فردای‌کرمان ـ اسما پورزنگی‌آبادی: تردد در برخی خیابان‌های شهر کرمان مدام سخت‌تر می‌شود در حالی که برای شهرهای امروزی حرکت آهسته نهتنها خوشایند نیست بلکه در قامت یک معضل خود را به مدیران شهری و شهروندان نمایانده است.
برای حل مشکل ترافیک و حرکت آزاد و آسان، شهرداری، به‌ویژه در چند سال اخیر، بودجه‌های زیادی را صرف ساخت تقاطع‌های غیرهمسطح و تعریض خیابان‌ها کرده ولی نهتنها نمی‌تواند ادعا کند که مشکل ترافیک را حل کرده بلکه کارشناسان دارند نسبت به بدتر شدن اوضاع هشدار می‌دهند.
همزمان با افزایش ترافیک در شهر، برخی از متخصصان کوشیده‌اند تا با برشمردن مزایا و ضرورت‌های توسعۀ حملونقل عمومی، کرمان را از تجربۀ دیگر شهرهای موفق در حل مشکل ترافیک بهره‌مند سازند و مرور گذشته نشان می‌دهد که لااقل طی یک دهه، توسعۀ حملونقل عمومی یکی از وعده‌های شهرداران و شوراهای شهر در کرمان بوده است اما چرا این توسعه، در حد شعار باقی مانده است؟ این پرسشی است که آن را با برخی کارشناسان در میان می‌گذارم و اظهارات ایشان را به مرور به اطلاع خواهم رساند.
مهندس علیرضا احمدی کارشناس ترافیک که طی سال‌های 94 تا 99 به‌عنوان کارشناس ارشد ترافیک شهرداری کرمان است، در این‌باره به فردای‌کرمان می‌گوید: «یکی از اشتباهاتی که شهرداری کرمان مرتکب شده این است که معاونت حملونقل و ترافیک را حذف کرده است؛ معاونتی که سه سازمان اتوبوسرانی، تاکسیرانی و سازمان ترافیک زیرمجموعۀ آن بودند. در دورانی که این معاونت و سه سازمان فعالیت می‌کردند، اقدامات ترافیکی در شهر کرمان تخصصی‌‌تر و با انسجام بیش‌تری انجام می‌شد. این تغییر ساختار به همۀ شهرهای بزرگ ابلاغ شده بود اما شهرهایی مثل تهران و اصفهان و شیراز زیر بار آن نرفتند و معاونت حملونقل و ترافیک در این شهرداری‌ها به‌صورت مجزا فعالیت می‌کند».
او می‌افزاید: «در کرمان اما، این معاونت حذف و مسئولیت‌ها و وظایف آن، به همراه معاونت عمرانی؛ به معاونت حملونقل و امور زیربنایی محول شد اما آن‌قدر وظایف و فعالیت‌های حوزۀ عمرانی در شهر زیاد است که عملا مسائل ترافیکی زیر سایۀ آن قرار گرفته است و خیلی کم‌تر از حدی که نیاز است، در این معاونت، به مسائل ترافیکی پرداخته می‌شود».
احمدی اظهار می‌کند: «در جریان این تغییر ساختار، سازمان ترافیک هم به سازمان مدیریت و مهندسی شبکه حملونقل ترافیک تغییر کرد، سازمان‌های اتوبوسرانی و تاکسیرانی نیز ادغام و تبدیل به سازمان مدیریت حملونقل بار و مسافر تبدیل شدند. حالا شما از کارشناسان سازمان مدیریت و مهندسی شبکه حملونقل ترافیک سوال کنید ببینید چه‌قدر با کارشناسان اتوبوسرانی در ارتباط هستند؟ هیچ ارتباطی ندارند؛ در صورتی که این دو سازمان باید در تعامل و تبادل‌نظر با هم به مسائل ترافیکی شهر بپردازند».
یگانگی مسیر شرقی ـ غربی
وی در ادامه، به یکی از موانع توسعۀ حملونقل عمومی در شهر اشاره می‌کند و می‌گوید: «مشکل دیگر در کرمان این است که فقط یک مسیر مستقیم شرقی ـ غربی داریم که از فرودگاه بۀ میدان آزادی و خیابان شریعتی می‌رسد و تا مشتاق و خیابان شهدا و گلزار شهدا ادامه می‌یابد».
احمدی با بیان اینکه مسیرهای شمالی ـ جنوبی زیادی داریم، ادامه می‌دهد: «بنابراین، وقتی شهروندان می‌خواهند در مسیر شرق به غرب و بالعکس تردد کنند، تنها یک انتخاب دارند. الان کدام خیابان شهر از همه‌جا شلوغ‌تر است؟ همین مسیری که از میدان آزادی و خیابان شریعتی تا گلزار شهدا ادامه دارد».
وی بر این باور است: «اگر بلوار سردار سلیمانی که از پل سیدی شروع می‌شود و تا فرودگاه می‌رسد، احداث شود، می‌توان خیابان شریعتی را به حملونقل عمومی و پیاده‌راه اختصاص دهیم و آن را انسان‌محور کنیم و آرامش اجتماعی خیابان شریعتی را افزایش دهیم».
او یادآور می‌شود: «چند سال قبل، برای ایجاد جذابیت بیشتر در سرویس‌دهی اتوبوس‌ها، در خیابان شریعتی یک لین برگشت هم برای اتوبوس‌ها در نظر گرفته شد اما پس از مدت کوتاهی، مجبور شدند تا آن را جمع کنند چون تراکم ترافیک را بسیار زیاد کرده بود».
این کارشناس ترافیک تاکید می‌کند: «تا وقتی که مسیر موازی شرقی ـ غربی در شهر نداشته باشیم، هر طرحی در خصوص حمل و نقل عمومی در این مسیر پرترافیک محکوم به شکست است».
اتوبوس‌های فرسوده
احمدی با بیان اینکه فرسودگی ناوگان اتوبوسرانی و تاکسیرانی در کرمان یکی دیگر از مشکلات است، می‌گوید: «شهرداری به جای اینکه اعتبارات خود را تجمیع کند و مثلا دو دستگاه اتوبوس جدید بخرد، هزینه‌ها را صرف بازسازی و تعمیر اتوبوس‌هایی می‌کند که از رده خارج هستند. در حالی که باید اتوبوس نو بخرد و فرسوده‌ها را از رده خارج کند».
وی اضافه می‌کند: «علاوه بر اینکه اتوبوس‌ها فرسوده است، در بسیاری از مسیرها هم سرویس‌دهی انجام نمی‌شود یا با تعداد کمی اتوبوس انجام می‌شود؛ این وضعیت هیچ جذابیتی برای شهروندان ایجاد نمی‌کند تا خودروی شخصی خود را از خانه خارج نکنند».
نبود پایانه
احمدی می‌افزاید: «مشکل دیگر این است که همین خطوط تاکسی و اتوبوس فعلی هم با هم ارتباطی ندارند».
او توضیح می‌دهد: «در شهر کرمان، پایانۀ اتوبوس نداریم تا اتوبوس‌ها در آن متوقف باشند، مردم را سوار و پیاده کنند و ایستگاه تاکسی نزدیک آن باشد تا مسافران به‌راحتی بتوانند مُد و شکل حملونقل خود را تغییر دهند. تا وقتی چنین سیستم حملونقل پراکنده‌ای داریم، نباید توقع داشته باشیم مردم از آن استفاده کنند». / الف
نظر خود را بنویسید