ماجرای نصب بنر ورود افغانی به خواجو شهر ممنوع!

گروه جامعه ـ «ورود افغانی به خواجو شهر ممنوع» چاپ این جمله روی بنر و امضای برخی از اهالی خواجوشهر یکی از پیامدهای قتل علی خواجویی از اهالی ملک‌آباد به دست یک جوان اهل کشور افغانستان است. 16 بهمن‌ماه جسد علی خواجویی 44 ساله در منزل مسکونی‌اش در روستای ملک‌آباد پیدا شد. قاتل وارد منزل وی شده و با چندین ضربه چاقو او را از پای درآورده بود. پس از این اتفاق ردی از این قاتل در حاجی‌آباد استان هرمزگان به دست آمد و سه روز بعد ماموران انتظامی سیرجان به حاجی‌آباد رفته و او را دستگیر کردند. این قاتل 25 ساله به این قتل اعتراف کرد و مسئولان انتظامی درگیری‌های شخصی را دلیل این قتل عنوان کردند.
به گزارش فردای‌کرمان به نقل از هفته‌نامه پاسارگاد سیرجان، پس از آن واکنش‌ها به این قتل آغاز شد. برخی از اهالی خواجوشهر با امضای بنری خواستار جلوگیری از حضور افغانستانی‌ها در این شهر شدند و به گفته‌ی یکی از اهالی خواجو شهر اقوام قاتل نیز این شهر را ترک کرده‌اند. یکی از اقوام نزدیک مقتول به پاسارگاد گفت: «آنچه که در مورد دلیل قتل عنوان می‌شود به‌هیچ عنوان صحیح نیست و ما باید تا زمان مشخص شدن دلیل و انگیزه واقعی قاتل صبر کنیم». وی ادامه داد: «اهالی ملک‌آباد این بنر را امضا کرده‌اند که افغانستانی‌ها به این شهر نیایند. ما کاری به بقیه‌ی جاها و شهرها نداریم. مردم ما امنیت ندارند. من شب چیزی برای همسایه‌مان بردم و او جرات نمی‌کرد در را باز کند. این خانم تنها بود و می‌ترسید. ما خیلی مسالمت‌آمیز خواستیم اینجا را ترک کنند و همه را به سکوت دعوت کردیم».
دادستان عمومی و انقلاب سیرجان در این‌باره می‌گوید: «من قبلا هم گفتم اگر یک شخصی به هر دلیل و انگیزه‌ای دچار خطا و مرتکب جرمی شد نباید این موضوع را به کل یک قبیله‏ یا طایفه و یا مردم یک کشور تعمیم بدهیم. این موضوع درست نیست که چون این آدم این کار را کرده در مقابل ما کل افغانستانی‌ها را زیر سوال ببریم. این کار صحیحی نیست». محسن نیک‌ورز ادامه داد: «هر کسی هر کار خلافی که انجام داده با او برخورد می‌شود».
به گفته‌ی دادستان سیرجان این رفتارها نه تنها از لحاظ اخلاقی درست نیست بلکه از لحاظ شرعی هم مبنایی ندارد. وی افزود: «همکاران رسانه‌ای هم باید مراقب باشند و چنین موضوع‌هایی را دامن نزنند. از آن طرف به کرات داریم که یک ایرانی بر علیه یک افغانی مرتکب جرم می‌شود. این کار پسندیده‌ای نیست و ما اجازه نمی‌دهیم ادامه داشته باشد. قانون به این افراد اجازه داده که با گرفتن مجوزهای لازم در کشور بمانند و فعالیت کنند. ما هم از آنها حمایت قانونی می‌کنیم».
سرهنگ ایران‌نژاد؛ فرمانده انتظامی شهرستان سیرجان نیز به این موضوع واکنش نشان داد و گفت: «ما شدیدا با این کار مخالفیم. قانون برای چیست؟ من گفته‌ام این موضوع بررسی شود و اگر تخلفی صورت گرفته با این افراد برخورد شود. این کار اشتباه است. وقتی قانون در جایی وجود دارد، کسی نمی‌تواند برای خودش قانون بتراشد. قانون می‌گوید این افراد می‌توانند اینجا زندگی و کار کنند مگر اینکه حضورشان غیرقانونی و غیرمجاز باشد که ما با آن برخورد می‌کنیم. ما با این کار نژادپرستانه مخالف هستیم. برای ما فرقی ندارد که متهم ایرانی و یا افغانی است. ما آن را دستگیر کردیم و قانون با او برخورد می‌کند». وی در این مورد که عنوان شده؛ چون ناامنی در خواجوشهر وجود دارد، به این دلیل خواستار خروج افغانستانی‌ها از شهر هستند، گفت: «چنین موضوعی صحت ندارد در خواجو‌شهر مثل باقی شهرهای اقماری امنیت برقرار است و اگر یک اتفاق رخ داده دلیل بر ناامنی نیست».
علی سوند‌رومی جامعه‌شناس نیز در این‌باره گفت: «حوادث از یک تصادف ساده، دعوای خیابانی، اختلاف خانوادگی تا اوج خشونت که قتل است، مکانیسم‌های خاص خودش را دارد. برخی نمی‌توانند داستان را هضم کنند و از الگوهای حل مسئله شخصی به جای پیروی از راه‌های قانونی استفاده می‌کنند. الگوی حل مسئله این‌گونه است که اگر این اتفاق افتاد من باید طرف مقابل را حذف کنم. یک حادثه می‌تواند هم تبعات کمی داشته باشد و هم می‌تواند تبعات سنگینی داشته و تاثیر زیادی روی اذهان عمومی بگذارد. با تسهیل‌کننده‌هایی مثل شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها تبعات حادثه تشدید می‌شود. بعضی موقع‌ فشار زیاد است و فرصت را به سیستم قضایی نمی‌دهد که بررسی دقیق و اصولی انجام دهد و حکم صادر کند. تبعات اجتماعی می‌تواند روی یک‌سری هیجانات سوار شوند مثل شلوغ کردن و... تا جمع‌آوری طومار و برخورد با یک تیپ خاص». سوند‌رومی ادامه داد: «باز هم معیار بالادستی برای این اتفاق قانون است. ما باید به یک چارچوب و قانون پایبند باشیم. شاید این چارچوب و قانون ایده‌آل نباشد ولی آدم اگر اشتباهی کرده این فرد را باید از بقیه افراد مجزا کرد». به گفته‌ی وی نگاه خطرناکی وجود دارد که یک نگاه نژادپرستانه داشته باشیم و اگر یک فرد کار اشتباهی انجام دهد ما این اشتباه را به همه‌ی خانواده و جامعه و قوم او تعمیم دهیم. این نوع ذهنیت‌های کلیشه‌ای می‌تواند تاثیر منفی روی تصمیم‌گیری بگذارد. وقتی تعمیم می‌دهیم علتش هیجانات است که می‌تواند ناشی از احساس ناامنی و یا ترس باشد. این نگاه هیجانی نگاه درستی نیست و باید به نظام قضایی فرصت داده شود.
این جامعه‌شناس ادامه داد: «این آدم به احتمال زیاد بخش عمده‌ای از زندگی‌اش را در ایران گذرانده و در نظام اجتماعی ما رشد کرده است. یکی از وظایف ما تربیت و فرهنگ‌سازی آدم‌هاست. در نظام فرهنگی و تربیتی ما نسبت به این افراد باید این موضوع دیده شود. ما نسبت به این افراد غیر‌ایرانی یک سری مسئولیت‌ها هم داریم، باید فرهنگ‌سازی‌هایی اتفاق بیفتد. قرار نیست اینها فقط کار کنند. باید فرهنگ‌شان رشد کند که اگر چند سال بعد آنها برمی‌گردند یک تغییری در آنها به وجود آمده باشد. مثل خیلی از ایرانی‌ها که می‌ر‌وند و در کشورهای دیگر می‌مانند و وقتی برمی‌گردند یک فرهنگ را با خودشان می‌آورند».