ساز ناکوک ارکستر ملی کرمان

مینا قاسمی – ارکستر ملی کرمان پاییز سال 1386، به همّت امیر صفایی‌مقدم و امیر اخلاقی؛ رئیس سابق انجمن موسیقی کرمان و به رهبری، آهنگ‌سازی و تنظیم استاد کیوان ساکت و پیشتیبانی حوزه هنری استان کرمان به ریاست وقت، «عباس سالاری» شکل گرفت.
در تابستان همان سال بود که چشم تالار خانه‌شهر کرمان به مدت سه شب از ساز و نوایِ ارکستری که متعلق به کرمان و کرمانی بود، روشن شد. به نقل از گزارشی که در آن ‌زمان در سایت حوزه هنری کرمان منتشر شد، امیر اخلاقی گفت: «از آن‌جایی که تمام اعضای ارکستر با عشق فراوان کار می‌کردند، ارکستر در بهترین حالت اولین برنامه خود را روی صحنه برد و شور و شوقی وصف‌ناپذیر در میان مردم تشنه موسیقی ایجاد کرد و به جرات می‌توان گفت که پس از اجرای این ارکستر که شکل جدیدی از موسیقی اصیل ایرانی را داشت تعداد علاقه‌مندان به موسیقی ایرانی در شهر کرمان بیش‌تر شد. بنا به درخواست زیاد مردم، استاد [کیوان ساکت] تک‌نوازی بسیار زیبایی نیز اجرا کردند که جذابیت کار را چندین برابر ساخت؛ به‌طوری که در شب آخر کنسرت ناچار به بستن درب بیرونی تالار شدیم و شرمنده از روی تعداد زیادی از همشهریان».
قرار بود ارکستر هر فصل، یک اجرا بر روی صحنه یکی از تالارهای استان کرمان و سایر استان‌ها ببرد، و سال 88 سالی بود که ارکستر دومین اجرای خود را تجربه کرد؛ ولی این اجرا به اجرای سوم نرسید. در اجرای سوم و اجراهای بعدی موانع و مشکلات عدیده‌ای بروز پیدا کردند که یکی از آن‌ها کفاف ندادن بودجه بود. امیر اخلاقی در گفت‌وگویی که در سال 90 با مهر داشت، گفت: «همان مقدار بودجه‌ای هم که در نظر گرفته شده بود کفاف هزینه‌ها را نمی‌داد؛ از دو کنسرتی هم که اجرا کردیم تنها توانستیم هزینه‌ی آهنگ‌سازی و رهبری آقای ساکت را پرداخت کنیم؛ حتی یک ریال هم به نوازنده‌های گروه داده نشد. با تمام شدن بودجه‌ی تعیین شده، خودم رهبری و آهنگ‌سازی گروه را به عهده گرفتم؛ از ابتدای سال 89 هم که دیگر بودجه‌ای نبود ما هیچ هزینه‌ای دریافت نکردیم».
چندین سال گذشته است، اما هیچ نشانی از حیات دوباره‌ی این اتفاق هنری در کرمان نیست.
امیر اخلاقی در گفت‌وگوی خود با خبرنگار «فردای‌کرمان» خبر داد که برای این ارکستر برنامه‌های زیادی در سر دارد. او گفت که حتی موافقت‌هایی را که بنا بود برای رهبری کنسرت بگیرم را گرفته‌ام و حتی خواننده‌ی ارکستر ملی کرمان هم اعلام آمادگی کرده است، اما فقط باید مبلغی که آنچنانی هم نیست به دستم برسد! او اظهار کرد: «ارکستر ملی کرمان همان‌موقع هم که کار می‌کرد، یک بودجه‌ی کم اما دائمی و مشخصی داشت. نگه‌داری ارکستر ملی هم بودجه می‌خواهد. حتی ارکستر ملی تهران هم از طریق دولت حمایت می‌شود چون با بودجه شخصی نمی‌توان از عهده چنین کاری برآمد. ما هم بودجه آن‌چنانی احتیاج نداریم! من با سالی 40، 50 میلیون‌تومان هم می‌توانم ارکستر را با یک کیفیت خیلی خوب آن هم ظرف سه ماه دوباره راه‌اندازی کنم. یعنی فقط با ماهی سه، چهار میلیون‌تومان! به هرحال شما ببینید در این ارکستر 60 نفر آدم هستند، بحث یکی، دو نفر نیست! یعنی من اگر دستمزد هم نخواهم بدهم، رهبر ارکستر را به هرحال باید از تهران بیاورم. نوازنده‌ی مهمان را هم بیاورم چون ما همه‌ی سازها را در کرمان نداریم. همه‌ی این‌ها هزینه‌بر است و مسئله‌ی ما فقط مساله پول است».
وی افزود: «اتفاقا برای رهبری ارکستر با بردیا کیارس هم صحبت‌ها و مذاکرات را انجام داده‌ام. الان آذربایجان شوروی از او خواسته تا رهبر ارکسترش شود و او حاضر است رهبری ارکستر ملی کرمان را هم بر عهده بگیرد. همچنین موافقت سالار عقیلی را هم برای خوانندگی ارکستر گرفته‌ام».
این نوازنده و استاد تار ابراز کرد: «من برای ارکستر ملی کرمان برنامه داشتم همان طور که ارکستر اصفهان برنامه داشت. ارکستر ملی اصفهان تنها استانی در ایران است که همه چیزش برنامه‌ریزی دارد و خوب هم دارد حمایت می‌شود و کارش را به جایی رسانده که خواننده‌اش سالار عقیلی شده است! من هم می‌خواستم این کار را انجام بدهم».
وی گرچه مشکلات اقتصادی فعلی و تاثیر آن بر چنین فعالیت‌هایی اذعان دارد اما امیدوار هم هست تا بار دیگر ساز ارکستر ملی کرمان کوک شود.