیمت هم رویمان نگذارید که الحمدلله هنوز با این مقولات بیگانه‌ایم. اصلا بی‌خیال این نمد و کلاه احتمالی آن بشوید. خیر ببینید».