فردای‌کرمان – گروه جامعه: رئیس گروه منابع آب و پایش تالاب‌ها سازمان حفاظت محیط زیست گفت: «از ۲۲۶ تالاب ثبت شده در فهرست آیین‌نامه اجرایی قانون حفاظت، احیا و مدیریت تالاب‌های کشور، تالاب‌های با وسعت بیش از ۴۶.۱ میلیون هکتار، منشاء گرد و غبار هستند که از جملۀ آن‌ها می‌توان به تالاب‌های هورالعظیم، شادگان، ارومیه، هامون، میقان، صالحیه، بختگان و ... اشاره کرد، همچنین نیاز آبی محیط زیستی کلیۀ تالاب‌های با منشاء غبارخیزی کشور تعیین شده است و جای آن دارد که اقدام موثری برای تامین آب مورد نیاز این تالاب‌ها توسط وزارت نیرو صورت بگیرد.».
صدیقه مدرس‌طباطبایی افزود: «در حال حاضر حدود نیمی از وسعت تالاب‌های کشور دارای پتانسیل غبارخیزی هستند که با توجه به شرایط اقلیمی و عدم تامین حق‌آبه‌های تالابی طی سال‌های اخیر این میزان در حال افزایش است و این بدان معناست که اگر شرایط تالاب‌ها مطلوب نباشد و نیاز آبی محیط زیستی آن‌ها تأمین نشود، وسعت کلیۀ تالاب‌ها می‌تواند به کانون‌های جدید گرد و غبار در کشور تبدیل شود».
به گزارش فردای‌کرمان به نقل از ایسنا، وی 26 بهمن‌ماه با اشاره به توسعۀ ناپایدار در حوزه‌های آبخیز تالابی کشور اظهار کرد: «در چند دهۀ گذشته توسعۀ ناپایدار در حوزه‌های آبخیز تالابی از جمله صنعت و کشاورزی و توسعۀ شهرها موجب نابودی تالاب‌ها شده است. به تبع آن نابودی خدمات و کارکردهای آن‌ها را به دنبال داشته و در نتیجه زندگی جوامع بشری حاشیۀ آن‌ها را با تهدیدات جدی مواجه کرده است».
مدرس‌طباطبایی با اشاره به وجود چالش‌ها و تهدیدات جاری، بسیار مهم و تاثیرگذار بر تالاب‌های کشور توضیح داد: «از این چالش‌ها می‌توان به تامین نشدن نیاز آبی محیط زیستی تالاب‌ها و کاهش آب ورودی به آن‌ها از منابع آب حوضۀ تالاب، تصرفات و تغییر کاربری‌های غیرمجاز اراضی تالاب و حاشیۀ تالاب‌ها، ورود و گسترش گونه‌های غیربومی مضر یا مهاجم، ورود انواع آلاینده‌های بیولوژیک، شیمیایی و فیزیکی ناشی از اراضی کشاورزی، شهرها، روستاها و صنایع و رسوبات ناشی از فرسایش خاک حوضه، اجرای طرح‌های توسعه‌ای و زیربنایی بزرگ مثل راه‌سازی، پتروشیمی، پالایشگاه، فرودگاه، خطوط انتقال انرژی در حوضه‌های تالابی بدون رعایت ملاحظات محیط زیستی، استفادۀ بی‌رویه و بیش از حد توان تجدیدپذیری تالاب مانند شکار و صید غیرمجاز و بی‌رویه و برداشت علوفه و سایر محصولات تالابی، تغییرات اقلیمی و نواقص و کمبودهای قانونی اشاره کرد».
وی دربارۀ تامین نشدن نیاز آبی محیط زیستی گفت: «به‌طور ویژه عدم تامین نیاز آبی محیط زیستی اثرات تخریبی بلندمدتی بر تالاب‌ها دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به افزایش شوری آب تالاب، کاهش ظرفیت زیستگاهی، کاهش شدید توان حمایت‌کنندگی تالاب‌ها از معیشت جوامع بهره‌بردار و بومی و خشک شدن تالاب اشاره کرد. عدم تامین نیاز آبی محیط زیستی علاوه بر تبعات فرونشست‌ها و تشدید پدیدۀ گرد و غبار آثار سوء اقتصادی و اجتماعی و از دست رفتن خدمات اکوسیتم‌های رودخانه‌ای و تالابی را به دنبال خواهد داشت».
مدرس‌طباطبایی ادامه داد: «یکی از آثار تشدیدی تخریب تالاب‌ها، تبدیل شدن بخش‌های وسیعی از بستر آن‌ها به منشاء برداشت گرد و غبار و شدت بخشیدن به غلظت ریزگردها در اطراف تالاب است که در برخی موارد اثرات آن از مرزهای کشورها نیز عبور می‌کند و بخش‌های وسیعی از کره زمین را در برمی‌گیرد». /پ
نظر خود را بنویسید