فردای‌کرمان ـ اسما پورزنگی‌آبادی: اوائل بهار بود که سیلی ناگهانی در جنوب استان کرمان، خانه و زندگی مردم چند شهرستان را زیر و رو کرد. این سیلاب، آن‌طور که مقامات گفته‌اند، بیش‌ترین خسارت را به شهرستان رودبارجنوب وارد کرد. حدود یک ماه از این حادثه گذشته و حالا، از دل این ویرانی، کمپینی زاده شده که می‌خواهد برای مردمان رنج‌دیده‌ی این مناطق پناهگاهی امن فراهم کند. «کتابخانه». سلمان دست‌افشان، جوان اهل رودبارجنوب که در تهران، در حال تحصیل در مقطع دکترا در رشته‌ی مطالعات سیاسی است، به همراه جمع دیگری از اهالی این منطقه که در دو سازمان مردم‌نهاد فعالند، بعد از وقوع سیل، خود را به مناطق سیل‌زده رساندند تا به مردم کمک کنند. آن‌ها چند روز پس از امدادرسانی‌های اولیه، متوجه‌ی موضوع مهمی می‌شوند: کتاب‌های زیادی از دانش‌آموزان این مناطق سیل‌زده را آبی که به خانه‌ها رفته، با خودش برده یا اگر نبرده، زیر گِل و لای، دفن کرده است. این، برای منطقه‌ای که به گفته‌ی دست‌افشان، به همراه قلعه‌گنج، بیش‌ترین آمار ترک‌تحصیل در دانش‌آموزان به‌ویژه دختران را دارد فاجعه‌ای معادل تلف شدن دام‌های بیشمار مردمان به حساب آمد. از این رو بود که دست به کار شدند تا کاری بکنند. به هم‌اندیشی نشستند و در نهایت، از دل این جمع، ایده‌ای شکل گرفت تا فراخوان بدهند و از مردم ایران بخواهند که برای تهیه‌ی کتاب این دانش‌آموزان، به خصوص آن‌ها که بی‌سرپرست یا بدسرپرست هستند، کمک‌شان کنند. این پویش اما خود را محدود به تامین کتاب‌های درسی بچه‌ها نکرده است. مجریان آن تصمیم گرفته‌اند در این شهرستان، دو تا کتابخانه بسازند؛ یکی در بخش مرکزی رودبار و دیگری در جازموریان.
اولین‌بار این خبر را در کانال تلگرامی «کتابخانه فاطمه‌ها» خواندم که گردانندگان آن، از همراهان این کتابخانه خواسته بودند تا به دست‌افشان و این ایده کمک کنند. کتابخانه فاطمه‌ها، سال 89 در پی خلاقیت و با اراده‌ی سه تا از دختران روستای دهگان در شهرستان کهنوج در جنوب استان کرمان متولد شد و توانست در مدت کوتاهی، کتاب و کتاب‌خوانی را به برخی دیگر از روستاهای این مناطق هم ببرد. اکنون، دست‌افشان و دوستانش، رویای کتابخانه در رودبارجنوب در همسایگی شهرستان کهنوج را دارند به واقعیت تبدیل می‌کنند.
دست‌افشان، در این‌باره به فردای‌کرمان می‌گوید که در چند روزی که این کمپین فعال شده است، توانسته‌اند در رودبار مکانی را اجاره کنند که برای نشستن و مطالعه کردنِ حدود 50 نفر جا دارد. تعدادی کتاب هم از طرف افراد مختلفی هدیه شده است. اما این کتابخانه، میز و صندلی و قفسه ندارد. او از کسانی که قصد دارند در این کمپین شرکت کنند می‌خواهد تا برای تامین میز و صندلی و قفسه‌ها به آن‌ها یاری برسانند. برآورد هزینه‌ای که کرده‌اند حدود شش و نیم میلیون تومان است.
دست‌افشان می‌گوید که در جازموریان اما هنوز نتوانسته‌اند مکانی بیابند و هیچ کاری برای ایجاد کتابخانه نکرده‌اند و همه چیز، بستگی به کمک‌های مردم دارد.
این کمپین را اعضای دو سازمان مردم‌نهاد به‌نام‌های خیریه دارالاکرام شعبه رودبارجنوب و جمعیت دوست‌دار فرهنگ‌وتوسعه رودبارجنوب راه‌اندازی کرده‌اند. اولی، در زمینه‌ی آموزش دانش‌آموزان نیازمند فعالیت می‌کند و دومی، به فکر فرهنگ و توسعه‌ی این شهرستان محروم است. دست‌افشان در هر دو این سمن‌ها عضو است و درباره‌ی اینکه چه نوع کتاب‌هایی بهتر است به این کتابخانه‌ها هدیه شود؟ می‌گوید: «هم برای بزرگسالان و هم خردسالان و کودکان نیاز است کتاب داشته باشیم. برای تامین کتاب‌های درسی اما چون محدودیت‌هایی وجود دارد، در حال مکاتبه با آموزش‌وپرورش هستیم تا بدانیم چه‌طور می‌توانیم این کتاب‌ها را تامین کنیم. کتاب‌های کمک‌آموزشی نیز بسیار مفید است. علاوه بر کتاب، کمک‌های نقدی هم می‌تواند به ما برای رسیدن به هدفی که داریم کمک کند».
دست‌افشان امیدوار است استقبال مردم از این کمپین آن‌قدر گرم باشد تا بتوانند طرح خود را کامل‌تر کنند. آن‌ها می‌خواهند کتابخانه‌هایی سیار نیز راه‌اندازی کنند و به روستاهای شهرستان هم بروند و در هر روستا هم که امکانش بود، کتابخانه‌ی ثابت راه‌اندازی کنند. کارگروهی هم تشکیل داده‌اند تا راهکار بدهند چه‌طور مردم را تشویق به استفاده از کتابخانه و مطالعه بکنند. راه‌هایی فعلا پیدا کرده‌اند؛ برگزاری دوره‌های آموزشی و مسابقات و برنامه‌های فرهنگی در کتابخانه.
او در معرفی بیشتر رودبارجنوب هم توضیحاتی می‌دهد تا معلوم شود این کمک‌ها قرار است به چه کسانی برسد. دست‌افشان می‌گوید: «رودبارجنوب، یکی از پهناورترین شهرستان‌های استان کرمان است و جمعیت هم در این منطقه پراکنده است. مردم این شهرستان، هم از لحاظ اقتصادی و هم فرهنگی دچار ضعف‌هایی هستند. در این شهرستان، با وجود اینکه هم در پرورش دام و به‌ویژه شتر و هم در تولیدات کشاورزی ظرفیت‌های زیادی دارد اما حتی یک کارخانه اینجا احداث نشده است. شغل 90 درصد مردم این شهرستان، مستقیم یا غیرمستقیم به کشاورزی مربوط است. کشاورزی هم دیگر جوابگو نیست. این شهرستان تا تهران که یکی از بازارهای مهم محصولات کشاورزی است فاصله‌ی زیادی دارد و همین بُعد مسافت، هزینه‌ی حمل و زمان حمل محصولات را بالا می‌برد، مشکلات تولید که روز به روز بیشتر می‌شود، در نرخ محصولات کشاورزی هم خودتان می‌دانید که چه اتفاقاتی مدام رخ می‌دهد. کشاورزی دیگر واقعا نمی‌تواند درآمدزایی برای مردم منطقه داشته باشد. از طرفی، اکثر دانش‌آموزان اینجا، بعد از تعطیلی مدرسه، مجبورند به مزرعه و باغ‌های کشاورزی بروند و به خانواده‌هایشان کمک کنند و اغلب آن‌ها بعد از چند کلاس درس خواندن، ترک‌تحصیل می‌کنند. برخی از دانش‌آموزان که خانواده‌هایشان ماشین ندارند، برای رفتن به مدرسه، مجبورند در هر شرایط آب‌وهوایی، چه صبح سرد زمستان باشد و چه ظهر داغ تابستان، چند کیلومتر را، پیاده به مدرسه بروند. وقتی امکانات کافی وجود نداشته باشد و خانواده‌ها هم وضعیت اقتصادی مناسبی نداشته باشند و بچه‌ها علاوه بر درس خواندن، مجبور باشند کار هم بکنند، نمی‌توان چندان امیدوار بود که بتوانند به سطح بالایی از آگاهی برسند. برای همین، ما تصمیم داریم با راه‌اندازی کتابخانه و برگزاری کلاس‌های آموزشی و مسابقات داستان‌نویسی و کتاب‌خوانی و چنین اقداماتی، بچه‌ها را به مطالعه کردن تشویق کنیم. کمکی که مردم به این کمپین می‌کنند، خیلی می‌تواند در این زمینه مفید باشد چون، این هم یکی از نیازهای جدی منطقه است».
چنانچه قصد حمایت از این کمپین را دارید می‌توانید با شماره تلفن سلمان دست‌افشان تماس بگیرید تا راهنمایی لازم به شما بشود. 09393168037
نظر خود را بنویسید