ترجیح می‌دهم تتمۀ عمرم را نقاشی بکشم

فردای‌کرمان - محمد لطیف‌کار: شنبه نهم دی‌ماه فرصت مغتنمی بود تا از نمایشگاه «سی‌چهل تا سی در چهل» آثار نقاشی هنرمند بهزاد بدخشان در محل نگارخانۀ ارغوان دیدار کنم و لذت ببرم. توصیف خیلی موجزم از نمایشگاه این است که «سالن‌های گالری، با این نقاشی‌ها به تماشاگه رازهای طبیعت ایران تبدیل شده‌اند که علاقه‌مندان به طبیعت را به وجد ‌آورند».  

بدخشان هنرمند شناخته شده‌ای در کرمان است، ۶۵ ساله و متولد قصرشیرین است، اما خودش می‌گوید: «این سن تقویمی من است، و از نظر احساسی ۲۷ ساله‌ام». او ریشۀ علاقه‌‌اش به طبیعت را به دورۀ کودکی و نوجوانی‌اش مربوط می‌داند که در منطقۀ کوهستانی غرب کشور زندگی می‌کرده و با طبیعت این مناطق ارتباط نزدیکی داشته است.

او اگر چه از دورۀ نوجوانی به نقاشی علاقه‌مند شده و کار کرده است اما می‌گوید: «در سه‌چهار سال اخیر این علاقه‌ به قدری در من جدی شده است که تمام مشغله‌های دیگرم را کنار گذاشته و به نقاشی روی آورده‌ام و این نمایشگاه حاصل همین علاقه و کوشش است، و از نیاز درونی‌ام می‌جوشد».

گفت‌وگوی من را با او در ادامه بخوانید.

 بهزاد بدخشان که اصالتا اهل قصرشیرین است گفت: «تا سال ۵۵ در قصرشیرین زندگی می‌کردم، پس از آن، مهاجرت کردم به سمت تهران و چندسالی هم آن‌جا بودم. از سال ۶۴ هم مهمان کرمانی‌ها شدم، و در واقع نیمی از عمرم را در این شهر و با مردم و هنرمندان این استان سپری کرده‌ام».

او با اشاره به ریشه‌های طبیعت‌دوستی‌اش بیان کرد: «در دورۀ کودکی و نوجوانی در منطقه‌ای زندگی کرده‌ام که طبیعت بکری داشت. کرمانشاه، قصر شیرین، کرند غرب، دالاهو و مناطقی این‌چنین، آن‌قدر طبیعت زیبایی دارند که هرکس در آن‌جا زندگی کند، ناخواسته دل‌بسته می‌شود».

بدخشان ادامه داد: «یادم هست برای درس خواندن می‌رفتم داخل کوچه‌باغ‌ها، و کوچه‌ها پر از بوی گل محمدی بودند و زیبایی خاص خود را داشتند. از طرفی من از ده دوازده سالگی به کوه می‌رفتم و به طبیعت علاقه داشتم، و از همان زمان چشم من به طبیعت عادت کرده بود، تا این‌که به مرور این علاقه به یک خصلت تبدیل شد».

او با بیان این‌که تا سن هفده سالگی در قصر شیرین بودیم، افزود: «علاقه‌ام به هنر هم در همین دوره نمایان شد. از دورۀ دبیرستان کلاس هفتم یا هشتم نقاشی را شروع کردم. آن زمان یک دبیری داشتیم که این استعداد را در من تشخیص داد، و به من توجه کرد. بعد از آن در مسابقات آموزشگاهی شرکت می‌کردم و در سطح شهر و استان مدال می‌آوردم. تا این‌که رفتیم تهران».

بدخشان با اشاره به این‌که از این پس هیچ‌گاه نقاشی را رها نکردم، گفت: «اما در تمام مدتی که نقاشی می‌کردم و آموزش هم داده‌ام، هیچ‌وقت نقاشی برایم جدی نشد و من را راضی نمی‌کرد تا این‌که از سه‌چهار سال پیش نقاشی کردن را جدی‌تر از قبل دنبال کردم».

وی تصریح کرد: «مقصودم از جدی نبودن این است که پیگیری مداوم نداشتم. سالی چند کار جدید یا نهایتا ده کار آماده می‌کردم، ولی کارهایم در حدی نبودند که خودم را مهیای برگزاری یک نمایشگاه ببینم، حال آن‌که من از اردیبهشت تاکنون حدود چهل تابلو کار کرده‌ام».

وی با تاکید بر این‌که در سال‌های اخیر نقاشی را با جدیت در برنامه‌‌ام قرار داده‌ام، افزود: «با این ذهنیت و علاقه‌مندی بود که تصمیم گرفتم از مشغله‌هایم فاصله بگیرم و به نقاشی بپردازم. الان احساس نیاز ویژه‌ای دارم و از فعالیت در بازار و روزمرگی‌ها خسته‌ام، بنابراین ترجیح می‌دهم تتمۀ عمرم را نقاشی بکشم، و الان بسیار راضی‌ام، و کلاس‌هایم را هم دارم».

بدخشان در مورد نمایشگاه فعلی که به‌صورت فردی در گالری ارغوان برگزار کرده است، توضیح داد: «در مورد نمایشگاه گذاشتن، پیش‌تر در تعدادی نمایشگاه گروهی در کرمان و خارج از استان شرکت کرده‌ام، یا در تعدادی نمایشگاه همراه با هنرجوهایم حضور داشته‌ام، اما این نوع نمایشگاه در واقع دومین نمایشگاه فردی من است که در اینجا برگزار می‌کنم».

وی با اشاره به این‌که قصد دارد در نمایشگاه‌های بعدی‌اش باز هم به سراغ نقاشی از طبیعت برود، گفت: «من دارم با عشق طبیعت کار می‌کنم. الان هم پروژه‌ای که در ذهنم دارم نقاشی از کویر است».

وی توضیح داد: «کویرهای زیادی را دیده‌ام، از طرفی کویر کرمان و کلوت‌هایش را بسیار دوست دارم، روزها و شب‌های زیادی را در کویر گذرانده‌ام، حتی در کویر گم شده‌ام، چون می‌خواستم به راز رنگ‌های کویر در وقت غروب پی ببرم. در همین نمایشگاه هم دو سه نمونه از کارهایم را در مورد کویر ارايئ کرده‌ام».

بدخشان با اشاره به این‌که پیش‌تر پرتره هم کار می‌کرده است، خاطرنشان کرد: «الان احساس می‌کنم هیچ‌چیزی مثل طبیعت به من آرامش نمی‌دهد. نمایشگاه فعلی بخشی از طبیعت کرمان است و بخش دیگر را از طبیعت ایران، در سفرهایی که رفته‌ام الهام گرفته‌ام».

او در توصیف طبیعت این را هم اضافه کرد: «طبیعت همیشه و همواره مامن و منبع الهام بسیاری از افکار و اندیشه‌های هنری من بوده و هست، در واقع تا همیشه خود را با تمام آرامشی که دارم مدیون و وام‌دار کوه و دشت و جنگل و دریا و کویر می‌دانم و اگر از هر کدام این پدیده‌ها که بخواهم صحبت کنم و احساسم را بیان کنم، ترید ندارم با خاطرات بسیار ارزشمند و سازنده‌ای که دارم هر کدام نیاز به نوشتن کتابی ‌جداگانه است».

شایان ذکر است، این نمایشگاه با قریب به چهل و چند تابلو رنگ ‌و روغن که تماما ملهم از طبیعت است و در اندازۀ سی در چهل سانتی‌متر در گالری ارغوان کرمان به نمایش درآمده تا چهارشنبه سیزدهم دی‌ماه در ساعت کاری ۱۷ و نیم تا ۲۰ و نیم دایر است.