فردایکرمان ـ گروه جامعه: رئیس پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری دربارۀ وضعیت کاوشهایی که تا چندی پیش توسط هیاتهای خارجی و ایرانی انجام میگرفت، گفت: «بعد از شیوع کرونا و با توجه به شرایط موجود، بیشتر هیاتهای کاوش، توسط گروههای ایرانی اداره میشوند. در حال حاضر جز دو محوطه از جمله شهر سوخته و تل آجری فارس که با همکاری گروههای ایتالیایی کار انجام میشود، تمام هیاتهای خارجی از ایران رفتهاند و هیچ کاوش مشترکی در داخل ایران ندارند».
مصیب امیری افزود: «در ایران باستانشناسان مطرحی داریم که میتوانند کاوشها را در قالب هیات ایرانی انجام دهند و نیازی به حضور باستانشناسان خارجی نیست».
وی اظهار کرد: «در حال حاضر طرحی به ادارات کل استانها ابلاغ شده که خودشان محوطههای مدنظر برای کاوش را پیشنهاد دهند».
امیری ادامه داد: «پژوهشگاه با وجود آنکه میتواند به خودی خود، پروژۀ کاوش تعریف کند اما سعی دارد از طرحها و نظرات استانها و کارشناسان و باستانشناسان استانی نیز بهره ببرد».
به گزارش فردایکرمان به نقل از ایلنا، او همچنین، با تاکید بر حضور تعداد زیادی از باستانشناسان فارغالتحصیل دانشگاهها و بیکار ماندن آنها درخصوص چرایی استمرار نداشتن فصول کاوش در محوطههای باستانی کشور، گفت: «انجام کاوش در برخی مناطق نیازمند طرح پرسش و هدفگذاری است. باید بدانیم که به دنبال چه هستیم و قصد داریم چه مسائلی را مطرح کنیم. درحال حاضر به لحاظ سیاسی، فعالیتها در حوزه خلیجفارس معطوف شده است. از آنجا که این منطقه از اهمیت بالایی برخوردار است قصد داریم تمرکز باستانشناسی را در این منطقه قرار دهیم».
وی اضافه کرد: «البته برخی مواقع نیز ممکن است کاوش در منطقهای انجام شود که قرار است پروژۀ عمرانی در آن صورت گیرد. در برخی از مناطق مانند شهر سوخته، جیرفت، تخت جمشید، پاسارگاد، بیشاپور و… طرح پروژۀ بزرگ ملی دارند از این رو کاوش در این محوطهها مستمر ادامه دارد».
وی خاطرنشان کرد: «قصد داریم سال آینده در برخی نقاط مانند کیش، سواحل خلیج فارس تا دریای مکران کاوشهای مستمر داشته باشیم».
او از تامین بودجه برای تهیه اطلس باستانشناسی و انجام کاوش در جزیره کیش خبر داد.
وی افزود: «برای سال آینده چندین پروژه هدفمند در حوزه باستانشناسی در کشور انجام خواهد شد. قصد داریم ارتباط بیشتری بین باستانشناسی و جامعه ایجاد کنیم و شاید طرحی را اجرا کردیم که مردم عادی نیز بتوانند در مناطقی که حساسیت کمتری دارند، زیر نظر باستانشناسان به کاوش بپردازند. به طور آزمایشی بیل و کنگ به دستشان بدهیم و بگویند مثلا یک ساعت در این منطقه کار انجام بدهید».
وی ادامه داد: «در این صورت، علاوه بر آشنایی با ظرافتهای کار باستانشناسان، در بلندمدت، این امر تبدیل به فرهنگسازی در جامعه میشود. عموم جامعه اینگونه متوجه میشوند که بهدست آوردن آثار بخشی از کاوش است و بخش عمدۀ کار، بهدست آوردن اطلاعات است». / الف
نظر خود را بنویسید