فردای‌کرمان – گروه اقتصاد: سخنگوی صنعت آب گفت: «پاییز ۱۴۰۳ به عنوان فصل آغازین سال آبی جدید از منظر مراجع ملی و بین‌المللی هواشناسی، خشک و نسبتاً گرم برای ایران پیش‌بینی شده است و این یعنی سایۀ شوم تغییرات اقلیمی همچنان بر روی منابع آبی کشور هست».
فیروز قاسم‌زاده با اشاره به پیش‌بینی‌های سال گذشته از پاییزی پر باران و وقوع خشک‌ترین پاییز نیم‌قرن اخیر برخلاف پیش‌بینی‌ها، افزود: «آنچه که واضح است، این‌ست که عدم قطعیت‌های اقلیمی، بالا رفته است و روند عمومی تغییرات نیز در درازمدت به نفع منابع آبی کشور ایران نیست؛ پس کشورمان ایران، راه دیگری جز سازگاری با این شرایط و مدیریت مصرف آب ندارد».
به گزارش فردای‌کرمان به نقل از تسنیم، وی در توضیح بیشتر اظهار کرد: «درست یک سال پیش، در شهریور 1402 بحث فعال شدن «ال‌نینو» و اثر آن بر بارش‌های ایران و شکل‌گیری پاییز پربارش برای کشورمان توسط مراجع ملی و بین‌المللی مورد بحث بود اما پاییزی که اتفاق افتاد، یکی از خشک‌ترین پاییزهای نیم‌قرن اخیر بود؛ به طوری که از سهم 25 درصدی پاییز از بارش سالانه، حدود 16 درصد بارش تحقق یافت و به عبارتی کشور وارد چهارمین سال خشک متوالی با شرایط نامطمئن از نظر ذخایر سدهای کشور شد».
قاسم‌زاده این پدیده را به نوعی ره‌آورد تغییرات اقلیمی و افزایش عدم قطعیت در وقایع اقلیمی خواند و گفت: «اما ماجرا به اینجا ختم نشد و وقایع حدی ناشی از تغییر اقلیم، باعث وقوع سیلاب‌های مهیب در نقاط مختلف کشور شد؛ سیلاب‌هایی که بعضاً حجم آورد آن‌ها در یک واقعه از آورد کل سال آبی حوضۀ آبریز مربوطه بیشتر بود و امکان مهار آن‌ها فراهم نبود».
وی ادامه داد: «به‌طور مثال در بلوچستان جنوبی سیلاب‌های اسفند 1402 و فروردین 1403 در منطقۀ دشتیاری، سیلاب سد کهیر و غیره از این قبیل بودند؛ البته بعضاً نیز تندسیلاب‌های مخرب رخ می‌داد که حجم آورد آن‌ها بسیار نازل بود اما به‌دلیل پیک بسیار بالا، باعث وقوع خسارات شدید می‌شد، مشابه آنچه در اردیبهشت 1403 در شهر مشهد اتفاق افتاد».
سخنگوی صنعت آب خاطرنشان کرد: «مجموع این اتفاقات باعث شد در یک سال نرمال بارشی، در مناطقی از کشور با رشد بارش بیش از 50 درصد و حجم تولید رواناب بالا مواجه باشیم و در مناطقی دیگر، کاهش بیش از 15 درصدی بارش و خشک شدن برخی رودخانه‌ها تجربه شده و حجم ورودی به مخازن سدها در مقایسه با متوسط 5 سال گذشته با کاهش حدود 15 درصدی مواجه شود».
وی با بیان اینکه ناپایداری وضعیت منابع آبی و نقص در سیستم‌های تأمین آب در چنین شرایطی دور از انتظار نیست، گفت: «آنچه که امروز شاهد هستیم، برآیند رشد جمعیت و کاهش منابع آب در دسترس بوده که با متأثر شدن آن از سال‌های خشک، منجر به برخی محدودیت‌ها و تنش‌ها شده است، اما این تمام ماجرا نیست».
قاسم‌زاده استفاده از روش‌های بهینه مصرف، کاهش تلفات منابع آبی، کاهش مصرف، تأمین اقتصادی‌تر نیاز‌های آبی و افزایش بهره‌وری را ازجمله راه‌های پایداری محیط‌زیست کشور و معیشت مردم در شرایط جدید دانست و تأکید کرد: «آنچه که به‌وضوح قابل درک است، همه این راه‌حل‌ها در بستر یک حکمرانی مطلوب و با نقش‌آفرینی صحیح و مسئولانۀ سه ضلع حاکمیت، بخش خصوصی و جامعۀ مدنی در بستر قوانین و اسناد بالادستی قابل تحقق خواهد بود که اصلی‌ترین بعد آن، وفاق ملی برای مدیریت مصرف آب است».
وی گفت: ا«مروز باید بپذیریم که مدیریت آب و رهیافت برای خروج از بحران آب، بدون ایجاد شتاب در تغییر فرهنگ عمومی مصرف آب، ایجاد روحیۀ دغدغه‌مندی عمومی برای مقابله با بحران آب، جلب مشارکت تمامی گروداران و ایجاد همدلی اجتماعی در این خصوص مقدور نخواهد بود».
سخنگوی صنعت آب، لازمه چنین تغییری را ایجاد فضای شفاف بین ذی‌نفعان و ذی‌مدخلان، گفت‌وگوی بین اضلاع سه‌گانۀ حکمرانی و ایجاد زمینه‌های فهم مشترک از موضوعات آب دانست و افزود: «در چنین شرایطی، سازوکار جامع و شفافی برای اولاً سیاستگذاری صحیح مدیریت مصرف آب، ثانیاً پیگیری و اجرای برنامه‌ها و سیاست‌ها و ثالثاً پایش، ارزیابی و حفاظت کمی و کیفی منابع آب، شکل خواهد گرفت». /پ
نظر خود را بنویسید