گروه اقتصاد – نشست بررسی نقش نهادهای توسعهای در پیشرفت استان کرمان با حضور مهندس احمد مرادعلیزاده رئیس هیات مدیره خیریه مولیالموحدین عصر روز چهارشنبه 13 آذر ماه در محل اتاق بازرگانی کرمان برگزار شد.
به گزارش خبرنگار فردای کرمان، احمد مرادعلیزاده در این نشست با اشاره به نقش نهادهای توسعهای در پیشرفت استان کرمان، گفت: «بهتر دیدم در این نشست وضعیت توسعهی استان را از دههی ۴۰ به بعد بازبینی کنیم تا بدانیم وجه تمایز آن با قبل و بعد از انقللاب چگونه بوده و چه کارهایی باید از این پس انجام دهیم تا از همهی این تجربیات بتوانیم بهتر استفاده کنیم و مسیر توسعهی استان را هموارتر کنیم».
وی افزود: «اگر نیمنگاهی به قبل از دههی ۴۰ بیندازیم در استان تنها کارخانهای که وجود داشت کارخانهی ریسندگی و بافندگی خورشید بود که در دههی 30 به تعطیلی گرایید».
مدیرعامل اسبق سرکت صنایع ملی مس ایران ادامه داد: «آن زمان همهی فعالیتها در حوزههای محلی، بومی، سنتی و کوچک بودند، دامداریها سنتی عشایری و سنتی معمولی بود، کشاورزی سنتی، محلی و منطقهای بود و تنها صنعتی که به جز کارخانهی خورشید وجود داشت و کمی فراگیرتر بود صنعت قالی بود که با اتکا به افراد قالیباف و تجاری که مصالح و دستمزد را میدادند و قالی را تحویل میگرفتند و در بازارهای داخلی و خارجی به فروش میرساندند، ادامه داشت».
وی بیان کرد: «در حوزهی معادن نیز 18 معدن سرب و روی از طرز راور تا بافق وجود داشت که متعلق به خانوادهی ارجمند و سهامداران فردی بودند».
مرادعلیزاده خاطرنشان کرد: «هیچ نهاد مشخصی در حوزههای سرمایهگذاری که بتواند سرمایهگذاری را متولیگری بکند تا تجربهها را جمعآوری کند، و تا این تجربیات به درد آیندگان بخورد وجود نداشت، تجربیات در افراد ماندگار بود و با فوت آنها از بین میرفت».
وی یادآور شد: «از دههی ۳۰ به بعد که برنامههای توسعهی اقتصادی و اجتماعی که تدوین شد، بر اساس برنامهی دوم که شروع آن از اواسط دههی ۴۰ بود، در کرمان اولین سرمایهگذاری صنعتی که شکل گرفت، شرکت زغالسنگ فعلی بود که آن زمان به ذوبآهن مشهور بود. با تکنولوژی روسها اکتشاف و استخراج زغال شروع شد و این صنعت، شهرهای کرمان، راور، زرند و کوهبنان را به لحاظ فرهنگی اجتماعی تحتتاثیر قرار داد».
رئیس هیات مدیره خیریه مولیالموحدین افزود: «اصلا ارزشگذاری نمیکنیم که این تاثیرات خوب است یا بد، فقط میخواهیم بگوییم تحولاتی که در حوزهی اقتصاد اتفاق افتاد به شکل نهادی از دههی ۴۰ به بعد بود».
وی ادامه داد: «همزمان در جنوب استان، سازمان عمران جیرفت توسط دولت بنیانگذاری شد که تاثیرات آن کشت و صنعت و سهام زراعی بود و بهجز ملّاکین و خوانینی که در منطقه بودند اشخاصی از بخش خصوصی از سراسر کشور جمع شدند و به شکل مدرنتر روی کشاورزی منطقه کار کردند».
مرادعلیزاده بیان کرد: «همچنین در کرمان اوایل دههی ۴۰ کارخانه سیمان توسط بخش خصوصی در قالب یک شرکت بنیانگذاری شد».
وی گفت: «اینها نهادها، شرکتها و شخصیتهای حقوقی بودند که از آن زمان شکل گرفتند و بر اقتصاد استان تاثیر گذاشتند و بهمرور مردم یاد گرفتند چه شکلی میتوانند با هم مشارکت کنند و چگونه تکنولوژی، دانش و تجربه را در قالب یک سازمان توسعه بدهند».
مدیرعامل اسبق شرکت صنایع ملی مس ایران خاطرنشان کرد: «در دههی 50 بزرگترین اتفاقی که افتاد معدن سرچشمه از بخش خصوصی به دولت انتقال پیدا کرد و به شرکت ملی صنایع مس ایران تبدیل شد و متولی استخراج و فرآوری از معادن مس کشور شد».
وی گفت: «در بحبوحهی دههی 40 و نیمهی اول دههی 50 کارخانههای مواد غذایی، شیر، لبنیات، دامداریها و سیمرغ کرمان بنیان گذاشته شد و همزمان کنار آن خدماتی در حوزهی حمل و نقل و ... شکل گرفت».
مرادعلیزاده با بیان اینکه اثرات این کار اقتصادی در حوزههای اجتماعی و فرهنگی کاملا مشخص است، بیان کرد: «مدارس رضا پهلوی در کرمان، سیستان و بلوچستان و شیراز برای ایجاد مدارس دو زبانه که همزمان تکنیسین تربیت میکرد ایجاد شد که بعد در کرمان به مدرسه عالی شهید چمران تبدیل شد، یا دانشگاه کرمان توسعهی خوبی یافت، دانشکدهی فنی توسط آقای آرشام بنیان گذاشته شد و مدارس آرشام آغاز به کار کردند که اینها تحتتاثیر توسعهی اقتصادی اتفاق افتاد که بنیان آن منطقی گذاشته شد و استان در مسیر رشد و پیشرفت قرار گرفت».
وی افزود: «اگر چه از نیمهی دوم دههی ۵۰ تا اوایل دههی ۶۰ کشور درگیر انقلاب و تغییرات و تحولات انقلاب بود و شاید اتفاقات خاصی رخ نداد اما در دههی 60 هم صنایع جنبی باهنر، لاستیک بارز و تکمیل مطالعات و شروع کارهای اجرایی گل گهر شکل گرفت ولی همزمان با دوران جنگ و مشکلات تامین بودجه و امکانات بود».
ایجاد موسسهای با هدف توسعۀ استان
مرادعلیزاده خاطرنشان کرد: «آن زمان گرفتاریهای مردم زیاد بود در ملاقاتهای عمومی که آن زمان مردم با آقای مرعشی (استاندار وقت کرمان) داشتند، روزهای دوشنبه حدود 300 نفر مراجعه میکردند و شاید 70 درصد اینها گرفتار دو یا پنجهزار تومان پول بودند و امکانی برای کمک به این افراد وجود نداشت».
وی بیان کرد: «موسسهی مولیالموحدین در این فضای سیاسی و اجتماعی شکل گرفت. امکانی از طرف دولت برای پشتیبانی از نهادهای رسمی و دولتی به آن شکل که باید باشد وجود نداشت و بخش خصوصی هم به آن حد بلوغ نسبی به لحاظ منابع و تمکن مالی نرسیده بود که بتواند پشتیبانی بهتری انجام دهد».
رئیس هیات مدیره خیریه مولیالموحدین ادامه داد: «آن زمان تعدادی به این فکر افتادند که چکار کنیم، چه امکانی میتوان فراهم کرد تا از پتانسیلهای پنهان کشور و استان برای ایجاد مسیر رشد و توسعه و کمک به رفع محرومیت کمک گرفت».
وی با بیان اینکه من از بدو تاسیس موسسه در نوشتن اساسنامه و پیدا کردن افراد اجرایی برای کمک به پیشبرد کار فعال بودم و به همین دلیل این گزارش را ارائه میدهم، گفت: «یک مقدار برای دادن این گزارش و اطلاعاتی که من امروز میگویم دیر هم شده و جا دارد عذرخواهی کنیم، ظرف این مدت سوالاتی در شبکههای مجازی و تریبونها مطرح میشد و ما دیر جواب دادیم».
مرادعلیزاده توضیح داد: «همهی سازمانها، نهادها، شرکتها و بنگاههایی که بر اساس قانون تاسیس شدند، سالانه گزارش رسمی عملکرد خود را به تایید حسابرس شرکت میرسانند و در اختیار اداره اقتصاد و دارایی استان یا شهر محل فعالیت خود قرار میدهند اما میدانم مردم انتظار دارند بدانند این موسسه با عنوان خیریه چه میکند که از این پس هر سوال و ابهامی را موظف هستیم پاسخ بدهیم».
وی با اشاره به نیت اصلی تاسیس موسسه، گفت: «نیت این بود که یک سازمان و موسسهای ایجاد شود که در توسعهی استان نقش ایفا کند، توسعهی اشتغال و کارآفرینی شاید اهمیتش به این دلیل بالاتر است که به جای امداد و کمککردن به تکتک افراد به توانمندسازی جامعه و یا تکتک آحادی که رسما در این مجموعه کار میکنند کمک میکند».
رئیس هیات مدیره خیریه مولیالموحدین بیان کرد: «ممکن است موسسات خیریهای ایجاد شود که با استفاده از اعانات مردم کمک کند که بسیار مقدس و درست است اما آقای مرعشی این ایده را داد و گفت نمیخواهیم فضای خیریههای موجود استان که امین مردم هستند را تنگ کنیم، زیرا موسسات زیادی بودند که امین مردم بودند و کارهای خوبی انجام میدادند و ما قرار نبود مثل آنها عمل کنیم».
وی یادآور شد: «در صحبتهای اولیه به این نتیجه رسیدیم که از پتانسیلهای پنهان و نقاط کوری که وجود دارد استفاده و فضای توسعهی استان را فراهم کنیم».
مرادعلیزاده خاطرنشان کرد: «سیاستهای اصولی که همه بر روی آن توافق کردند سه اصل مهم بود، اینکه موسسه غیرانتفاعی، خیریه و وقف عام باشد، اعضای هیات امنا که 11 نفر فعلی هستند رسما و غیررسمی، حق دریافت هیچ اعانه، حقوق و دستمزدی از شرکتهای زیرمجموعه را ندارند و هر کس دوست دارد کار کند و کمک کند، ادامه میدهد».
وی اضافه کرد: «طی 30 سال گذشته افراد زیادی کمک کردند و بعد رفتند و شاید طی این مدت بیش از 70 نفر از افراد عضویت هیات امنا را پذیرفتند و بعد به دلیل شرایط کاری یا انتقال از اینجا رفتند و کسانی که الان ماندند تعداد اندکی از بدو تاسیس بودند».
مدیرعامل اسبق سرکت صنایع ملی مس ایران گفت: «از اعضای هیات امنا هر کس در مجموعه روزانه و رسمی کار میکند، فقط حقوق میگیرد و هیچ پاداشی را به صورت غیررسمی نداریم».
وی تاکید کرد: «بنیاد غیردولتی است و یک ریال از کمکها یا اموال دولت به این موسسه در این سالها نیامده است».
مرادعلیزاده توضیح داد: «به عنوان اصول اساسی، این موسسه غیرسیاسی است، همهی افراد گرایشهای سیاسی دارند اما مهم این است که آن سیاست را در محیط کار اعمال نکنیم. در این مجموعه همه بر اساس علاقهی خودشان آمدند و اجباری در کار نبوده و با حکم نهاد یا موسسهی دولتی نیامدهاند و تاکنون سیاسیکاری نکردهاند ولی همه گرایش سیاسی دارند».
موسسهای غیرانتفاعی، غیردولتی و غیرسیاسی
وی بیان کرد: «غیرانتفاعی، غیردولتی و غیرسیاسی بودن، سه اصل اساسی و مهم موسسهی خیریه مولیالموحدین است».
رئیس هیات مدیره خیریه مولیالموحدین با اشاره به وقف عام بودن موسسه، یادآور شد: «وقف عام یعنی همهی اموال، املاک و داراییهایی که در این مجموعه است ثبت میشود و هیات امنا فقط حق دارد بر اساس گزارشهایی که از شرکتها میآید تبدیل به احسن بکند و در زمانی که بنا به هر دلیلی تصمیمی دربارهی هویت موسسه گرفته شود نمایندگی ولیفقیه و ولیفقیه حق دارد در مورد آن تصمیم بگیرد».
وی با بیان اینکه دو ماه روی اساسنامه کار کردیم تا ارکان آن تدوین شد، گفت: «در بازنگری ثانویهی اساسنامه پیشنهاد شد کسانی که به هر نوعی به این موسسه کمک کردند، در یک دفتر به عنوان اعضا ثبت شوند تا در آینده هنگامی که عضو هیات امنا یا افرادی فوت میکنند و نیاز است از بین آنها کمک کنند که بعدها تغییراتی داشت که باعث شایعات کنونی شد».
مرادعلیزاده افزود: «از محل کمکها و اعانات اشخاص حقیقی و دولت چیزی به این مجموعه نیامده و مدیران صرفا بر اساس مکانیسمهای عرفی که در کشور وجود دارد، مخصوصا مدیران شرکتها، کار کردند و منابع و امکاناتی را فراهم و تامین کردند».
وی بیان کرد: «ما با بخش خصوصی رقابت نمیکنیم هرجا فضایی برای کار بخش خصوصی باشد آن میدان برای بخش خصوصی است».
مرادعلیزاده با اشاره به اینکه به چه دلیل در فضاهایی که الان وجود دارد کار میکنند، توضیح داد: «آن زمان که سرمایهگذاری صورت گرفت نه دولت فعالیت در این حوزهها را در تعهد خود میدید و نه بخش خصوصی قادر بود».
وی خاطرنشان کرد: «جهتگیری موسسه توسعه است و در کشور اولین موسسهی غیرانتفاعی است که در این حوزه کار میکند، جهتگیری موسسه کاملا نوگرایانه است و همهچیز آن مبتنی بر قانون کشور است».
رئیس هیات مدیره خیریه مولیالموحدین اضافه کرد: «تمایز عملکرد موسسه با بخش خصوصی کاملا مشخص است، بخش خصوصی هر کاری را شروع میکند با هدف سودآوری و توسعهی مجدد است ما هم با همین هدف کار می کنیم اما ما در کنار آن، بخشی را به طور مشخص در جهت اهداف و مسئولیتهای اجتماعی که هیات امنا تشخیص میدهد هزینه میکنیم».
وی توضیح داد: «به عنوان مثال الان تصمیم گرفتیم بخشی از اموال و داراییهای موسسه را به یک نهاد درمانی تبدیل کنیم که الان در حوزهی جنوبشرق کشور است، در حوزهی سرطان کار اساسی انجام نشده و بار بیماریها و درمان بر دوش مرکز است».
مرادعلیزاده با بیان این که همهی متخصصین توصیه کردند که اگر در این حوزه سرمایهگذاری اساسی شود برای جنوبشرق بسیار بااهمیت است، گفت: «تصمیم گرفتیم بخشی از این کار را به عهده بگیریم و این جزو وظایف ذاتی ماست».
وی با بیان اینکه از دههی ۶۰ به بعد هر مقدار سرمایهگذاری در استان و کشور اتفاق افتاده با ایجاد یک سازمان بالادستی ماندگارتر شده خاطرنشان کرد: «هرجا یک نهاد ماندگار ایجاد شده و یک صنعت کوچک یا بزرگ را بنا گذاشته به محور تحول و تغییر در منطقه تبدیل شده است».
تغییر اساسنامه خیریه با دستور نیروی انتظامی
رئیس هیات مدیره خیریه مولیالموحدین در ادامه با اشاره به روند تاریخی که در تغییرات هیات امنای موسسه اتفاق افتاد، بیان کرد: «این موضوع همواره از مواردی بود که مورد سوال واقع شده است، عدهای فکر میکنند ما موسسه را خصوصی کردیم یا مجموعهای است که کسی از آن اطلاع ندارد یا میگویند که موروثی میشود».
وی افزود: «سال 66، بعد از نوشتن اساسنامه و ثبت موسسه، هیات امنا ۱۱ نفر شد، شش نفر اشخاص حقیقی و پنج نفر شخصیتهای حقوقی شامل امام جمعه مرکز استان که آن زمان آیتالله جعفری بودند، استاندار و سه نفر از مدیران، بعد از دو سه سال آیتالله جعفری استعفا دادند، بعد بازنگری شد و در مرحلهی بعدی به سه نفر شخصیت حقوقی و هشت نفر شخصیت حقیقی تبدیل شد و تا اوایل دههی ۸۰ به همین شکل ادامه پیدا کرد».
مرادعلیزاده ادامه داد: «در دولت دوم آقای خاتمی وزارت کشور تایید صلاحیت موسسات خیریه را از وزارت کشور جدا کرد و به نیروی انتظامی داد. معاونت اطلاعات نیروی انتظامی متولی بررسی صلاحیت و ثبت موسسات خیریه شد، آن زمان اساسنامهی تیپی را طراحی کردند و همهی موسسات خیریه را موظف کردند از آن تبعیت کنند و در این اساسنامه همهی اعضای هیات امنا را شخص حقیقی اعلام کردند».
وی بیان کرد: «دو سال صبر کردیم و تغییرات را اعمال نکردیم زیرا عقیده داشتیم اساسنامهی اولیه بسیار محکمتر است و به سادگی قابل تغییر نیست، در این مدت سردار رحیمی معاون اطلاعات بودند که نامه دادند و ما را به تغییر و اصلاح اساسنامه موظف کردند».
رئیس هیات مدیره خیریه مولیالموحدین گفت: «استدلال برخی حقوقدانان آن زمان این بود (البته نمیدانم استدلال نیروی انتظامی این بود یا نه؟) که شما یا هر فردی حق ندارد وقتی میخواهد موسسهی خیریه راه بیندازد برای دستگاههای دولتی تعیین تکلیف کند، زیرا آن فرد وظایفی از سوی دولت برایش مشخص شده و در چارچوب آن وظایف حق دارد کار کند، اگر شخص حقیقی خودش علاقهمند بود کمک کند میتواند خارج از وقتش کمک کند اما اگر علاقهمند نبود شما نمیتوانید وظیفه برای آن تعیین کنید که احتمالا نیروی انتظامی با همین استدلال همهی شخصیتهای حقوقی را الزام کرد به شخصیت حقیقی تبدیل بشوند».
وی افزود: «آن زمان آقای کریمی استاندار کرمان بود که ایشان علاقهمند بود و به عنوان رئیس هیات امنا ماندند و ۱۱ نفری که آن زمان هیات امنا بودند تغیر نکردند و در حال حاضر هم همان افراد عضو هیات امنا هستند».
مرادعلیزاده با بیان اینکه ما تغییری را بر اساس خواستهی خودمان و یک جریان مافیایی انجام ندادیم، یادآور شد: «کسانی که به این موضوع اعتراض دارند میتوانند از نیروی انتظامی علت را سوال کنند کما اینکه ما هم معترض هستیم چرا این را تغییر دادند، اگر موقوفهای در کرمان ماندگار شده به دلیل این است که یکسری شخصیتهای حقوقی را درگیر ادارهی این مجموعه کردند».
ایجاد اولین منطقۀ ویژۀ اقتصادی کشور در سیرجان
وی در ادامه با اشاره به حوزههای فعالیت موسسه، توضیح داد: «ما سالهای اول چند شرکت راهاندازی کردیم آن زمان همهچیز دولتی بود، به عنوان مثال آهنآلات دولتی بود و شرکت ملی فولاد فقط کار انجام میداد، سالهای 67 و 68 استان در بازسازی و نوسازی راهها و مدارس بود و آهنآلات کم بود؛ شرکت فولاد ارز نداشت و امکان تولید مجدد نداشت، قیمتها دولتی بود و ما رفتیم دنبال راهکار و از شرکت پسته ارز گرفتیم و دادیم فولاد تا واردات و تولیدش را افزایش بدهد با قیمت تمامشده آهنآلات را به ما بدهد و ما به راهسازی و نوسازی مدارس و سایر نهادها بدهیم و ریال شرکت پسته را بدهیم، یک کارمزدی برای موسسه میماند تا آن را در کارهای جدید ببریم».
مدیرعامل اسبق شرکت ملی صنایع مس ایران گفت: «این اتفاق چند سال ادامه داشت و درآمد خوبی برای موسسه ایجاد کرد و ما دو هزار خانواده را تحت پوشش بردیم».
وی بیان کرد: «آن زمان هنوز اولویت کارآفرینی و توسعهی اشتغال برای ما جا نیفتاده بود و همان زمان آقای مرعشی از این کار جلوگیری کرد، به همین دلیل آن دو هزار نفر را تحت پوشش کمیته بردیم و کمکهایی به آنها ارائه شد و بعد از آن موسسه مسیر اصلی خود را ادامه داد».
مرادعلیزاده خاطرنشان کرد: «اولین سرمایهگذاری که اتفاق افتاد، سازمان عمران کرمان سال ۷۰ ایجاد شد، تجربهی چین، سنگاپور و توسعهای که در جنوبشرق اتفاق افتاده بود را بررسی کردند و دیدند ایجاد مناطق ویژه کارساز است، اصلا چنین چیزی در ایران وجود نداشت، نه در پیشنهادات دولت بود و نه در جای دیگر، پس از جمعبندی و بررسی مجموعهی قوانین برای ایجاد مناطق ویژه، به دولت پیشنهاد دادند و مجوز گرفتند و اولین منطقهی ویژهی اقتصادی ایران در سیرجان ایجاد شد».
وی اضافه کرد: «رانتی نبود که ما بگیریم، این رانتی بود که موسسه ایجاد کرد و با استفاده از تجربهی مدیران آن زمان این کارسازیها شکل گرفت».
رئیس هیات مدیره خیریه مولیالموحدین گفت: «در صنایع خودروسازی کرمان که الان یک شهر و تمدن در بم ایجاد شده، همهی کسانی که با آنها دربارهی خودروسازی مشورت کردیم مخالفت کردند و عقیده داشتند اصلا در بم پتانسیل وجود ندارد و منطقه ناامن است، فقط یک نفر میگفت ما باید سرریز جمعیت تحصیلکردهی جنوبشرق را در یک جا مشغول کار کنیم، در نتیجه سرمایهگذار خارجی و مدیران اولیهی خودروسازی که همه فوت کردند راضی شدند، ولی آقای سجادی زمانی که وارد بم شد نیامد فقط خودروسازی را ایجاد کند بلکه در بم بنای یک فرهنگ را گذاشت، ارگ جدید را بنا کردند که تاکنون هشت درصد خودروی کشور را تولید میکردند، فرهنگ بم تغییر کرد، وضعیت اجتماعی آنجا تغییر کرد و فرودگاه تاسیس شد».
وی با اشاره به دلیل راهاندازی هواپیمایی ماهان، گفت: «در سال 69 آقای مرعشی به مشهد سفر کرده بودند و زمان بازگشت ایشان ۲۴ ساعت طول کشید، زمانی که آمدند گفتند باید یک شرکت هواپیمایی راهاندازی کنیم تا پل توسعهی کرمان بشود».
مرادعلیزاده با بیان اینکه هواپیمایی ماهان در حال حاضر ۳۰ درصد صنعت هوانوردی کشور است، گفت: «مجموعهی کرمان خودرو و ماهان باعث افتخار هر کرمانی است و در حال حاضردر این مجموعهها ۲۳ هزار نفر کار میکنند».
وی با اشاره به راهاندازی شرکت مهتابگستر توضیح داد: «وقتی تولید انرژی از دید قانون آزاد شد و بخش خصوصی اجازه پیدا کرد در تولید انرژی سرمایهگذاری کند، از این پتانسیل استفاده شد و امروز این شرکت علاوه بر اینکه چهار درصد انرژی کشور را تولید میکند، پنج درصد پروژههایی که در آینده تبدیل به نیروگاه میشوند را پیش میبرد».
رئیس هیات مدیره خیریه مولیالموحدین بیان کرد: «هفتباغ در دورهی استانداری آقای بانک پیش رفت و همهی دوستان کمک کردند، پولی که از مردم گرفته شد به ازای هر مترمربع دو هزار تومان هزینهی آمادهسازی بود. اینجا ریگستان و شن بادآورده بود که برای ایجاد این منطقه برآورد شد و یک موسسهی مشاور مطالعه کرد که ارزش افزودهی آن برای مردم ایجاد شد».
وی اضافه کرد: «این کارها مواردی است که در وظیفهی دولت نبوده و بخش خصوصی هم یا قادر نبوده یا علاقهمند نبوده در این زمینهها سرمایهگذاری کند، از سال 84 به بعد هم کار جدیدی بنیان گذاشته نشده است».
ثروتی خلق شده که متعلق به عموم است
مرادعلیزاده یادآور شد: «موسسه از اول هیچ منبع درآمدی نداشته و از هیچ اعانهی بخش خصوصی و دولتی استفاده نکرده، شرکتها بر اساس مکانیزمهای افراد مطلع و حرفهای کار کردند و توسعه یافتند و ثروتی خلق شده که متعلق به عموم است».
وی افزود: «موسسه امروز یک مدیر دارد و چند کارمند که فقط مسئولیتهای اجتماعی را پیگیری میکنند و شرکتها کار خود را انجام میدهند و همه گزارشات مالی را ارائه میدهند».
مرادعلیزاده بیان کرد: «از سال 93 تا 97، شرکتهایی که در ارگ جدید بودند حدود ۴۰ هزار میلیارد تومان فروش داشتند، اما هشتهزار میلیارد تومان به عنوان حقوق و عوارض دولتی، مالیات و مالیات بر ارزش افزوده پرداخت کردند یعنی ۲۰ درصد از کل درآمد و فروش، اگر این را با مس مقایسه کنید در مس از سال ۹۳ تا ۹۷ مجموع پولی که به دولت داده شده هزار میلیارد تومان بابت مالیات پرداخت شده و حدود دو هزار میلیارد تومان هم از سال ۹۷ پرداخت کرده است».
وی ادامه داد: « فروش مس ۳۰ هزار میلیارد تومان بوده و حدودا ۱۰ درصد از کل فروش به دولت رسیده، ارزشگذاری نمیکنم فقط مقایسه میکنیم بین دو نهاد توسعه که یکی خودروسازی بم است و از هیچ امکانات دولتی استفاده نکرده و دیگری شرکت ملی مس که معدن مس را در اختیار دارد، و البته شرکت مس خلاف قانون عمل نکرده است».
رئیس هیات مدیره خیریه مولیالموحدین گفت: «امروز درآمد سرانهی بم از محل ارزشافزوده 900 هزار تومان بهازای هر نفر در شهرستان بم است و بعد از آن با فاصلهی خیلی زیاد شهرستان کرمان، رفسنجان و سیرجان و قلعهگنج قرار دارند که این تاثیر یک نهاد توسعهای در یک منطقه را نشان میدهد و مهم نیست مالکیت این نهاد با کیست».
وی بیان کرد: «ماهان نیز علاوه بر کاری که انجام میدهد در حوزهی گردشگری به دنبال ایجاد فرهنگ و تمدن است، مطالعه کردند و به این نتیجه رسیدند اگر چنین الگویی ایجاد شود مردم میتوانند از آن تبعیت کنند و توسعهی جدیدی را خلق کنند».
مرادعلیزاده با بیان اینکه امروز موسسه در مسئولیتهای اجتماعی خود در ایران بینظیر است اضافه کرد: «ایجاد یک سایت برای نگهداری بیماران روانی، راه اندازی مرکز نگهداری معلولین ذهنی و جسمی زیر 14 سال، ایجاد بهترین مرکز اوتیسم کرمان، ساخت خوابگاه و آموزشگاه ویژهی نابینایان و احداث مرکز تحقیقات ژنتیک بخشی از اقدامات موسسه خیریه مولیالموحدین است که تا کنون چون نمیخواستیم جنبهی تبلیغی بگیرد مطرح نکردیم ولی نیاز است گفته شود و امروز برای اولین بار این را باز کردم برای اینکه بدانیم چه تاثیری گذاشته است».
گفتنی است در این نشست طبیبزاده، رئیس اتاق کرمان، محسن جلالپور و جعفر رودری رئیس سازمان مدیریت و برنامه نیز سخنانی را بیان کردند. /پ
نظر خود را بنویسید