آقای فدایی گردشگری نوروزی را دریابید!

اسما پورزنگی‌آبادی ـ وقتی هنوز «محمدجواد فدایی» حکم رسمی برای مسئولیت استانداری نگرفته و سرپرست بود، یادم هست جلسه‌ای به‌مناسبت هفته‌ی گردشگری با جمع زیادی از فعالان و نقش‌آفرینان گردشگری استان بود که ایشان، با ذکر خاطره‌ای، جمله‌ای نگران‌کننده که دیدگاه گذشته‌ی او درباره‌ی گردشگری در ایران بوده را مطرح کرد و البته از خبرنگاران هم خواست تا آن را منتشر نکنند؛ با این‌حال، فدایی بلافاصله هم تصریح کرد که اکنون معتقد است توسعه‌ی گردشگری در کشور ما با وجود همه‌ی سختی و ظرافت‌هایی که دارد یک ضرورت است و حتی پا را فراتر گذاشت و تاکید کرد که گردشگری باید اولویت اول توسعه و اشتغال استان باشد. پس از آن تاکنون هم استاندار کرمان هرجا که پا داده از علاقه‌ی خود به رونق گردشگری استان سخن گفته و چون هنوز زمان زیادی نگذشته تا بدانیم آیا این ابراز علاقه صوری است یا حقیقی؟ پس بنا را بر خوش‌بینی گذاشته و می‌گوییم خوشبختانه استاندارِ دوست‌دارِ گردشگری داریم و همچنان امید می‌بندیم بر این‌که این علاقه منجر به اقداماتی تاثیرگذار در استان بشود. با این خوش‌بینی و امیدواری است که این یادداشت را می‌نویسم تا از ایشان که اکنون در احاطه‌ی انواع و اقسام مشکلات و برنامه‌ها قرار گرفته بخواهم گردشگری را نه به فراخور زمان و مکان، بلکه همواره در اولویت پیگیری‌ها و برنامه‌های خود بگذارند؛ از ضروریاتی چون تهیه‌ی طرح جامع گردشگری استان و تقویت بخش دولتی و خصوصی این حوزه و نیرومندکردن کارگروه گردشگری استان و جدی گرفتن مصوباتش و دیگر مسائل کلان این حوزه که برکسی پوشیده نیستند می‌گذرم و فکر می‌کنم نیاز است از ایشان بخواهم عجالتا از همین امروز که هنوز فرصت کافی وجود دارد، فکری کنند تا تجربه‌ی تلخ نوروز و نوروزهای گذشته در گردشگری استان تکرار نشود. کار به اعداد و ارقام عجیب و غریب و پرتردیدی که هر ساله درباره‌ی گردشگری نوروزی اعلام می‌شود ندارم؛ واقعیات اما به ما می‌گوید که متاسفانه چند سالی است در ایام نوروز، کرمان نه توانسته گردشگر زیادی جلب کند و نه در میزبانی از گردشگران به‌اندازه‌ی آوازه‌ی میهمان‌نوازی‌اش کاری کرده که مزه‌ی سفر به کرمان پای دندان هموطنان بنشیند. در بخش‌های مختلف نیاز به تصمیمات جدی و کارآمد داریم؛ مشکلاتی بیشمار از شعارهای افسانه‌‌گونه‌ای که در نوروز برای معرفی استان به مسافران، روی دیوارهای ورودی‌های شهر نقش می‌بندند و هر بیننده‌ای را به تحیر وامی‌دارد (مثلا کرمان بزرگ‌ترین مهمان‌خانه‌ی ایران!؟) گرفته تا رقابت سرسختانه‌ی برخی نهادهای دولتی با بخش خصوصیِ کم‌جان در جا دادن به مسافران نوروزی تا مراکز غیرمجاز اقامتی که رودست هر دوی این‌ها زده‌اند تا اختلافاتی که راهنمایان گردشگری در ایام نوروز دارند و نارضایتی‌های جدی‌ای که چندسالی است در این حوزه وجود دارد تا چهره‌ی شهر کرمان که در این سال‌ها با خاک و خُل پروژه‌ها پوشیده شده تا جای خالی برنامه‌هایی فرهنگی در اماکن عمومی تا نبود پارکینگی مناسب در باغ شازده ماهان و نبود بوم‌گردی در بم و مشکل سرویس بهداشتی در میمند و همه جا و نبود تابلوهای راهنمای مناسب و بروشورهای تبلیغاتی شایسته و... هزار و یک چیز دیگر را امسال باید حل‌وفصل کنیم و این، ممکن نیست مگر این‌که آقای استاندار، از همین دی‌ماه، در هیاهوی این همه کار، نوروز را از یاد نبرند و تیمی را مامور کنند تا از همین الان، پیگیر تشکیل ستاد تسهیلات سفرهای نوروزی یا هر ستاد و گروهی باشد و به‌دور ازهیجان و عجله، برنامه‌ریزی درستی انجام دهند که سال 98 به‌همراه بهار طبیعت، نسیمی هم بر تن کم‌رمق گردشگری این استان شگفت‌انگیز و پرجاذبه بوزد شاید همین تجربه به کمک بیاید و شیرینی موفقیت در جذب مسافران و گردشگران نوروزی و جلب نظر آنان موجب شود تا از خواب خرگوشی چندین ساله‌ی خود بپریم و به‌جای آرزوهای بلندپروازانه، برنامه‌ریزی‌های دقیق و علمی و منظمی انجام دهیم که؛ رونق گردشگری نه نیاز به سخنرانی‌های شیک دارد و نه جای بلندپروازی‌ها و غش و ضعف رفتن در برابر اعداد و ارقام است. گردشگری در اول راه، میدان تصمیمات کارآمد و برداشتن قدم‌های استوار است.