فردای کرمان - محمد لطیف‌کار: ای‌کاش جلوی آینه بایستیم و خودمان را ببینیم. حکایت گردشگری، جز این نیست که خودمان را نمی‌بینیم. گردشگری در جهان امروز یک رشته‌ی پول‌ساز و اشتغال‌زاست. گیرم این روزها به دلیل گسترش کرونا، این صنعت در همه‌ی دنیا دچار چالش‌های عجیب و غریب شده است، اما کرمان پیش از این هم، در این رشته بیل خود را از گل بیرون نمی‌کشید!
از این‌همه استعداد خداداد در کرمان نتوانستیم بهره‌ای ببریم. در جلسات مسئولان دولتی بارها شنیدم که گردشگری با کمترین سرمایه‌گذاری بیشترین درآمد و اشتغال را دارد؛ حرفی که ظاهر درستی دارد، اما هر وقت شنیدم خواستم سرم را به دیوار بکوبم. آخر، این چه تعریفی از گردشگری است؟! مگر ممکن است ما زیرساخت‌های گردشگری نداشته باشیم اما جذب گردشگر ما رقم بالایی باشد؟ اگر برای مکان‌های تاریخی و فرهنگی خود هزینه‌ی مرمت و نگه‌داری نپردازیم چطور توقع داریم گردشگر جهانی که هزاران گزینه‌ی دیگر، روی میزش دارد، به سمت ما بیاید؟ اگر برای صنایع دستی کشورمان سرمایه‌گذاری نکنیم و به تولید انبوه و با کیفیت نرسیم، چطور می‌توانیم با دنیا رقابت کنیم، و مثلا بازار مسگری خود را از چین و پاکستان پس بگیریم؟
اگر نمی‌توانیم شهرها و روستاهامان را برای دعوت گردشگران مناسب‌سازی کنیم و توانایی برگزاری رویدادهای جذاب فرهنگی و اجتماعی را نداریم چطور انتظار داریم مراکز اقامتی و رفاهی ما از گردشگر مدام پر و خالی بشود؟
در نشست امروز فعالان گردشگری استان که خبر آن در «فردای کرمان» منتشرشده، دیدم که رئیس کمیسیون گردشگری اتاق کرمان با طرح چند سوال خطاب به حاضران گفته: «از همکارانم در بخش گردشگری استان می‌پرسم: ما چه‌قدر برای بازاریابی و تبلیغات برای کسب‌وکارهایمان هزینه می‌کنیم؟ چه‌قدر به فکر آموزش و به‌روز رسانی آموزش‌های خودمان و نیروهایمان هستیم؟ چه‌قدر در نمایشگاه‌های بین‌المللی شرکت می‌کنیم؟ اگر مدیری عملکرد ضعیف داشت، ما چه‌قدر مطالبه‌گری کرده و می‌کنیم؟».
آقای بهرامی داوری منصفانه‌ای کرده که سوال‌اش را تنها متوجه دولتی‌ها نکرده است. همه باید پاسخگو باشند؛ هم اتاق، و هم دولت!
سرجمع اگر بخواهم داوری شتابزده‌ای بکنم، می‌گویم: «خود کرده را تدبیر نیست»! در تمام سال‌های گذشته که می‌توانستیم خودمان را ببینیم و برای این صنعت کاری بکنیم، هیچ کاری در شان استان نکردیم؛ حتی یک طرح جامع ننوشتیم! حالا هم که کرونا آمده است و فعلا دهان‌مان را بسته است؛ شاید وقتی دیگر... اگر بازهم فرصت‌ها را نسوزانیم!
* عکس سلفی را دیروز به سبک قدیم، در حمام موزه‌ی زیبای ابراهیم‌خان گرفتم.
نظر خود را بنویسید