همشهری‌های خوب ما

گروه فرهنگ‌وهنر ـ به بهانه‌ی برگزاری مراسم تجلیل از شهریار رضایی که با عنوان آن چهل سال و با حمایت موسسه فرهنگی مفرغ و مس سرچشمه برگزار شد؛ مهدی محبی‌کرمانی یادداشتی نوشت.
متن این یادداشت که در شماره‌ی امروز «استقامت» منتشر شد را در ادامه می‌خوانید. شهریار رضایی از هنرمندان مجسمه‌ساز کرمان است و برنامه‌ی آن 40 سال قرار است در ادامه از دیگر 40 ساله‌هایی که بر محیط پیرامونی خود تاثیرات عمیق داشته‌اند تجلیل کند.
به گزارش فردای‌کرمان، محبی‌کرمانی نوشت: «بعض همشهری‌های ما شاید به محل تولد و صدور شناسنامه‌هایشان کرمانی نباشند؛ اما به عشق و دلبستگی‌شان به کرمان و وفاداری به رسم مهربانی و خدمت، از دل‌سوخته‌ترین دلسوختگان کرمان هم دل‌سوخته‌ترند !
یکی از همین همشهریان که آمد و بود و نبود خود را گذاشت تا برایمان دانشگاه بسازد و ساخت؛ به چه عظمتی هم !نشد که قدرش را به عظمت کارش بدانیم . اما همین که به عنوان یک همشهری دوستش داریم و به وجودش عشق و فخر می‌بازیم، خود کم از دنیایی تقدیر نیست .
دانشگاهش ماند. قد کشید و تا به امروز که به یمن وجود آن هزاران، همشهری دل‌سوز و دل‌سوخته یافته‌ایم . همشهریان مهربانی از سراسر میهن و از دورترین و نزدیکترین بلاد این سرزمین .
شهریار رضایی را هر طور که حساب کنیم یک کرمانی است. با همان خلق و خو و منش و کرامت .
به رسم زندگی کرمانی است. اصلا یک پای زندگی‌اش کرمانی است. فهیمه را می‌گویم .
به دلسوزی و دلدادگی هم کرمانی است؛ و به همه‌ی همتی که به سهم خود در ارتقاء هنر مجسمه‌سازی شهر کرده است .
از دوران مشاورتش در شهرداری و مشاوره‌هایی که با او شد و نشد!
از دوران نقد آشکار نمادهای سخت و سست بی‌معنا. از سمپوزیوم مجسمه‌سازی ملی در کرمان و همه‌ی یادگارهای خوبی که از آن سمپوزیوم باقی ماند.
و از مجسمه‌هایی که با امضای او زینت یافته، و در این‌سو و آن‌سوی شهر برپا شده است.
حالا دیگر شهریار رضایی همشهری ماست. یک کرمانی. به اصالت و استحکام سنگ قَدَری که به‌حضورش در دل خاک این سرزمین فرو نشسته است.
رنج‌ها و مرارت‌های همشهری خوبمان را پاس می‌داریم و حالا که قرار است آوازه‌ی هنر شهرمان را دورتر هم ببرد، برایش آرزوی موفقیت می‌کنیم.
برای شهریار رضائی همه‌جا کرمان است. چه حالا این‌جا باشد چه نباشد. درست مثل وقتی که کرمانی بود؛ ولی در شناسنامه‌اش اهل کرمان نبود!».