جوانمرگی دوران مدیریتی در باشگاه مس

گروه جامعه ـ «پیروزی پنج بر دو تیم مس کرمان برابر سیراف کنگان در یک هشتم نهایی جام حذفی، حکم خاکشیری را داشت که دل تیم مس را بعد از دو نتیجه‌ی نه‌چندان خوب در لیگ یک آرام کرد و حالا همه باز هم مشتاقانه چشم به خبرهای خوبی دارند که از جنس مس است».
به گزارش فردای‌کرمان، سعید قرایی، دبیر سابق ورزش «استقامت» و مدیر روابط عمومی باشگاه مس کرمان یادداشتی نوشته که بخشی از آن را خواندید. او در ادامه می‌نویسد: «به‌هر شکل برکات پیروزی همیشه شیرین است و این برد قاطعانه نیز اوضاع فکری و روحی مس را به شدت آرام می‌کند تا برای ادامه‌ی راه خود در فضایی بدون تنش برنامه‌ریزی کند... فضایی که در آن صحبت‌های تلخی مثل استعفا و یا مصاحبه‌های تبعات دار ندارد».
قرایی ادامه می‌دهد: «این‌که سرپرست باشگاه مس بعد از مساوی بازی قبل مس در کرمان مجددا بحث استعفای خود را مطرح کرد، مسلما سیگنال‌هایی در خود داشته است که علی قرایی از طریق این موضوع درصدد بیان آن‌ها بوده است... قطعا علی قرایی همانند هر مدیر دیگری تمایلی به دادن استعفا آن هم در چند نوبت متوالی ندارد و از همین رو بیش‌تر از آنکه تعداد این استعفاها مورد نقد قرار بگیرد شاید بهتر باشد دلایل آن را مورد نقد و بررسی قرار داد».
قرایی می‌نویسد: «قطعا موضوعات زیادی وجود داشته است که منجر به این می‌شود تا علی قرایی که با انگیزه‌های بسیار زیاد در راس باشگاه مس قرار گرفت، حالا تا این اندازه برای ادامه‌ی کار به نوعی دلزده باشد که صراحتا اشاره می‌کند میان انتخاب باشگاه مس و هیات فوتبال، گزینه‌ی دوم را انتخاب کرده است. این انتخاب، شاید خروجی کلی از ماهیت مدیریتی باشگاه مس باشد که تبدیل به کوره‌ای برای سوزاندن انواع و اقسام مدیران باشگاه مس در همه‌ی این سال‌ها شده است که اسامی بسیاری از بزرگان ورزش استان در همه‌ی این سال‌ها در نهایت با خستگی تمام عطای کار در باشگاه مس را به لقایش بخشیدند...حداقل چیزی در حدود هشت اسم بزرگ ورزش استان در همین پنج سال اخیر و این فضا حقیقتا نیاز به تغییر اساسی دارد».
قرایی با یادآوری این نکته که این اتفاق به اشکال مختلف و داستان‌های گوناگون برای تمامی مدیران باشگاه مس در طول همه‌ی تاریخش رخ داده است، می‌گوید: «بیراه نبود که علی قرایی هم به آن مبتلا شود تا جایی که او نیز به شیوه‌ی خودش این دردودل را مطرح کند».
این خبرنگار باسابقه‌ی ورزشی می‌نویسد: «این موضوع نه فقط به این روزهای باشگاه مس می‌رسد که سابقه‌ای تاریخی به اندازه‌ی اکثریت دوران عمر این باشگاه دارد که در نهایت مدیران باشگاه مس در یک احساس مشترک به نقطه ای واحد می‌رسند و آن فشاری است که از هزاران جا برروی این صندلی وارد می‌شود. این فشارهای مردافکن که از بحث مالی گرفته تا منابع نیروی انسانی، افکار عمومی، نهادهای قدرت و هزاران هزار اهرم دیگر چه در داخل مجموعه و چه از خارج از آن، در نهایت تنها شخص مدیرعامل باشگاه را خسته و دلزده نمی‌کند بلکه پیکره‌ی کلی باشگاه مس را رنجورتر از پیش می‌کند و متاسفانه اکثر مدیران باشگاه مس در نقطه‌ای مشترک، به تنهایی و یا با نیروهایی حداقلی مجبور به تحمل همه این فشارها شده‌اند که قطعا تبعات خوبی را به دنبال نداشته است».
قرایی در ادامه‌ی یادداشت خود متذکر می‌شود: «این‌که تابلوی مدیران عامل سابق باشگاه مس در 15 سال اخیر در اندازه‌ای فراتر از اندازه‌های طبیعی خود عکس و نام بزرگان را در خود جای کرده است و این‌که اکثر این بزرگان نیز با خاطره‌ای تلخ باشگاه مس را ترک کرده‌اند نشان می‌دهد دردی به صورت نامبارک با باشگاه مس همزاد شده است که باید برای رفع آن دست به یک آسیب‌شناسی و هم اندیشی مفصل و همه جانبه زد وهمه‌ی اهالی فن و صاحبان تجربه در رابطه با آن اظهار نظر کنند. در سال‌هایی که بحث مالی باشگاه مس نیز این اجازه را نمی‌دهد که خیلی از فشارها و بحث‌ها را با نیروی مالی حل فصل کرد و یا حداقل از ضرب آن‌ها کاست، نیاز است که این آسیب‌شناسی و تنها شدن مدیران در برابر فشارهای صدجانبه را خیلی مفصل و کارشناسی شده بررسی کرد تا علی قرایی و همه‌ی مدیران بعد از او تا این حد به سرعت دچار خستگی‌های خاص مدیریت باشگاه مس نشوند». به گزارش فردای‌کرمان، قرایی این یادداشت را در وبلاگ شخصی خود منتشر کرده است.