فردای کرمان – محمد لطیفکار: دو روز پیش سرانجام قرنطینهی کروناییام به پایان رسید. یکراست رفتم موزه صنعتی تا آثار هفتمین سالانهی خوشنویسی هنرمندان کرمانی را ببینم. کمی زود رفته بودم؛ اما نگهبان محبت نمود و درهای گالری را به رویم باز کرد.
تماشای تابلوها در فضای ساکت و آرام گالری برایم لذتبخش بود، اما نگران بودم چرا آنطور که انتظار داشتم بازدیدکنندهای نمیبینم! انصافا «۸۰ اثر نستعلیق، شکسته، ثلث نسخ، خط نقاشی و قطاعی» مجموعهی کوچکی نیست. اسم خالق اثر را میخواندم و طبیعتا روی نامهای آشنا تامل بیشتری میکردم.
حالا که صحبت از نامها شد دریغم میآید از استاد هنرمند علیاکبر اصفهانی نام نبرم. در مطبوعات، ایشان به طنزهایش از نشریهی فکاهی توفیق تا مطبوعات محلی، و به ویژه همکاری با روزنامهی بیداری و قینوس فردوس کویر شناخته میشود. در نشستهای رو در رو هم طنز شفاهی و فیالبداههی او پایانناپذیر است.
کارنامهی او اما به فعالیتهای مطبوعاتیاش محدود نمیشود. مترجمی در شرکت ذوبآهن و فعالیت در انجمن خوشنویسان روی دیگر تلاشهای او است. بسیاری ولی نمیدانند او به زیور هنر خوشنویسی آراسته است و کتابت کامل «قرآن مجید» را که کاری بسیار دشوار است، به سرانجام رسانده و منتشر کرده است.
هرچند در دیماه سال نود و چهار موسسهی فرهنگی مفرغ از او تجلیل کرد، اما به گمان من جامعهی ما بیش از اینها به سرمایههای فرهنگیاش باید توجه کند. به ویژه آنکه تجربههای زیستهی اهالی فرهنگ و هنر میتواند حاوی نکاتی باشد که نسل امروز بدان نیاز دارد. برای ایشان سلامتی و عمر طولانی آرزو دارم.
*عکس اول را در خردادماه سال نودوهشت گرفتهام.
*عکسهای دوم و سوم و چهارم مربوط به نمایشگاه فعلی است. ششم آبانماه هزار و چهارصد.
نظر خود را بنویسید