فردای‌کرمان – گروه جامعه: اول خردادماه ۱۴۰۴، جیرفت میزبان گروهی از کنشگران و فعالان اقتصادی بود که به دعوت محسن جلال‌پور فعال فرهنگی و اقتصادی کرمان و رئیس اسبق اتاق ایران و کرمان به این منطقه سفر کرده بودند تا راهکارهای بازگرداندن کودکان بازمانده از تحصیل جنوب کرمان به چرخۀ آموزش را بررسی کنند.
«موسسه نیکوکاری ابرار» در این سفر، پس از بازدید از «پایانه صادراتی گلشن‌آرای ارم، بزرگترین و تنها پایانۀ صادراتی جنوب کشور» و حضور در همایش بررسی موضوع بازماندگی از تحصیل در منطقۀ جنوب کرمان که برخی از مقامات محلی ازجمله مدیرکل آموزش و پرورش و فرماندار جیرفت هم حضور داشتند، تفاهم‌نامه‌ای را با «موسسه خیریه و عام‌المنفعه دارالاکرام جیرفت» برای حمایت از دانش‌آموزان بازمانده از تحصیل در جنوب کرمان امضاء کرد.
به گزارش خبرنگار فردای کرمان، محسن جلال‌پور در نشستی که برای بررسی و حمایت از وضعیت آموزش در جنوب کرمان برگزار شد، گفت: «جنوب کرمان را به هند ایران می‌شناختیم، منطقه‌ای که می‌توانست غذای کشور ایران و همۀ کشورهای همسایه را تامین کند. این منطقه دارای چاه آرتزین (چاه جهنده) بود و بدون هیچ موتور پمپی از چاه آب بیرون می‌زد».
وی ادامه داد: «زمانی که کارشناسان اسرائیلی، خاک جیرفت را آزمایش کردند، گفتند که این خاک در دنیا بی‌نظیر است».
رئیس اسبق اتاق ایران خاطرنشان کرد: «جیرفت، منطقه‌ای بود که می‌توانست جایی مملو از جمعیت، تولید، خدمت و فرآوری باشد اما امروز روزگاری دارد که ما باید دور هم جمع شویم و برای فرزندان این منطقه که بازمانده از تحصیل هستند فکری بیندیشیم».
وی بیان کرد: «اینکه چه اتفاقی افتاد و چرا شرایط منطقه به اینجا رسید، نه صحبت این مجال است و نه من شرایط آن را دارم که دربارۀ آن صحبت کنم. فقط می‌دانم ۲۰ سال است که سعی می‌کنم تا حداقل توانی را که دارم برای این منطقه و مردم آن به کار بگیرم».
جلال‌پور افزود: «از روزی که ما اتاق جیرفت را پایه‌گذاری کردیم، تا به امروز و قبل از آن، شاید ده‌ها و حتی صدها بار این مسیر را طی کردم و هر بار افسوس خوردم و اشک در چشم من جمع شده است که ما چه جوابی به نسل آینده دربارۀ رفتاری که طی این سال‌ها با سرزمین‌مان و داشته‌هایمان، داشتیم و داریم، خواهیم داشت».
وی گفت: «هر کس به توان خود در این منطقه فعالیت کرده اما آنچه حاصل شده، بیش از ۲۰ هزار بازمانده از تحصیل و یا در معرض بازماندگی از تحصیل است و همین آمار کافی‌ست که شما وضعیت منطقه را با آن ثروت و شرایط بسنجید».
این فعال فرهنگی و اقتصادی ادامه داد: «روزی که ما تصمیم گرفتیم برای جیرفت کار اساسی انجام دهیم حدود ۲۰ هزار بیکار و جویای کار در منطقۀ جنوب استان وجود داشت که به روایت شورای تامین استان، حاضر بودند با روزی ۵ هزار تومان کار قاچاق و خلاف انجام دهند».
وی یادآور شد: «در چنین شرایطی ما مامور شدیم که در منطقه ایجاد اشتغال کنیم و با بررسی که انجام شد، این اشتغال در سه بُعد معدن، گردشگری و کشاورزی امکان‌پذیر بود».
جلال‌پور خاطرنشان کرد: «۵ پروژۀ معدنی در منطقه راه‌اندازی شد که همۀ این موارد امروز در حال فعالیت است».
وی توضیح داد: «حوزۀ گردشگری به دلیل شرایط منطقه و ناامنی‌هایی که آن زمان به‌وفور در منطقه وجود داشت و به‌مرور کاهش یافت اما هنوز آثار آن گاهی دیده می‌شود، خیلی جای فعالیت نداشت. کنار صندل کمک کرد اما متاسفانه مدیریت ما بر کنار صندل، این نعمت را هم از منطقه گرفت».
جلال‌پور افزود: «در حوزۀ کشاورزی، آنچه که به آن رسیدیم ایجاد گلخانه بود. با توجه به شرایط آبی که در منطقه بود و اقلیمی که داشتیم احساس کردیم جنوب کرمان بهترین نقطه برای تولید محصولات گلخانه‌ای است و اگر ما همت می‌کردیم، می‌توانستیم حداقل بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ هکتار را به زیر کشت گلخانه ببریم».
وی ادامه داد: «در همین راستا، فکر کردیم با الگویی که من از مرحوم همایون صنعتی داشتم، پایانه را ایجاد کنیم که مردم برای تولید محصولات گلخانه‌ای تشویق شوند».
رئیس اسبق اتاق کرمان اضافه کرد: «سال ۱۳۹۰ کلنگ این پایانه، با پیش‌بینی ۱۲ میلیون دلار سرمایه‌گذاری زده شد و در سال ۱۴۰۱ افتتاح شد. میزان سرمایه‌گذاری همان ۱۲ میلیون دلار بود اما ۱۲ میلیون دلاری که سال ۹۰، ۱۲ میلیارد تومان می‌شد در سال ۱۴۰۱ ما با دلار ۵۸ هزار تومان این مجموعه را تمام کردیم».
وی گفت: «رنج بسیار در مسیر بود اما علاقه به توسعۀ منطقه، همۀ رنج‌ها را هموار کرد».
جلال‌پور با اشاره به توسعۀ کشت گلخانه‌ای در جیرفت، بیان کرد: «۸۰۰ هکتار گلخانه در سال ۹۰ به ۳۴۰۰ هکتار در سال ۱۴۰۴ رسیده و احساس می‌کنم مزد خودمان را در این زندگی گرفته‌ایم».
وی با بیان اینکه امیدوارم میزان سطح زیر کشت گلخانه‌ها در جیرفت به ۵۰۰۰ هکتار برسد، گفت: «اگر روزی این اتفاق بیفتد، جشن می‌گیریم و می‌گوییم که ما غبنی را که با تولید پسته در استان‌مان به جای گذاشتیم و بیش از ۸۰ میلیارد دلار آب را برای تولید ۵۰ میلیارد دلار پسته مصرف کردیم و توانستیم با بازار یک و نیم میلیارد دلاری که در دنیا برای محصولات کشاورزی ایجاد کرده بودیم، در محصولات گلخانه‌ای، با یک بیست و پنجم آبی که در مصرف پسته و محصولات دیگر داریم، جبران کنیم».
جلال‌پور ادامه داد: «در موضوع تولید محصولات گلخانه‌ای آنچه که اتفاق افتاده، امروز قابل قبول است اما در توسعۀ منطقه هنوز راه بسیار فراوانی پیش رو داریم».
وی افزود: «چرخۀ فقر و بی‌سوادی و چرخۀ عدم تحصیل و فقر، طی سال‌ها اینجا دور خورده، فقر، بی‌سوادی و بی‌سوادی، فقر را افزایش داده است».
جلال‌پور خاطرنشان کرد: «از یک سال پیش، توسط برادرانمان در خیریه دارالاکرام منطقه، حداقل ۱۲ هزار بازمانده از تحصیل شناسایی شد و مشخص شد که تا ۲۰ هزار، در معرض بازماندگی از تحصیل وجود دارد».
وی گفت: «در خیریه ابرار که سال ۱۳۹۰ در اتاق ایران توسط آقای دکتر نهاوندیان رقم خورد و هیئت رئیسه آن امروز در اینجا حضور دارند، این موضوع را جدی دنبال کردیم و امروز با کمک دارالاکرام قصد داریم با همت شما مردم منطقه که از این منطقه بهره بردید و آیندۀ شما در گرو توسعۀ این منطقه است به بخشی از این ۱۲ تا ۲۰ هزار، یک پوشش تحصیلی و بورسیه تحصیلی اعطا کنیم».
این فعال فرهنگی و اقتصادی تاکید کرد: «حضورمان امروز صرفاً به جهت حل بزرگترین مشکل فعلی منطقه، یعنی بازماندگی از تحصیل است. چرخۀ فقر و بازماندگی از تحصیل چرخه‌ای‌ست که می‌تواند به نابودی منطقه و از دست رفتن همۀ مزیت‌هایی که می‌توان از این منطقه و سرزمین که یک روز امید ایران برای تولید محصولات کشاورزی بود، ادامه بدهد و اگر ما از آن پیشگیری نکنیم، آینده‌ای سخت‌تر در انتظارمان خواهد بود».
وی از مردم جیرفت و جنوب کرمان خواست تا نسبت به آنچه که در منطقه در حال رخ دادن است توجه داشته باشند و تاکید کرد: «اگر امروز ما، مردم منطقه، به فکر اینجا نباشیم فردا هم دیر است و هم غیرقابل انجام. این چرخه بایستی متوقف شود».
جلال‌پور با بیان اینکه خیریه دارالاکرام کار بزرگی را انجام داده است و حتماً ابرار، به عنوان خیریه‌ای که پشتیبان جدی کارهای خیرخواهانه است، نیز از این کار حمایت خواهد کرد، گفت: «امیدواریم با حضور همه شما و پشتیبانی شما بتوانیم تعداد زیادی از این افراد بازمانده از تحصیل و یا در شرف بازماندگی از تحصیل را تحت بورسیه ببریم و این بازماندگی از تحصیل در منطقه، که در رتبه‌های اول کشور است را به حداقل برسانیم».
وی همچنین در جمع‌بندی این نشست خاطرنشان کرد: «پایانه جیرفت تنها یک پایانه صادراتی نیست تقریبا تمام هفت شهرستان جنوبی استان کرمان و مردم آن با پایانه و کاری که طی این سال‌ها انجام داده آشنا هستند».
جلال‌پور افزود: «فرماندار پیشین جیرفت و نماینده مجلس سال گذشته به ما گفتند که پایانه باعث شد هیچ محصول گلخانه‌ای روی زمین نماند و خرید محصول توسط پایانه، فضای رقابتی سالمی را در جنوب کرمان ایجاد کرده است».
وی ادامه داد: «سه سال از شروع به کار پایانه می‌گذرد و در این سه سال، حساب‌های پایانه با ضرر بسته شده است، اما پایانه نه قصد دارد که این ضررها را اعلام کند و نه قصد دارد که منت بگذارد، فقط می‌خواهد به مردم منطقه بگوید که پایانه یک مرکز فرهنگی و مرکزی برای توسعۀ جیرفت و هفت شهرستان جنوبی استان کرمان است».
جلال‌پور یادآور شد: «پایانه مرکزی است که می‌تواند فرهنگ تولید را در منطقه تغییر دهد و نوع تولید و کیفیت و کمیت آن را در منطقه مشخص کند».
وی اضافه کرد: «همچنین پایانه می‌تواند مرکزی برای انجام کارهای خیر و رفاهی باشد، اگر پایانه در منطقه رشد کند و شکل و فعالیت آن روز به روز بیشتر شود، حتماً در آینده در کنار پایانه، مراکز فرآوری فراوانی شکل خواهد گرفت».
وی خواستار پشتیبانی مردم منطقه از پایانه شد و گفت: «تا امروز پایانه به جز خدمت و توسعه برای منطقه، برای صاحبان، سرمایه‌گذاران و مدیرانش چیزی نداشته است و امیدوارم بتوانیم برای تعداد قابل توجهی از بازماندگان از تحصیل در این جلسه حامی جذب کنیم، ضمن اینکه در همین جلسه، برای حدود ۶۰۰ نفر پشتیبان و اسپانسر جذب شد».
گفتنی است؛ در این نشست پاره‌ای سخنرانی‌های دیگر هم ارائه شد که به زودی در پایگاه خبری فردای کرمان و هفته‌نامه‌ی استقامت منتشر خواهیم کرد. /پ
نظر خود را بنویسید