فردایکرمان – گروه اقتصاد: رئیس سازمان حفاظت محیطزیست با اشاره به شکلگیری روند مهاجرتهای اقلیمی بر اثر بروز خشکسالی و دیگر مشکلات محیطزیستی در سطح کشور گفت: «تغییر اقلیم و بحرانهای زیستمحیطی ناشی از آن در همۀ کشورها ازجمله ایران بروز و ظهور پیدا کرده و به مشکلات مختلفی ازجمله مهاجرتهای اقلیمی دامن زده است. در این میان برخی کشورها توانستهاند سبک زندگی مردم و رویکردهای کلان مدیریتی خود را با مشکلات ناشی از تغییر اقلیم سازگار کنند و به همین دلیل، کمتر از دیگر کشورها از تبعات تغییرات اقلیمی آسیب دیدهاند؛ به عنوان مثال، برخی مناطق کشور چین سالهاست که با معضل گرد و غبار مواجه است و اهالی این منطقه از گذشته یعنی حتی زمانی که موضوع همهگیری کرونا مطرح نبود، از ماسک استفاده میکردند و این یکی از مثالهای سادۀ سازگار کردن سبک زندگی با آسیبهای ناشی از تغییر اقلیم است».
علی سلاجقه یادآور شد: «تغییرات اقلیمی تمام ارکان حیات را تحت تاثیر قرار میدهد و مهمترین تاثیر آن نیز روی اصلیترین مؤلفۀ محیطزیست یعنی «آب» است. وقتی هم که میزان و شدت بارشها در یک اکوسیستم تغییر پیدا کند، حتما فرآیندهای طبیعی درازمدتی که در آن منطقه شکل گرفته است، دستخوش تغییر میشود و ما انسانها نیز چارهای نداریم جز اینکه خودمان را با این تغییرات سازگار کنیم؛ به عنوان مثال، تغییر اقلیم باعث شده است که میزان بارندگیها و در نتیجه، حجم آبهای سطحی در برخی مناطق حاصلخیز کشورمان کمتر شود، در این وضعیت ما حتما باید فرهنگ کشاورزی خودمان را تغییر دهیم و از روشهایی مثل آبیاری غرقابی دست بکشیم. اگر خودمان زودتر برای تغییر این فرهنگ دست به کار نشویم، طبیعت ما را مجبور خواهد کرد که روشهای خودمان را تغییر دهیم و حتی در بعضی موارد ناچار میشویم که کاربری اراضی کشاورزی را تغییر دهیم».
به گزارش فردایکرمان به نقل از ایلنا، معاون رئیسجمهور با تاکید بر اینکه دولت باید برای مدیریت مصرف آب متناسب با وضعیت ناشی از تغییرات اقلیمی برنامه داشته باشد، بیان کرد: «اقلیم تغییر کرده است، ولی متاسفانه مدیران ما هنوز سیاستگذاریهای خود را تغییر ندادهاند، این در حالی است که مدیران تمام دستگاههای اجرایی و عمومی کشور، هرکدام در حیطۀ وظایف خود، مکلف هستند که شرایط کاریشان را متناسب با تغییرات اقلیمی تغییر دهند و برای سازگاری با تبعات این پدیده برنامهای ارائه دهند که اجرای آنها باعث شود که مردم منطقه تحت مدیریت آنها، در محل زندگی خود باقی بمانند و جلوی تشدید مهاجرتهای اقلیمی گرفته شود؛ یعنی شرایط باید به نحوی فراهم شود که برای مردم معیشت جایگزین ایجاد شود تا کسبوکار پایداری داشته باشند و بتوانند سطح زندگی خود را در همان وضعیت اقلیمی منطقه خودشان ارتقا دهند تا دیگر نیازی نداشته باشند که برای داشتن زندگی بهتر، به یک اقلیم دیگر مهاجرت کنند».
وی ادامه داد: «متاسفانه در کشورمان در برنامهریزیهای کلان برای آینده بهخصوص در حوزۀ مخاطرات اقلیمی دچار خلأ هستیم و بعضا مشاهده میکنیم که تا کوچکترین شوکی به زندگی یا اقتصاد مردم وارد میشود، برخی افراد بهناچار راه مهاجرت را برمیگزینند، این مهاجرتها بیشتر در محلهایی رخ میدهد که اقتصاد و معیشت مردم به آب و شرایط اقلیمی وابسته است، چون اهالی این مناطق فکر میکنند صرفا با همین شغلهای فعلی خود میتوانند امرار معاش کنند و دولت نتوانسته است که برای این افراد شغلهای پایدار و معیشتهای جایگزین ایجاد کند. البته در گذشته کارهایی برای ایجاد معیشتهای جایگزین در مناطق محروم کشور انجام شده است، به طور مثال، قبلا طرح مشترکی توسط ایران و اتحادیه اروپا بهمنظور ایجاد کسبوکارهای پایدار برای ساکنان حاشیۀ تالاب هامون در دست اجرا قرار داشت که البته پس از اعمال تحریمهای ظالمانۀ آمریکا در سالهای اخیر، اتحادیه اروپا از این پروژه کنار کشید، ولی ما همچنان از ظرفیتهای داخلی برای پیشبرد این طرح استفاده میکنیم».
رئیس سازمان حفاظت محیطزیست در پایان اضافه کرد: «ما باید انتظارات مردم را در ابعاد اجتماعی، اقتصادی و محیطزیستی برآورده کنیم تا اهالی هر منطقه نسبت به تامین آینده مناسب برای فرزندان خود در منطقۀ خودشان مطمئن باشند و احساس نکنند که لازم است برای زندگی بهتر دست به مهاجرت بزنند. در همین راستا، ما دولتمردان وظیفه داریم که دربارۀ تمام تحولات جاری بهخصوص تحولات اقلیمی، آینده را پایش کنیم، به همین دلیل، خود سازمان محیطزیست نیز نباید دچار روزمرگی شود، بلکه باید بتواند ۲۰ سال آینده کشور را پایش کند و دربارۀ مسائلی که میتواند در سالهای آتی کشورمان را درگیر کند، هشدار و راهکار بدهد و از تمام دستگاهها بخواهد که متناسب با ماموریتهای تخصصی خود و مبتنی بر آنچه در ۲۰ سال آینده رقم خواهد خورد، برنامه و راهکار ارائه دهند؛ بنابراین یکی از وظایف مهم سازمان محیطزیست، آیندهنگری است» /پ
نظر خود را بنویسید