فردایکرمان – گروه جامعه: باستانشناسان در نخستین فصل بررسی و باستانشناختی ماهانِ کرمان، محوطههای پارینه سنگی، دورههای مس سنگی با محوریت ذوب فلز و تکنولوژی ذوب و ریختگری، شواهدی از استقرارهای کوچنشینی و دستکندهای تاریخی را شناسایی کردند.
امین ماهانی، سرپرست هیأت باستانشناسی و مدیر پایگاه میراث جهانی قنات گوهر ریز در اینباره گفت: «در این فصل از پروژه که بخش ماهان را مورد بررسی و ارزیابی قرار داده است، روند شواهد حضور انسان در دشت مرکزی کرمان منطقۀ ماهان مورد بررسی قرار گرفت که شواهد حضور انسان را از دورۀ پارینه سنگی تا دورۀ معاصر بهصورت یک توالی نشان میدهد».
به گزارش فردایکرمان به نقل از ایسنا کرمان، وی افزود: «در این بررسی علاوه بر شناسایی محوطههای باستانی به شناسایی چگونگی و گسترش مکانی و تاثیر منابع آب زیر سطحی نظیر قناتها بر سکونت هم پرداخته شده است که علاوهبر سایر پارامترهای باستانشناسی تمرکزی هم بر روند شکلگیری قنات و سازههای آبی در این منطقه شده است».
این باستانشناس اظهارکرد: «دشت ماهان در میان ۲ ارتفاع بالا ۴۰۰۰ متری پلوار و جوپار قرار دارد و فاصلۀ آن تا مرکز استان و شهر کرمان ۳۵ کیلومتر است».
وی ادامه داد: «منطقۀ ماهان بهعنوان یک چهارراه فرهنگی بین فرهنگهای لوت شهداد، دشت بردسیر حوزۀ تل ابلیس و شمال کرمان و همچنین فرهنگهای حوزۀ بم و جیرفت قرار گرفته و شواهد اوج و زوال تمدنهای جنوب شرق را در ادوار مختلف دارد».
مدیر پایگاه میراث جهانی قنات گوهر ریز افزود: «این منطقه دارای دو بافت جمعیتی تاریخی کوچرو و یکجانشین است که با توجه به منابع آبی و هوای مطلوب، مکان مناسبی برای حضور انسان و گسترش فرهنگها بود و در طول تاریخ تحتتاثیر سایر فرهنگها نیز قرار گرفته است».
ماهانی خاطرنشان کرد: «از مهمترین ابنیۀ دورۀ اسلامی میتوان به مجموعۀ باغمزار شاه نعمتالله ولی، باغ شاهزاده و قنات گوهرریز اشاره داشت».
وی، شناسایی محوطههای پارینه سنگی، شناسایی محوطههای دورههای مس سنگی با محوریت ذوب فلز و تکنولوژی ذوب و ریختگری، بررسی و شناسایی سازههای آبی و شناسایی استقرارهای کوچنشینی و دستکندهای تاریخی را از مهمترین یافتههای این بررسی باستانشناسی اعلام کرد.
این بررسی با مجوز پژوهشگاه میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی با هدف بررسی آثار، محوطهها و مناطق تاریخی و همچنین شناسایی مراکز زیستی در این بخش ماهان انجام شد.
نظر خود را بنویسید