فردای کرمان – محمد لطیف‌کار: کرمان بار دیگر و بلکه برای همیشه میزبانیِ جشنواره موسیقی نواحی را در سال‌های آینده برعهده خواهد داشت. از آقای شالویی سرپرست معاون هنری وزیر ارشاد سپاسگزارم که این‌طور با درایت و شهامت پای کار آمد، گرفتار بی‌تصمیمی نشد و در سخنرانی‌اش از جشنواره و میزبانی کرمان با مهری زیاد حرف زد و نهایتا به کرمان این حق را داد که میزبانی‌اش را این‌بار با نگاه بلندمدت ادامه بدهد.
اختتامیه‌ی جشنواره‌ی امسال که به گمان من، نقطه‌ی عطفی در تعیین‌تکلیف آینده‌ی جشنواره است را کرمانی‌ها از یاد نخواهند برد. در این مراسم شالویی موافقت کرد از دوشنبه سوم آبان‌ماه دبیرخانه‌ی دائمی جشنواره موسیقی در کرمان تشکیل بشود. او این را خطاب به آقای علیزاده، مدیرکل ارشاد کرمان که در سخنرانی‌اش از او درخواست کرده بود، با ماندگاری این جشنواره در کرمان موافقت کند، عنوان کرد. در این مراسم فواد توحیدی از پژوهشگران فعال در حوزه‌ی موسیقی نیز این مطالبه را مطرح کرد و پیش‌تر نیز این موضوع بارها از سوی انجمن موسیقی کرمان مطرح بوده است.
از روز دوم جشنواره که در رسانه‌ها صدای این زمزمه بلند شد که کرمان نباید تنها گزینه‌ی میزبانی جشنواره موسیقی نواحی باشد، خیلی نگران شدم که بار دیگر تجربه‌ی تلخ منت‌‌گذاری تهران طبق سنوات گذشته تکرار بشود. با خودم فکر کردم لابد بار دیگر برخی در تهران اعلام خواهند کرد قصد دارند جشنواره را از کرمان به فلان استان ببرند تا مثلا نوبت میزبانی به دیگران هم برسد! و با این نوع استدلال بی‌اساس خود، برای برگزاری جشنواره‌ی بعدی حاشیه‌سازی بکنند، تا اوقات مفید برنامه‌ریزی برای جشنواره را به عقب بیاندازند. حال آن‌که کرمان در ده سالی که میزبان بوده تجربه‌ی گرانباری کسب کرده که نباید از انباشت این تجربه غافل بشویم.
به‌نظر من، این موافقت معاون وزیر اما پایان کار نیست؛ به عکس آغاز یک حرکت درست و اصولی است که باید قدر آن را دانست. باید اهل نظر از تجربه‌ی چهارده سال برگزاری جشنواره به یک جمع‌بندی درست و حسابی برسند و یک دبیرخانه‌ی درست و حسابی در مقیاس ملی و بلکه بین‌المللی تدارک ببینند. این دبیرخانه همچنین محدود به تصمیم‌گیری ارشاد و استانداری هم نباشد. همچنان‌که در یادداشت قبلی‌ام به این موضوع اشاره کردم فکر می‌کنم این جشنواره باید با حضور و حمایت نهادهای دولتی و تشکل‌های مدنی و صنفی حیات پر رونقی داشته باشد.
واقعیت این است که جشنواره موسیقی نواحی ایران با نام کرمان گره خورده، و به مرور تبدیل به یکی از نشانه‌های کرمان شده است. حتم دارم اوایلی که این جشنواره راه‌اندازی شده، هدف این نبوده است که این رویداد هنری به برندی برای کرمان تبدیل شود. اما حالا که این اتفاق افتاده است، چرا دریغ کنیم؟ گروهی هر سال تلاش می‌کنند با هر بهانه‌ای میزبانی این جشنواره را از کرمان بگیرند. که در نتیجه‌ی این تلاش‌ها کرمانی‌ها برای حفظ این میزبانی، هر سال ناچار می‌شوند با تلاش مضاعفی امور معمول جشنواره را پی بگیرند.
به‌نظر من چهارده سال آزمون و خطا و تجربه‌اندوزی برای این‌که جشنواره موسیقی نواحی به یک رویداد برتر و قوی‌تر در سطح ملی و حتی فراملی تبدیل بشود کافی است. حالا وقت آن رسیده است که این رویداد بزرگ در تقویت هویت قومی و ملی نقش واقعی و برجسته‌تری را ایفا کند. موافقت با ماندن جشنواره در کرمان به مثابه یک جایزه به میزبانی کرمان بود. این یک آزمون برای سنجش توانایی کرمان است که نباید به راحتی از دست برود.
امیدوارم از حالا به بعد سایر امور این جشنواره به جای این‌که در تهران رقم بخورد، کرمان راسا با تدبیر و همدلی تشکل‌های مدنی و صنفی و نیز فعالان و کارشناسان این حوزه در سراسر کشور، کار را دنبال بکند.
نظر خود را بنویسید