مینا قاسمی – عکاسی خبری در کرمان چند سالی است که شکل و هیات خود را به عنوان یک رشته‌ی خاص هنری و البته موثر در جامعه‌ی مطبوعاتی از دست داده، و دیگر نمی‌توان به شکل جدی بدان اتکا کرد. گفت‌وگو با مژده موذن‌زاده که در بین عکاسان و روزنامه‌نگاران کرمان غریبه نیست، همین خبر بد را یادآوری کرد: «برای پیدا کردن یک عکس خوب از یک اتفاق هنری همیشه در سختی هستیم». او این نکته و همه‌ی آن‌چه که در ادامه می‌خوانید را در پاسخ به این سوال گفت که: وضعیت فعلی عکاسی خبری در کرمان را چه‌طور می‌بیند؟ البته خود می‌گوید آن‌چه را که در میان گذاشته، نگاه از بیرون او به اوضاع است، چرا که از سال 95 دیگر به شکل سابق خود، در خبرگزاری‌ها عکاسی نمی‌کند. او اکنون دبیر عکس ماهنامه سرمشق است.
او در این گفت‌وگو بیان کرد: «عکاسی خبری در کرمان بسیار راکد است. دیرزمانی است که نه تعداد عکاسان ما افزایش یافته، نه کسانی را هم که قبلا بوده‌اند را در اتفاقات خبری می‌بینیم. کسانی هم که قبلا کار می‌کردند الان دیگر دست از کار عکاسی کشیده‌اند. اکنون تعداد عکاسان به حدی کم شده است که در اتفاقات خبری، آدم برای پیدا کردن یک عکسی که بخواهد در روزنامه و یا نشریه‌اش چاپ کند، مجبور می‌شود یا در سایت‌های کشوری دنبال آن بگردد و یا آن‌قدر به آدم‌های مختلف زنگ بزند تا شاید یک نفر یک عکس از آن اتفاق خبری داشته باشد».
او ادامه داد: «کرمان؛ امروز با تغییر و تحولات فضای فرهنگی و شهری، پتانسیل بسیار بالایی برای کار دارد. اما به حدی فضای عکاسی خبری راکد است که حتی یک نمایشگاه هم از عکاسان خبری نمی‌بینیم. نه از طرف ارشاد جشنواره‌ای برگزار می‌شود، نه از طرف خانه مطبوعات. در نتیجه بین یک تعداد محدود، رقابتی شکل نمی‌گیرد و یک خروجیِ مطلوب نیز نمی‌توان از کارهای آنان دید. همین می‌شود که الان با وضعیتی روبه‌رو هستیم که سطح کیفی عکاسی ما، هم در رسانه‌های مکتوب و هم در رسانه‌های آنلاین نسبت به بقیه‌ی استان‌ها همچنان پایین است».
او سپس ادامه داد: «در کرمان همیشه فقط یک تعداد از خبرها پوشش داده می‌شوند. یا مناسبتی‌اند یا فقط مسئولان و مقامات کشوری و بازدیدها هستند. ولی ما هیچ‌گاه یک کار تولیدی از یک عکاس نمی‌بینیم. من نمی‌بینم که عکاس نقش خودش را به اندازه‌ی خبرنگار پررنگ بداند که بتواند تاثیر بگذارد».
موذن‌زاده در ادامه با بیان این‌که کرمان حتی در آموزش دادن نیروی عکاس خبری نیز عملکرد مطلوبی نداشته است، گفت: «در شهرهای دیگر می‌بینیم که رشته‌ی خبری در دانشگاه‌ها تدریس می‌شود. البته ممکن است خیلی از دانشجوها برای گرفتن یک مدرک به این دانشگاه‌ها بیایند، ولی بسیاری هم برای یادگیری از فضای کارآموزی وارد این فضاها می‌شوند. اما به هرحال آموزش درست و حساب‌شده می‌بینند و عکاسان هم از همان فضای درست وارد مطبوعات می‌شوند. همین بچه‌های عکاسی در روابط عمومی‌ها و خبرگزاری‌ها مشغول به کار می‌شوند و همین ورود آن‌ها تاکید خوبی است بر اهمیت عکاسان آموزش دیده. ولی در کرمان این رشته وجود ندارد و چندان هم دید خوبی به عکاسان خبری وجود ندارد».
این عکاس با تاکید بر این‌که آموزش در کرمان صرفا یک آموزش تجربی است، اضافه کرد: «متاسفانه در کرمان آموزش به صورت تجربی است. دوربین را می‌دهند دست یک نفر و به او می‌گویند آن‌قدر عکس بگیر و آزمون و خطا کن تا یاد بگیری. اما مگر یک خبرنگار چقدر فرصت دارد که برای یک خبر آزمون و خطا کند؟ بگذارید این را هم بگویم، چندی پیش، یک کارگاه برای یکی از ادارات گذاشته بودند؛ روابط عمومی‌ها به کلاس آمده بودند که در یک نصف روز یاد بگیرند چگونه فقط با دوربین کار کنند! مشخص است که این فرهنگ وجود ندارد که بدانند عکاس خبری یک نیروی جداست، نه این‌که روابط عمومی‌ها را بخواهید تبدیل به عکاس خبری کنید!»
او سپس خاطرنشان کرد: «این‌ها همه دلایل متفاوتی دارد. یکی از دلایل این است که عکاسان خبری به لحاظ شغلی و مالی امنیت زیادی ندارند. تمام مسائل و مشکلات مربوط به بیمه، کارت خبرنگاری، اتفاقات و خطراتی که این حرفه برای خود و تجهیزات‌شان دارد هم مضاف بر علت شده است».
موذن‌زاده یادآور شد: «خیلی وقت است که بحث حق و حقوق عکاسان مطرح شده که هیچ‌وقت به آن رسیدگی نشده. الان یک عکاس نمی‌داند وقتی می‌خواهد در خبرگزاری‌ها کار کند چقدر باید پول بگیرد. به هرحال همه‌ی این‌ها مشکلات کمی نیست».
نظر خود را بنویسید