شناسایی حدود ۴۴ هزار مبتلا با HIV در ایران

فردای‌کرمان – گروه جامعه: معاون مرکز تحقیقات ایدز ایران دربارۀ آمار بروز HIV در کشور گفت: «تخمین ما حدود ۵۵ هزار نفر مبتلا است؛ اما آمار تجمیعی که تاکنون می‌دانیم حدود ۴۴ هزار نفر مبتلای ثبت شدۀ HIV است، ولی همۀ این تعداد زنده نیستند و در حال حاضر ما حدود ۲۳ هزار مبتلای زنده به HIV در کشور داریم که همۀ آن‌ها هم تحت درمان نیستند و حدود ۱۶ هزار نفر مستمر برای دریافت خدمات درمانی اقدام می‌کنند».

سیداحمد سیدعلی‌نقی افزود: «از حدود ۴۴ هزار نفر مبتلای ثبت شدۀ  HIV، حدود ۱۹ درصد مبتلایان زن و ۸۱ درصد مبتلایان مرد هستند. البته به نظر می‌رسد که درصد مبتلایان زن علی‌رغم گذشته که تک رقمی بود اکنون در حال افزایش است».

وی دربارۀ وضعیت استان‌ها و شهرهای کشور درخصوص بروز  HIV، گفت: «در این زمینه یک ناهمگنی وجود دارد اما استان‌هایی که تبادل بیشتری با مهاجرین دارند و استان‌های مرزی و یا استان‌هایی که رفتار اعتیاد تزریقی بیشتری دارند شیوع بیشتری از بیماری را هم تجربه می‌کنند».

این اپیدمیولوژیست دربارۀ میانگین سنی مبتلایان به  HIV، توضیح داد: «بیشتر مبتلایان (بیش از ۵۰ درصد) بین ۲۵ تا ۳۹ سال هستند».

به گزارش فردای‌کرمان به نقل از ایسنا، وی با اشاره به اینکه انگ اجتماعی اکنون یکی از چالش‌های اصلی مبتلایان به HIV است، اظهار کرد: «گاهی رفتار افرادی که متوجه بیماری مبتلایان می‌شوند، برایشان آزاردهنده است و حتی ممکن است در برخی مراکز از ارائۀ خدمت به مبتلایان HIV خودداری شود».

سیدعلی‌نقی دربارۀ تفاوت ایدز و HIV  توضیح داد: «همۀ افراد وقتی که ویروس HIV به بدن‌شان منتقل شود، به عنوان مبتلای به HIV شناخته می‌شوند؛ اما وقتی سیستم ایمنی از حدی بیشتر افت کند که عفونت‌های فرصت‌طلب به بدن هجوم آورند و سیستم ایمنی به حدی ضعیف شود که هر عفونتی که در بدن یک فرد عادی بیماری‌زایی نمی‌کند اما در این افراد بیماری‌زایی کند، دیگر مبتلای به HIV به مرحلۀ ایدز رسیده است که ایمنی بدن کاهش یافته و انواع ویروس‌ها در بدن بروز می‌یابد. رسیدن بیماری به مرحلۀ ایدز عوارض زیادی برای بیمار ایجاد می‌کند زیرا درد و رنج زیادی برای بیمار به همراه خواهد داشت به نحوی که کیفیت و کمیت زندگی او و حتی طول عمرش تحت تاثیر خواهد بود».

وی افزود: «البته خوشبختانه اکنون با توجه به درمان‌های خوبی که برای HIV وجود دارد، اگر افراد مبتلا، سریع تشخیص داده شوند و تحت درمان قرار گیرند دیگر به مرحلۀ ایدز نخواهند رسید. در حال حاضر درمان‌های موثر HIV وجود دارد که بیمار با مصرف یک یا دو قرص در روز می‌تواند بیماری‌اش را در محدودۀ قابل کنترل نگه دارد».

معاون مرکز تحقیقات ایدز ایران ادامه داد: «تحت درمان بودن بیماری HIV  علاوه بر آن‌که برای خود بیمار و کیفیت زندگی‌اش مفید است، سبب می‌شود تا تعداد ویروس در بدن او کاهش یافته و از انتقال بیماری در جامعه هم جلوگیری شود؛ بنابراین موضوع تشخیص بیماری بسیار حائز اهمیت است و افرادی که رفتارهای پرخطر داشته‌اند، باید بدون ترس به سرعت اقدامات آزمایشی و تشخیصی را انجام دهند تا اگر بیمار بودند برای درمان آن‌ها اقدام شود؛ موضوعی که هم به نفع خود آن‌ها و هم به نفع جامعه است، تشخیص و درمان به‌موقع است».

زمان طلایی تشخیص بیماری

وی دربارۀ زمان طلایی تشخیص بیماری در پی رفتار پرخطر، بیان کرد: «یک جنبۀ موضوع، بخش پیشگیری است که برای این امر ۷۲ ساعت زمان قائل می‌شوند و اگر کسی که رفتار پرخطر داشته است طی ۷۲ ساعت به پزشک مراجعه کند، می‌تواند تحت درمان پیشگیری قرار گیرد که احتمال ابتلای او به HIV به حداقل برسد؛ اما اگر فردی به دنبال رفتار پرخطر به بیماری HIV مبتلا شود باید هرچه زودتر نسبت به درمان اقدام کند تا طول عمر طبیعی مشابه جمعیت عادی جامعه داشته باشد و میزان انتقال ویروس در جامعه هم کاسته شود».

سیدعلی‌نقی در پاسخ به سوالی دربارۀ اینکه در صورت رفتار پرخطر، برای انجام اقدامات تشخیصی به کجا باید مراجعه شود، گفت: «بهترین مرکز برای مراجعۀ این افراد مراکز مشاورۀ بیماری‌های رفتاری است که در سطح کشور حدود ۱۲۰ مرکز مشاوره داریم. در این مراکز تمام خدمات مشاوره، ‌تشخیص و درمان به شکل رایگان و با تاکید بر محرمانگی اطلاعات بیمار به افراد مشکوک به بیماری یا بیماران ارائه می‌شود».

وی توضیح داد: «آدرس مراکز مشاوره بیماری‌های رفتاری در سایت وزارت بهداشت یا با جست‌وجو در اینترنت یافت می‌شود؛ به علاوه آن‌که ساکنین هر شهر با تماس با تلفن ۱۱۸ هم امکان دستیابی به راه‌های ارتباطی با مراکز مشاوره بیماری‌های رفتاری در شهر خود را خواهند داشت. علاوه بر آن در اکثر استان‌ها خطوط مشاوره تلفنی هم برای بیماران وجود دارد؛ به عنوان مثال اکنون در مرکز تحقیقات HIV شماره تماس ۶۶۵۹۳۰۳۰ با پیش شماره ۰۲۱ می‌تواند به شکل تلفنی به افراد مشاوره تلفنی ارائه دهد».

افزایش ابتلای بانوان

این اپیدمیولوژیست درخصوص چرایی افزایش موارد ابتلای بانوان به HIV   اظهار کرد: «ممکن است انتقال ویروس حتی در یک رابطۀ شرعی و قانونی رخ دهد به عنوان مثال برخی افراد به HIV مبتلا هستند بدون آن‌که خودشان بدانند و به دنبال رفتارهای جنسی در چارچوب خانواده ویروس را به همسرشان انتقال دهند. البته با افزایش رفتارهای پرخطر، ریسک انتقال HIV هم افزایش می‌یابد و به این ترتیب مهم است که در صورت روابط جنسی حتما از کاندوم استفاده شود».

وی درخصوص سهم عوامل خطر در بروز HIV با اشاره به افزایش سهم رابطۀ جنسی محافظت نشده، اضافه کرد: «در حال حاضر در آمار تجمیعی HIV (۴۴ نفر از ابتدای ثبت موارد مثبت تاکنون) بالغ بر حدود ۵۸ درصد از افراد از طریق اعتیاد تزریقی، حدود ۲۴ درصد رابطۀ جنسی محافظت نشده، انتقال از مادر به کودک ۱.۷ درصد و حدود ۰.۲ درصد از طریق فرآورده‌های خونی به بیماری HIV مبتلا شده‌اند».

سیدعلی‌نقی تاکید کرد: «زمانی در دهۀ ۷۰ سهم اعتیاد تزریقی در بروز HIV  بالا بود اما به نظر می‌رسد اکنون دیگر چنین نیست. اگر آمار سالیان اخیر را به تفکیک هر سال بررسی کنیم سهم رابطۀ جنسی محافظت‌نشده بیش از اعتیاد تزریقی شده و حدود ۴۶ درصد سهم عوامل را به خود اختصاص می‌دهد. این به ما هشدار می‌دهد که باید نگران رفتارهای پرخطر جنسی باشیم».

وی افزود: «از سوی دیگر اگر سهم سالیانۀ اعتیاد تزریقی به‌ویژه در سالیان اخیر را بررسی کنیم درصد اعتیاد تزریقی ممکن است به ۳۰ درصد هم برسد». /پ