فردای‌کرمان ـ محمد لطیف‌کار*: «اولین بار نیست که برای مرمت یک بنای تاریخی یا بهسازی یک فضای قدیمی شهری شاهد خرابکاری و از بین بردن هویت آن هستیم، تلاش‌هایمان با شکست مواجه می‌شود و هزینه‌هایی که انجام شده، در واقع دور ریخته‌ایم. حتم دارم آخرین بار هم نخواهد بود!
نمونه‌اش همین اتفاقی است که در میدان مشتاقیه رخ داده است. میدان با این طراحی و تلاش شکست خورده و ناتمام، به کلی از ریخت افتاده است. اما عجیب‌تر این است که آن را در همین وضعیت رها کرده‌ایم! این در حالی است که میدان در بخش تاریخی شهر همواره مورد توجه گردشگران است، و قطعا آن‌ها با تماشای این کجی‌ها و نابخردی‌ها، در مورد حفاظت از آثار و ابنیه‌ی تاریخی کرمان، ما را قضاوت خواهند کرد.
دکتر رضا ناصری، معمار در این باره می‌گوید: «هیچ فکری نشده که طاق و رواق‌ها چه‌طور به جدارهی پشت متصل شوند، در حالی که طاق و رواق‌هایی که در میدان ارگ و سایر میادین مشابه وجود دارند، با ساختار پشت آن، پیوسته به هم ساخته شده‌اند. می‌خواسته‌اند این سازه هم شبیه به آن‌ها شود، ولی می‌بینیم که سازه، به جدارهی پشت ارتباطی ندارد... یک طاق نصفه آنجا درست کرده‌اند؛ چیزی که واقعا عجیب‌الخلقه است! آرشیتکت‌ها و استادان دانشگاه غیرکرمانی که این سازه را از نزدیک ملاحظه کرده و یا تصاویر آن را دیده‌اند، از این اشتباه شگفت‌زده شده‌اند! اگر یک معمار تاریخی که در دوران صفویه زندگی می‌کرده امروز زنده شود و این سازه را ببیند، قطعا نمی‌تواند آن را تحلیل کند و دچار شوک عصبی و سکته‌ی مغزی می‌شود»!
برای آگاهی بیشتر، در این زمینه توجه شما را به صحبت‌های دکتر رضا ناصری معمار جلب می‌کنم که دیروز شنبه هجدهم دی‌ماه در پایگاه خبری فردای کرمان منتشر شده و زحمت این مصاحبه‌ی خواندنی را خانم اسما پورزنگی‌آبادی کشیده است.
با این وصف، آیا شهرداری و میراث فرهنگی می‌خواهند بر این زخمی که بدجوری هم باز و چرکین مانده است، کماکان چشم‌ها را برهم بگذارند؟!
+ عکس‌هایی را که به اشتراک گذاشته‌ام مهرماه امسال گرفته‌ام. بماند به یادگار.». /الف
*مدیرمسئول و سردبیر فردای‌کرمان
نظر خود را بنویسید