گروه فرهنگ و هنر – اردیبهشت امسال که کرمان میزبانیِ کاروان نوازندگان موسیقی نواحی را بر عهده داشت، تماشای جشنواره سبب شد تا معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، دکتر حسینی؛ به همراه نوشاد رکنی، رییس اداره اطلاعات فرهنگی و حفاظت فنی کتابخانه و موزه ملی ملک و تیم تخصصی همراهش، در عبور از موزه صنعتی بی‌اعتنا نگذرند و مرمت و حفظ آثار با ارزش این موزه را مطرح و پيگيری کنند و از معاون وزير ارشاد قول همکاری بگیرند. به گزارش خبرنگار فردای‌کرمان، میثم ثمررخی، سرپرست موزه در این‌باره گفت:« با حمایت معاونت هنری وزارت ارشاد، پروژه‌ای را شروع کردیم، به اسم پروژه آسیبشناسی آثار موزه که طی آن آثار را مطالعه، دسته‌بندی و اولویت‌بندی کنیم، تا در نهایت بتوانیم یک برنامه‌ی جامع مرمتی برای آن بریزیم. در این برنامه مشخص می‌کنیم به چه شکل، با کدام بودجه و با کدام شرکت مرمتی کار کنیم و آثار را مرمت و احیا کنیم. یکی از درخواست‌هایی که از طریق مدیر کل ارشاد ضمن بازدید دکتر حسینی از موزه مطرح شد، درخواست مرمت آثار موزه بود که دکتر حسینی هم با توجه به سابقه‌ی حرفه‌ای‌شان در موزه‌داری با این آسیب آشنا بود و بنابراین با موافقت ایشان آقای رکنی و تیم تخصصی همراه‌شان وارد کرمان شدند و طی یک هفته اقامت خود، آثار موزه را بازبینی و آسیب‌نگاری کردند تا بر اساس آن اولویت‌بندی و برنامه‌ریزی مرمت آثار موزه را ارائه کنند».
اکنون ثمررخی از انجام مراحل آسیبشناسی و آسیب‌نگاری آثار خبر داده و در گفت‌وگو با فردای کرمان تصریح کرد:«اکنون پرونده‌ی مرمت آثار در حال اجرا است. گزارش مراحل آسیبشناسی و آسیب‌نگاری به وزارت‌خانه ارسال شده است و در آن‌جا باید تامین اعتبار شود، سپس شرکت مرمت‌کاری که باید این کار را بر عهده بگیرد مشخص شود تا این کار انجام بشود».
او گفت: «عکس‌های گرفته شده باید کنار آسیب‌نگاری‌ها بیایند، زمینه‌ی آسیب‌ها باید مشخص شوند و تیم آسیبشناسی متخصص نیز تشکیل شود و مراحل بعدی انجام بپذیرد. گرچه این کار کمی زمان‌بر است اما با نظر معاونت هنری وزارت ارشاد به نظر می‌آید تا پایان همین امسال به نتیجه برسیم. یک بخش از این کار را هم اداره کل ارشاد متقبل می‌شود و یک بخش را هم خودمان بر عهده می‌گیریم».
همه‌ی این اقدامات در آن‌زمان، در حالی انجام پذیرفت که به اذعان ثمررخی؛ آثار موزه در این سال‌ها به خاطر عواملی مانند نور غیر تخصصی، رطوبت، دما و امثال آن دچار مشکلاتی مانند پارگی، پوسیدگی و حتی یا ریختگی رنگ شده‌اند».
وی افزود: «علاوه بر این‌ها برچسب‌هایی که روی آثار موزه در جای نامناسب و بعضا روی خود اثر خورده بود هم مشکل دیگری بود که مربوط به سهل‌انگاری غیرعامدانه مربوط به دهه‌های قبل و سال‌های پیشین بوده است که آدم‌های غیر متخصصی آن را انجام داده بودند و نمی‌دانستند برچسب کجا باید بخورد. این در حالی است که اکنون استاندارد حفظ اثر هنری تاکید دارد که برچسب روی خود اثر نخورد».
نظر خود را بنویسید