محمد لطیفکار ـ شنبهی آینده چهاردهم دیماه انجمن مفاخر استان برای ناظمالاطبای کرمانی مراسم بزرگداشتی برپا میکند. این روزها که پوستر این پزشک و ادیب کرمانی در فضای مجازی منتشر شده، این پرسش در اذهان مطرح است که این شخصیت کرمانی تبار چه کار مهمی انجام داده که حالا برای او بزرگداشت برگزار میکنند.
در این مجال کوتاه نمیتوانم به این پرسش مهم پاسخ مناسبی بدهم، اما امروز که در حال مطالعه پیرامون زندگی و منش اخلاقی ناظمالاطبا بودم به یک ویژگی بارز او برخوردم که دریغم آمد در این باره چیزی نگویم.
ادیب بزرگ سعید نفیسی فرزند ناظمالاطبا در گزارشی کوتاه در توصیف موقعیت و سجایای اخلاقی پدرش مینویسد؛ وقتی محمدعلی شاه بر تخت پادشاهی نشست، با مشروطهخواهان از در عناد برآمد. بنابراین بخاطر بیاعتبار کردن فرمان مشروطیت چنین وانمود میکند که مشاعر پدرش موقع امضای فرمان مشروطیت درست کار نمیکرده است.
به همین جهت محمدعلی شاه یکی از برادران خود را نزد ناظمالاطبا که پزشک مخصوص دربار و مورد اعتماد بوده میفرستد و وعدهی مبالغ زیادی میدهد، به شرطی که او هم گواهی دهد مظفرالدینشاه موقع امضای فرمان مشروطیت در سلامت عقلانی نبوده است. ناظمالاطبا اما نهتنها رشوهی شاه جوان و خودسر را نمیپذیرد، بلکه بهخاطر ایستادگیاش، سایر پزشکان دربار نیز تن به این کار زشت و خیانت نمیدهند.
من کار ندارم ناظمالاطبا چقدر کارهای مهم و تالیفات ارزشمند دارد، که او را شایستهی این تقدیر کرده است، اما یک حس درونیام میگوید او با همین یک کار مهم و مردمیاش، در تاریخ سرزمین کشورمان ماندگار شده است.
به نظر من، همین یک مورد کافی است تا از این پس هروقت نام ناظمالاطبا را میشنویم، به احترام او از جا برخیزیم و کلاه از سر برداریم. / الف
16508
یادداشت محمد لطیفکار
نظر خود را بنویسید