اسما پورزنگیآبادی ـ برای ما که در کرمان زندگی میکنیم و نسبت به دیگران شناخت بیشتری از ظرفیتها و داشتههای استانمان بهویژه در حوزهی گردشگری داریم، معرفی و مطرح شدن کرمان یک حسرت دیرپاست. همیشه وقتی خواستیم از کرمان بگوییم این را یادآور شدهایم که کرمان معرفی نشده و در کشور مهجور مانده است.
مدتی است که سردار شهید سلیمانی با آمدن به زادگاهش و آرمیدن در گوشهای از خاک این استان پرشگفتی، اینجا را به مقصد سفر بسیاری از مشتاقان و دوستداران خود تبدیل کرده است و در واقع، آبرو و اعتبار خودش را با هماستانیهایش تقسیم کرده و به معرفی و مطرح شدن و مقصد شدن کرمان کمک فراوانی کرده است. صفهایی که حدود دو، سه هفته است در ساعات روز و شب در محل گلزار شهدای کرمان برای رسیدن به مزار سپهبد شهید سلیمانی تشکیل میشود خود نشان از این دارد که کرمان در حال حاضر، دیگر کرمانِ سابق نیست. آنچه که مرا به نوشتن این یادداشت ترغیب کرد اما، صحبتهایی بود که با برخی از فعالان گردشگری کرمان داشتم و اذعان میشد که بازدیدکنندگانی را در اماکن گردشگری کرمان در این مدت مشاهده میکنند که هدف اصلی سفرشان به کرمان زیارت مزار سپهبد شهید سلیمانی بوده است. حالا ما با این شرایط جدید میخواهیم چه بکنیم؟
داریم به بهار و تعطیلات نوروزی نزدیک میشویم و با این وضعیت، پیشبینی اینکه گردشگری کرمان در نوروز امسالِ کرمان با نوروزهای گذشته تفاوتهای زیادی داشته باشد کار دشواری نیست. افراد زیادی از ارادتمندان سردار سلیمانی در تعطیلات نوروزی، یا کرمان را مقصد نهایی سفر انتخاب میکنند یا در مسیر سفر به استانهای همجوار، سری هم به اینجا خواهند زد. این شرایط جدید اما، نیاز به برنامهریزی و شکل تازهای از مدیریت گردشگری در استان دارد به گونهای که علاوه بر پاسخگویی به نیازهای گردشگران فرهنگی و تاریخی، میهمانان سردار سلیمانی را هم مورد توجه ویژه قرار دهد. در جریان مراسم تشییع سپهبد سلیمانی در کرمان، بهدلیل حادثهای که رخ داد خستگی میزبانی بر جان کرمان مانده است و فکر میکنم همه باید خود را موظف کنیم در جریان میزبانیهای بعدی، برنامهریزی بهتری انجام دهیم.
کرمان، فارغ از شرایط جدیدش، کمبود و نواقص زیادی در حوزهی گردشگری داشته و دارد و نمیتوان انتظار داشت وضع جادهها و جاذبهها و امکانات خدماتی و رفاهی در این دو ماه مانده به نوروز کنفیکون بشود اما اولویتهایی وجود دارد که عدم رسیدگی به آن، ما را میترساند و نگران میسازد. بهعنوان مثال، خود محدودهی گلزار شهدا بهواسطهی موقعیت مکانیای که دارد باید بهعنوان یک کل واحد برایش برنامهریزی شود؛ از جنگلقائم گرفته تا دامنهی کوهها. این محدوده به پارکینگ، تابلوهای راهنما، محلهای اقامت موقت، سرویس بهداشتی و پایگاههای مجهز درمانی نیاز دارد.
رنگ بهار که بر دامنهی کوههای صاحبالزمان بنشیند و نسیم بهاری که بوزد، حتما برخی مسافران خسته و دلتنگی که به گلزار شهدا آمدهاند را، ترغیب به سر نهادن بر دامنهی این کوه میکند؛ آیا دامنهاش بهاندازهی کافی امن است؟ و همچنین، بهار به جنگل قائم که برسد، مسافران را به نشستن و زدودن خستگی در این پهنهی پرسایه مجاب میکند؛ آیا جنگل ایمن و آماده است؟ خطراتی مثل پرت شدن، گم شدن، آتشسوزی و احتیاجاتی مثل نیاز فوری به اقدامات پزشکی و دهها مسئلهی دیگر هست که باید برای تکتک آنها فکری بشود.
از همین روی، از استاندار محترم که حتما در این زمینه برنامهریزیهایی دارند، تقاضا دارم با بهکارگیری همهی توان و ظرفیتهایی که در استان هست، کرمان را برای میهمانان نوروزی بی کمترین نقص مهیا کنند و در اینباره حتی اگر نیاز میبینند، ستادی مجزا، برای گردشگری نوروزی امسال کرمان شکل دهند.
البته همینجا بگویم که بیش از هرچیز مهم است که مسئولیت میزبانی از مسافران و میهمانان کرمان در نوروز 99 بهدست چه کسی سپرده شود؛ از استاندار محترم تقاضا دارم چنانچه برنامهای ویژه برای پذیرایی از میهمانان نوروزی امسال کرمان دارند، صرف عنوان سازمانی افراد را معیاری برای صاحب صلاحیت بودن ایشان برای برنامهریزی در این حوزه قرار ندهند و کارشناسان زبده را صدا کنند تا راه و بیراهه را نشان دهند. و این را هم از یاد نبریم، کسانی که به قصد زیارت مزار حاجقاسم به کرمان میآیند، مقصدشان فقط گلزار شهدا و مسجد صاحبالزمان و خیابانهای منتهی به گلزار شهدا نخواهد بود. حتما سری به لوت و کلوتها هم خواهند زد، به بازار کرمان، به باغ شاهزاده، به ارگ بم، به راین و به دیگر نقاط گردشگری استان. باشد که مهیا باشیم. / الف
نظر خود را بنویسید