فردای‌کرمان ـ اسما پورزنگی‌آبادی: حدود یک ماه پیش بود که چناریان عضو شورای شهر کرمان دربارۀ اینکه ترافیک شهر دارد به سمت حاد شدن می‌رود، ابراز نگرانی کرد.
در گفت‌وگویی که هفتۀ گذشته در فردای‌کرمان منتشر شد، مهندس احمدی کارشناس ترافیک که طی سال‌های 94 تا 99 به‌عنوان کارشناس ارشد ترافیک شهرداری کرمان مسئولیت داشته است، حاد شدن ترافیک را شرایطی توصیف کرد که تهران دارد و گفت که وضع ما حاد نیست اما هشدار داد که داریم به سمت تراکم بیشتر و شلوغی بیشتر و سطح سرویس کم‌تر می‌رویم. او با نقد برخی اقدامات شهرداری در حوزۀ ترافیک، مخالفت صریح خود با غیرهمسطح‌سازی در سه‌راهی شرف‌آباد را اعلام و اظهار کرد که راه‌حل مشکلات میدان بیرمآباد نیز فقط و فقط نصب چراغ فرماندهی است.
در گفت‌وگویی که در ادامه می‌خوانید، از مهندس محمدحسین انجم‌شعاع ـ معاون پیشین حمل‌ونقل و ترافیک شهرداری، تنها کارشناس ترافیک نظام مهندسی و عضو شورای ترافیک استان کرمان خواستم تا وضعیت ترافیک را ارزیابی کند.
او نیز تایید کرد که داریم به سوی تراکم بیشتر در ساعات بیش‌تری از روز می‌رویم و گفت که اگر این شرایط را حاد شدن ترافیک معنی کنیم، این ادعا درست است اما اجتناب‌ناپذیر هم هست.
از این مدرس دانشگاه، دربارۀ برخی مسائل دیگر شهر از جمله عملکرد پل امیرکبیر، انتقاداتی که به طرح جامع ترافیک (که نسخۀ جدید آن در حال تهیه است) وجود دارد، مسئلۀ میدان بیرمآباد و سه‌راهی شرف‌آباد نیز پرسیدم که پاسخ‌های او در ادامه میآید.
*آقای مهندس، شما وضعیت ترافیک شهر کرمان را چه‌طور می‌بینید؟ آیا آنچه که آقای چناریان گفتند مبنی بر اینکه ترافیک دارد به سمت حاد شدن می‌رود را تایید می‌کنید؟
کارشناسان، ترافیک را پویایی شهر می‌بینند و از این منظر، شهری که ترافیک دارد یعنی پویا و زنده است اما آنچه که نمی‌پسندیم تراکم در شهر است که این هم، اجتناب‌ناپذیر است؛ چون تغییر کاربریها، رشد جمعیت و افزایش خودروها وجود دارد و همین عوامل، تراکم را بالا می‌برد بنابراین، همیشه آن را خواهیم داشت. الان در ساعات اوج، تراکم را داریم و ممکن است در آینده، در ساعات بیش‌تری چنین شرایطی را داشته باشیم؛ این، ایرادی ندارد و تمام شهرهای بزرگ دنیا نیز، چنین شرایطی دارند اما آیا برای تسهیل عبور و مرور در حال حاضر و برای آینده، اقدامات لازم و اصولی را انجام می‌دهیم؟ یا مسیرها را ایمن می‌کنیم تا تعداد تصادفات و فوتی‌ها را کاهش دهیم؟ پاسخ به این دست از سوالات است که تفاوت ایجاد می‌کند.
*قبول دارید ترافیک دارد به سمت حاد شدن می‌رود؟ یا کرمان دارد روندی طبیعی را طی می‌کند؟ می‌خواهم بدانم آیا شرایط به گونه‌ای است که ما ناگهان با وضعیتی انفجاری مواجه می‌شویم یا نه؛ مسیر نرمالی را داریم طی می‌کنیم؟
به نظر من، داریم مسیری طبیعی را طی می‌کنیم. باید ببینیم داده‌های ما چه هستند؟ یک شبکه (از معابر) در شهر وجود دارد و داریم به سوی تراکم بیشتر در ساعات بیش‌تری از روز می‌رویم؛ اگر این را حاد شدن ترافیک معنی کنیم، بله، این ادعا درست است اما اجتناب‌ناپذیر هم هست.
*وضعیت تراکم ترافیک در مسیرهای مختلف متفاوت است. مثلا خیابان شریعتی و بخشی از بلوار جهاد و خیابان خواجو ترافیک زیادی دارند. عمدۀ دلایلی که موجب این شرایط شده را چه می‌دانید؟
این وضعیت، به شبکۀ شهر برمی‌گردد که به ما به ارث رسیده است. در این شبکه، کاربریها بر خلاف آنچه که مطابق نقشه‌های تفصیلی شهر باید انجام می‌شده، تغییر یافته است. کاربری‌های مسکونی و تجاری و پزشکی را در مناطقی متمرکز کرده‌اند که نباید می‌کردند. وقتی با نقشۀ تفصیلی شهر بازی می‌کنیم و کاربریها را تغییر می‌دهیم، وقتی تراکم و ارتفاع را می‌فروشیم و در کوچۀ مثلا هفت، هشت متری، مجوز ساخت آپارتمان شش، هفت طبقه می‌دهیم؛ عرض خیابان را که بیشتر نکردیم و نباید هم می‌کردیم؛ این باعث شده که در شهر شاهد شرایطی باشیم که شما به آن اشاره کردید. به عنوان مثال، کاربریها در سرتاسر خیابان خواجو تجاری است که جذب سفر دارد، باید برای آن پارکینگ درنظر گرفته می‌شد ولی در طول این سال‌ها فکری برای پارکینگ آن نکردیم؛ یا در بلوار جهاد پزشکان متمرکز شده‌اند و همین مشکل نبود و کمبود پارکینگ وجود دارد. با چنین اقداماتی است که ترافیک به وضعیت فعلی درآمده است.
*سهم طرح جامع ترافیک را در این اتفاقاتی که در شهر افتاده چه‌قدر می‌بینید؟ برخی کارشناسان معتقدند این طرح، اشتباهات خیلی زیادی داشت. با توجه به اینکه طرح در زمان معاونت شما در شهرداری شروع شد، این نقد را می‌پذیرید؟
این را نمی‌پذیریم که طرح اشتباهات زیادی داشته است. برای تهیۀ طرح، آمارهایی از شهر برداشت، و مدل‌سازی‌هایی انجام می‌شود و براساس خروجی آن، پیشنهاداتی ارائه می‌شود. برخی معتقدند که در آماربرداری‌های طرح جامع ترافیک خطاهایی رخ داده، در نتیجه مدل‌های مطلوبی ارائه نشده بنابراین، تصمیماتی که برمبنای آن گرفته شده اشتباه است. من این را کامل قبول ندارم. در دورۀ مسئولیت من، تهیۀ طرح شروع شد ولی در دوره‌ای که انجام شد، شهرداری نظارت خوبی بر فعالیت مشاور نداشت. بعد از مدتی اما، طرح و آمار و ارقام آن مورد بازنگری قرار گرفت. می‌توان گفت شاید این طرح برای کرمان بهترین نبود ولی طرح قرار نیست که همۀ مشکل ترافیک شهر را حل کند بلکه پیشنهاداتی برای کوتاه‌مدت و درازمدت ارائه می‌کند. ضمن اینکه طرح جامع ترافیک، مصوبۀ کارگروه ترافیک، شورای ترافیک استان و وزارت کشور را دارد و نمی‌توان همۀ این‌ها را زیر سوال ببریم و بگوییم طرح کاملا اشتباه بوده است. در مجموع، به نظر من، به نسبت، طرح خوبی بوده، ولی آیا مشکل ترافیکی را حل می‌کند؟ خیر. طرح جامع، برنامه‌هایی را پیشنهاد میدهد که شهرداری باید در مقاطع مختلف آن را انجام بدهد و این، نیازمند آن است که مدیریت شهری و شورای شهر، این طرح‌ها را باور داشته باشند و برای آن اعتبار و پول در نظر بگیرند تا در زمان مناسب اجرا شود. متاسفانه این اتفاقات معمولا نمی‌افتد.
*سهم این طرح را در اشتباهاتی که شهرداری در شهر مرتکب شده، چه‌قدر می‌بینید؟
بی‌سهم نبوده است. عمدۀ انتقاداتی که از طرح جامع ترافیک می‌شود به تقاطع غیرهمسطح باغ‌ملی برمی‌گردد. اما در این‌باره باید مسائلی را مدنظر داشته باشیم؛ یکی اینکه وقتی طرح جامع ترافیک تهیه می‌شد، طرح‌های بالادستی نیز وجود داشته؛ از جمله طرح تفصیلی و طرح‌های ساماندهی ترافیکی که در گذشته تهیه شده بود. به مشاور گفته شده بود که طبق طرح تفصیلی قرار است خیابان شهاب و خورشید تعریض شود، بنابراین، میدان باغ‌ملی، در مسیر اتصال شمال به جنوب کرمان قرار می‌گیرد. وقتی مشاور آماربرداری را انجام می‌داد، این تعریض را مدنظر داشت و مسیر فوق را یک خیابان اصلی و به عبارتی شریانی در نظر گرفت، مدل‌سازی را انجام داد و در نتیجه، برای تسهیل حرکت در شمال ـ جنوب غیرهمسطح‌سازی را پیشنهاد داد. اما این روگذر جزو اولویت‌های درازمدت طرح جامع ترافیک بود و در این زمان نباید احداث می‌شده بلکه بعد از انجام تعریض‌ها باید اجرا می‌شد. من خودم از منتقدان اجرای این روگذر بودم و می‌گفتم میدان نوستالژیک باغ‌ملی باید حفظ شود اما طرح‌های بالادستی، مسیر را به این سو برد که غیرهمسطح‌سازی انجام شود و این‌طور نبوده که طرح جامع ترافیک کاملا اشتباه باشد.
*در چند سال گذشته، تمرکز شهرداری بیشتر بر ساخت روگذر و زیرگذر بود که انتقادات کارشناسان نسبت به آنچه انجام داده، همچنان ادامه دارد. آخرین پروژه‌ای که به اتمام رسانده شده، روگذر امیرکبیر در بلوار جمهوری است. حدود دو سال از افتتاح آن می‌گذرد؛ عملکرد این روگذر را چه‌طور ارزیابی می‌کنید؟ آیا این تصمیم شهرداری قابل دفاع است؟
برای پاسخ به این پرسش، باید طرح جامع ترافیک را مدنظر قرار دهیم و ببینیم در این طرح، ساخت روگذر امیرکبیر، اولویت چندم شهر بوده است و باید بعد از چه تقاطع‌های غیرهمسطحی ساخته می‌شد؟ اگر پیش‌نیازهای ساخت این روگذر انجام شده بود، خیلی بهتر از الان جواب می‌داد. هدف این بوده که بلوار جمهوری را آزاد کنند اما پیش‌نیازهایی وجود داشت. اگر مسیر موازی با خیابان شریعتی و بلوار جمهوری (45 متری کوثر، بلوار سپهبد سلیمانی) احداث می‌شد عملکرد این روگذر بهتر بود.
*با وجود عدم رعایت این پیش‌نیازها، ساخت پل امیرکبیر را تصمیم درستی می‌بینید؟
بله. پل امیرکبیر را نمی‌توانیم با زیرگذر آزادی یا روگذر باغ‌ملی مقایسه کنیم. شاید بهتر بود شما سوال می‌کردید که آیا روگذر امیرکبیر لازم بود یا نه؟ که پاسخ می‌دادم: خیر؛ چرا که معتقدم نیازی نیست تمام ترافیک را از سه‌راهی هوانیروز آزاد کنیم و به چهارراه شفا بفرستیم. یکی از مزیت‌های چراغ فرماندهی راهنمایی این است که تقسیم ترافیک را انجام میدهد، ترافیک را نگه می‌دارد و اجازه میدهد که خودروها از خیابان‌های فرعی وارد مسیرهای اصلی بشوند و عابرین پیاده نیز از عرض خیابان عبور کنند. دیدگاه من این است که کاری که در چهارراه امیرکبیر انجام شده، نباید انجام می‌شد چون کل ترافیک به پشت چهارراه شفا منتقل شده است. این چهارراه هم ظرفیت خاصی دارد. با این روگذر، تنها تراکم را از یک نقطه به نقطه‌ای دیگر منتقل کرده‌ایم.
*در این دوره از مدیریت شهری، طرحی برای ساماندهی ترافیکی میدان بیرمآباد شروع شد که بعد از مدتی، در پی انتقادات کارشناسان و اعتراضات مردم متوقف شد. نظر شما دربارۀ اتفاقاتی که در این میدان رخ داد چیست؟
یکی از اتفاقاتی که در حال حاضر در شهر کرمان می‌افتد که در زمانی ما مدیریت حمل‌ونقل و ترافیک را داشتیم نبود؛ این است که ما عزم جزم و خرد جمعی برای انجام طرح‌های ترافیکی داشتیم. بدین صورت که شهردار و شورای شهر و فرماندار و فرمانده نیروی انتظامی و فرمانده پلیس راهور و استانداری همه پای کار بودند تا یک طرح ترافیکی انجام شود؛ در دورۀ فعلی اما این شرایط وجود ندارد. ما آن زمان از فرمانده نیروی انتظامی کمک می‌گرفتیم تا کاری انجام شود یا گاهی لازم می‌شد برای اجرای طرحی، از استاندار حکم حکومتی می‌گرفتیم؛ مثلا در چهارراه فرهنگیان، گاهی از شورای تامین برای اجرای طرح‌های ترافیکی کمک می‌گرفتیم و همه تاکید داشتند ترافیک باید در اولویت باشد و همه کمک کنند اما الان این شرایط وجود ندارد. مدیریت شهری و شورای شهر و تصمیماتی که در شورای ترافیک استان گرفته می‌شود، هیچ‌کدام یکدیگر را حمایت نمیکند و این شرایط بدی است و نتیجه‌اش می‌شود اینکه یک طرح ترافیکی نیمه‌کاره می‌ماند. بیرمآباد یک میدان برون‌شهری بود که به دلایلی از جمله تغییر کاربری و رشد جمعیت و ... به میدان شهری با پنج ورودی و شش خروجی تبدیل شد. این میدان با مشکلاتی مواجه بود. پلیس صورت مسئله را تعریف کرد و گفت: در این میدان مشکلاتی دارم. پرسیده شد: مشکلات از نوع ظرفیتی است یا ایمنی؟ پلیس گفت که در این میدان، مشکل ایمنی وجود دارد و تعداد تصادفات و مصدومین و تلفات آن بالاست. کارشناسان ترافیک شهرداری بررسی کردند که برای رفع این مشکل چه باید کرد؟ بعد از آماربرداری و نقشه‌برداری و بررسی میدانی، اولین راهکار این شد که چه اصلاح هندسی انجام دهیم تا مشکل میدان بیرمآباد حل شود؟ گزینه‌های مختلفی مطرح شد و در نهایت، با توجه به آمار و ارقام به این نتیجه رسیدند که چون عرض میدان بسیار زیاد است و از آن‌جایی که در میانۀ آن نیز فضای سبز وجود دارد که عابران پیاده را جذب می‌کند؛ بهتر است عرض مسیر سواره کاهش یابد. آمار و ارقام نشان داد که به پنج خط در اطراف میدان نیاز است، در نتیجه، براساس آن، باید میدان را به همین نسبت کوچک کرد تا تصادفات کم شود. ضمن اینکه با کم کردن عرض، عابران پیاده هم راحت‌تر وارد فضای سبز میانی می‌شوند. این، اولین اقدامی است که مهندسان ترافیک پیشنهاد می‌کنند و اگر جواب ندهد، می‌گویند چراغ فرماندهی نصب شود. برخی کارشناسان می‌گویند که چرا برای حل مشکل میدان، چراغ فرماندهی نصب نمی‌کنید؟ برای اینکه چراغ نصب شود ابتدا باید اصلاح هندسی صورت گیرد. مشکل میدان آزادی با نصب چراغ فرماندهی حل می‌شد و نیازی به تقاطع غیرهمسطح نبود چون میدان جمع‌شده بود. در بیرمآباد اما ابتدا باید عرض مسیر کم و سپس، چراغ نصب شود. این طرح، براساس آمار و ارقام و توسط کارشناسان ترافیک ارائه شده و شورای ترافیک استان 11 بار مصوب می‌کند که این طرح باید اجرا شود؛ این‌طور نبوده که کسی به‌طور اتفاقی این پیشنهاد را داده باشد بلکه گروهی از کارشناسان دولتی و غیردولتی به این طرح رسیده‌اند. در مهندسی ترافیک، مطالعات قبل و بعد طرح را داریم. اگر همین الان از پلیس سوال کنید که: آیا در همان محدودۀ کوچکی از میدان که اصلاح هندسی انجام شده، با کاهش تصادفات مواجهیم یا خیر؟ پاسخ میدهد: هم کاهش تصادفات را داشتیم و هم شدت برخوردها کم‌تر شده است. برخی انتقاد داشتند که چرا به جای مسیر سواره، قطر فضای سبز میانی را افزایش ندادید؟ اگر به این صورت عمل می‌شد، راستگردها قابل اجرا نبود. مهندسی ترافیک مثل سایر رشته‌های مهندسی است و مبناهایی دارد و براساس آمار و ارقام عمل می‌کند. بعد از اینکه طرح شروع شد، یکی دیگر از انتقادات این بود که در ساعاتی از روز در میدان تراکم داریم که باعث تاخیر می‌شود. با ذکر یک مثال، از این منتقدان سوالی دارم: فرض کنید چهارراهی داریم که چراغ فرماندهی در آن نصب نشده است. در این صورت، با هرج و مرج مواجه می‌شویم، خودروها به هم می‌رسند یا به هم برخورد می‌کنند و گره‌ای ایجاد می‌شود که باز شدن آن ساعت‌ها طول می‌کشد. حالا در این چهارراه، چراغ فرماندهی نصب می‌شود تا عبور و مرور تسهیل و ایمن شود. آیا این را قبول دارید؟
*بله. مشخص است که نصب چراغ هرج و مرج را برطرف می‌کند.
چراغ راهنمایی 10 فایده ولی یک عیب دارد و آن اینکه باعث تاخیر می‌شود؛ اما الان با مثالی که طرح کردم، به این جمع‌بندی رسیدیم که این عیب خسارت‌بار نیست و اگر چراغ نباشد، خیلی عبور و مرور دشوار می‌شود. در بیرمآباد هم، مشابه این اتفاق افتاده است. تقلیل عرض سواره‌رو، باعث می‌شود در ساعاتی از روز تراکم و تاخیر داشته باشیم؛ چه ایرادی دارد؟ بهتر از این است که کشته و تصادف داشته باشیم. اگر چراغ فرماندهی نصب شود، تاخیرها بیشتر هم می‌شود. چه ایرادی دارد؟ برخی می‌گویند به جای این طرح، در میدان بیرمآباد تقاطع غیرهمسطح ساخته شود؛ این دوستان نباید فراموش کنند که میدان بیرمآباد 11 ورودی و خروجی دارد و غیرهمسطح معمولی جواب نمی‌دهد. در میانۀ میدان فضای سبز داریم که به راحتی نمی‌توانیم آن را حذف کنیم، از طرفی، در مجاورت میدان، باغ تاریخی بیرمآباد را داریم که ضوابط میراثی اجازه نمی‌دهد این غیرهمسطح ارتفاع داشته باشد، به دلیل وجود رواناب‌های ناشی از بارندگی و آب‌های زیرسطحی، ساخت زیرگذر هم ممکن نیست. اینجا به یک پل چندجهتی نیاز است که بسیار تا بسیار هزینه‌بر است. اگر هم قصد ساخت آن باشد، ابتدا باید طرح جامع ترافیک آن را تایید کند. این طرح، دو سال دیگر آماده می‌شود، بعد هم شاید سه سال نیاز باشد تا طراحی و اجرای آن انجام شود؛ البته همۀ این اقدامات منوط به آن است که شهرداری بتواند بودجۀ ساخت آن را تامین کند. پس ببینید، تقلیل عرض میدان بهترین کاری است که کارشناسان ترافیک 11 مرتبه مصوب کردند تا انجام شود ولی شهرداری آن را اجرا نمیکند. در صورتی که وقتی طرحی مصوبه دارد باید اجرا شود؛ شورای تامین و شورای شهر باید پای کار بیایند و طرح را اجرا کنند. در ضمن، الان کارگاه حفاری‌های پروژۀ فاضلاب هم در حاشیۀ میدان فعال است که وقتی جمع شود، طرح اصلاح هندسی خیلی بهتر از این هم جواب میدهد.
*آقای مهندس، می‌گویید تاخیر ناشی از طرح اصلاح هندسی در میدان بیرمآباد ایرادی ندارد. اما در زمان اجرای پروژه، رئیس اورژانس 115 انتقاد کرد که آمبولانس‌ها در ترافیک میدان معطل شده‌اند. پای جان آدم‌ها وسط است. چه‌طور می‌گویید تاخیر ایرادی ندارد؟
دوستان اورژانس به شورای ترافیک آمدند و آنجا گفته شد که انتخاب محل برای ایستگاه اورژانس اشتباه بوده است. وقتی محل استقرار اشتباه است، اگر تقاطع غیرهمسطح هم ساخته شود که وضعیت برای اورژانس بدتر هم خواهد شد. قرار شد زمینی به اورژانس داده شود تا ایستگاه دیگری بسازند.
*پس اینکه برخی کارشناسان می‌گویند راه‌حل میدان بیرمآباد فقط نصب چراغ است را کاملا درست نمی‌دانید.
اینجا یک میدان نرمال نیست و پنج ورودی و شش خروجی با زوایای متفاوت دارد. برای اینکه چراغ فرماندهی نصب شود، ابتدا باید اصلاح هندسی میدان صورت گیرد.
*و عقب‌نشینی شهرداری را هم درست نمی‌دانید و معتقدید باید طرح را ادامه می‌دادند. درست می‌گویم؟
تا جایی که اطلاع دارم، شهرداری عقب‌نشینی نکرده است.
*اما طرح را متوقف کردند.
آن‌طور که شنیدم علت توقف طرح این است که تاسیسات برق فشار قوی در جنوب غرب میدان وجود دارد که باید برداشته شود و وقتی مشکل اورژانس هم حل شد، یک راستگرد از کمربندی به جادۀ ماهان وصل و بقیۀ تقلیل عرض انجام می‌شود.
*یکی دیگر از نقاطی که در شهر بلاتکلیف مانده، سه‌راهی شرف‌آباد است. برخی کارشناسان معتقدند اگر غیرهمسطح در این سه‌راهی ساخته شود، فاجعه پیش میآید و غیرهمسطح‌سازی در انتهای خیابان 24 آذر اولویت بالاتری دارد. شما این را قبول دارید؟
طبق طرح تفصیلی شهر برای انتهای 24 آذر تقاطع غیرهسمسطح باید داشته باشیم اما در حال حاضر، ادامۀ این خیابان به سمت شمال بن‌بست است؛ یعنی ادامۀ خیابانی نداریم که بخواهیم غیرهمسطح بسازیم.
دربارۀ ساخت تقاطع غیرهمسطح در سه‌راهی شرف‌آباد برخی کارشناسان معتقدند که چون روگذرهای خورشید و کوثر را در فاصلۀ نزدیک به این سه‌راهی داریم. اول اینکه فاصلۀ پل کوثر تا سه‌راه شرف‌آباد زیاد است، دربارۀ پل خورشید هم می‌گویند فاصلۀ موردنظر آیین‌نامه تامین نمی‌شود؛ باید بگویم که خیلی از اقدامات ما با آیین‌نامه همخوانی ندارد و نمی‌توان این محدوده را با چهارراه فرهنگیان و سه‌راهی معلم مقایسه کرد. سه‌راهی شرف‌آباد با توجه به حجم ترافیکی که دارد و براساس آماربرداری که انجام شده، نیاز به تقاطع غیرهمسطح دارد. از منظر ترافیکی، زمانی در دستور کار شهرداری نوشته شد که رینگ شهر باید آزاد و برای رانندگان جذابیتی ایجاد شود تا به جای استفاده از شبکۀ شهری، رینگ شهر را انتخاب کنند. برای این منظور، باید میزان تاخیر در رینگ شهر کم شود و سه‌راهی شرف‌آباد، آخرین تقاطعی است که باید غیرهمسطح شود تا حرکت در رینگ شهر روان شود و جذابیت استفاده از آن برای رانندگان بالا برود. ساخت تقاطع غیرهمسطح در این نقطه هیچ ایرادی ندارد و فاجعه‌ای هم پیش نمی‌آید؛ این هم جزو مواردی است که مصوبۀ شورای ترافیک دارد و تعداد زیادی از کارشناسان و استادان دانشگاه درباره‌اش نظر دادند. موضوع تاسف‌بار اینکه در این سه‌راهی، پیمانکار پای کار بود و تجهیز کارگاه کرده بود و با آخرین روش ساخت پل و با قیمت قدیم حاضر بود قرارداد ببندد و کار را انجام دهد. این پیمانکار دولتی بود و با دادن زمین و پروانه و پول تقاطع غیرهمسطح را می‌ساخت. اگر آن زمان با 100 میلیارد تومان می‌شد در این سه‌راهی غیرهمسطح سازی کرد، امروز بیش از 200 میلیارد تومان باید هزینه کرد. شورای شهر مصوب کرد که فعلا نیازی نیست این روگذر ساخته شود و با این پول، اتوبوس می‌خریم. سوال من از دوستان این است که از کجا و با کدام پول می‌خواهید اتوبوس بخرید؟ و اگر اتوبوس خریدید، با کدام سیستم حمل‌ونقل عمومی؟ برای حمل‌ونقل عمومی چه کرده‌ایم و چه جذابیتی ایجاد کرده‌ایم تا شهروندان از آن استفاده کنند؟ ما هنوز یک پایانۀ مسافربری و چهار تا ایستگاه درست و استاندارد نداریم. برای حمل‌ونقل عمومی، در دو مرحله در طرح ساماندهی ترافیک و در طرح جامع ترافیک مطالعات مبدا به مقصد انجام شد و هیچ‌کس به آن حتی نگاهی نیانداخته است. وقتی زیرساخت‌ها را مهیا نکرده‌ایم و پول هم برای خرید اتوبوس نداریم؛ چطور دربارۀ این مسائل صحبت می‌کنیم و وعده می‌دهیم؟ این رویکردها جای نگرانی دارد. / الف
نظر خود را بنویسید