رویایی که در کرمان قامت برافراشت

فردای کرمان ـ دکتر فربد رفیعی تبریزی*: در روزگاری که خبرهای تلخ فرصت نفس کشیدن را از دل‌ها گرفته، گاهی خبر ساختن و امید چنان درخشان می‌شود که نام انسانی را برای همیشه در حافظه‌ی یک شهر جاودانه می‌سازد.

پنجشنبه ۲۹ آبان‌ماه، کرمان شاهد افتتاح یکی از بزرگ‌ترین و مجهزترین مراکز رادیو آنکولوژی کشور بود؛ مرکزی که پشت این حجم از بتن، فولاد و فناوری، قلبی می‌تپید که امروز دیگر او در میان ما نیست، اما اثرش در تک‌تک آجرهای این بنا جاودان است؛ «زنده‌یاد محمدرضا بهرامی، مدیرعامل فقید انجمن خیریه حمایت از بیماران مبتلا به سرطان یاس کرمان.»

او برای یاس تنها یک مدیر یا خیر نبود؛ مردی بود که سال‌ها با دلی امیدوار، لبخندی فراموش‌نشدنی و صدایی آرام اما استوار می­گفت: «ما با کمک مردم، کرمان را به قطب درمان بیماری سرطان تبدیل می‌کنیم» و این جمله برای او شعار نبود؛ راه و رسالت بزرگش بود.

ایشان راهی که انتخاب کرده بود اصلا هموار نبود. برای آجر آجر این بنا رنج کشید؛ از نخستین طرح‌ها تا آخرین جزئیات، با عشق بی انتها، پیگیر ساخت این مرکز شد. بارها نگاه‌های ناامید را دید و بارها شنید «نمی‌شود» و «نمی‌رسد»؛ اما نه مأیوس شد، و نه قدمی عقب به نشست. مسیر، تنها سخت نبود؛ گاه تلخ بود.

او نه فقط با کمبود منابع و دشواری‌های مالی که با بی‌انصافی برخی زبان‌ها نیز روبه‌رو شد؛ کسانی‌که پشت‌سرش ناحق گفتند، در مسیرش سنگ انداختند و حتی نیت‌هایش را زیر سؤال بردند؛
اما آقای بهرامی از آن دست انسان‌هایی بودند که به‌جای پاسخ دادن، بیشتر می‌ساختند؛
ذره‌ای از راهشان منحرف نشدند و هرچه فشار بیشتر شد، قدم‌هایشان مصمم‌تر و محکم‌تر گردید.

و در این روز، نتیجه‌ی همان است که دیدیم: مرکزی که برای بیماران مبتلا به سرطان، نه فقط ساختمانی تازه، که دری تازه به سوی امید است، حسرت اما اینجاست: آقای بهرامی بی همتا.....                                                                                                                                          
حیف که دیروز در کنار همراهانتان نبودید تا پشت «روبان یاس» بایستید و با لبخند همیشگی‌تان روبان افتتاح را ببرید و ببینید چگونه رؤیایی که سال‌ها بر زبانتان جاری بود، اکنون در برابر چشمان مردم کرمان قامت افراشته است.

هیچ‌کس نمی‌تواند انکار کند که نام شما در شناسنامه‌ی این مرکز و تمامی مراکز انجمن یاس، پررنگ‌ترین نام است؛ نامی که بر دیوار دل کسانی که سختی‌ها، پیگیری‌ها و دل‌سوختگی‌های شما را می‌شناسند، تا همیشه حک خواهد شد.

من، به عنوان عضو کوچکی از انجمن خیریه یاس کرمان، در برابر خاطره‌ی شما سر تعظیم فرود می‌آورم و از روح بلندتان تمنا دارم که: اگر در این سال‌ها کسانی آزارتان دادند، اگر پشت سرتان ناحق گفتند، اگر در تاریکی ناآگاهی سنگی پیش پایتان نهادند، را به بزرگواری بی‌حد خود ببخشید، و از آسمان‌ها برای ما دعا کنید… تا ادامه‌دهنده‌ی راه شما باشیم؛ راهی که در آن نگاه‌مان تنها به رضای خدا باشد، دل‌مان به همراهی کرمانیان گرم بماند، و قدم‌هایمان از مسیری که شما برای یاس گشودید، هرگز کج نشود.

از پنجشنبه، کرمان، نه فقط صاحب یک مرکز درمانی جدید، که صاحب روایتی از ایمان، استقامت و عشق انسانی سترگ و بی‌مانند به نام محمدرضا بهرامی است؛ روان بلندتان مینویی، نام زیبایتان بر تارک دیار کریمان ماندگار، و راهتان در نفسِ انجمن یاس و در دل مردم کرمان، تا همیشه جاری خواهد ماند.

از 10 مرداد امسال تا همیشه دل‌تنگ روی ماه مهربانتان خواهیم بود.....