فردای‌کرمان ـ آزاده فرج‌پور*: «خاک اساس زندگی در زمین است و هیچ راه دیگری غیر از این برای زندگی وجود ندارد. خاک می‌تواند رسیدن به اهداف توسعۀ پایدار را تسریع کند، دی‌اکسید کربن بیش‌تری را از جوّ زمین به خود جذب کند و آب باران بیش‌تری را در خود نگه دارد، حال آنکه مانع سیل می‌شود و آب بیش‌تری برای مدتی طولانی‌تر در فصل‌های خشک ذخیره می‌کند. آن‌ها می‌توانند در زمان گرمایش جهانی، یک محیط زیست پایدار را برای ما فراهم کنند و تاثیر تغییر سریع اقلیمی را خنثی کنند. بنابراین خاک‌هایی که بهتر شده‌اند، به سازگاری در برابر بحران اقلیمی و کاهش تغییر اقلیمی کمک می‌کند.
در حال حاضر، جمعیت جهان در حال افزایش است و پیش‌بینی می‌شود که تا انتهای قرن به ۱۰ میلیارد نفر برسد. سالانه ۱۰ میلیون هکتار از زمین‌های زراعی و خاک خوب را از دست می‌دهیم. این بدین معنی است که ما سالانه ۱۴ میلیون عدد زمین فوتبال از دست دهیم. ما از یک طرف با مسئله تخریب خاک و از طرف دیگر با کاهش کیفیت و حاصلخیزی خاک به ویژه در بخش کشاورزی، در حین افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای مواجه هستیم.
نمی‌توانید باور کنید که خاک چقدر سریع قدرت خود را از دست می‌دهد. در یک چهارم از زمین‌های جهان نسبت به ۲۵ سال قبل مقدار کمتری هوموس و مواد مغذی وجود دارد. این بدین معنی است که خاک‌های ما به اندازۀ خیلی از فقیرها بر روی کره زمین گرسنه‌اند.
تقریبا یک میلیون نفر در جهان در بخش کشاورزی مشغول به کار هستند. بیش از ۹۰ درصد از غذای ما در خاک تولید می‌شود. بیش از ۵۷۰ میلیون زمین کشاورزی در جهان وجود دارد که ۵۰۰ میلیون آن مزارع خانوادگی است.
خاک‌های بهتر به واسطۀ حذف گازهای گلخانه‌ای از جوّ زمین و تلاش برای رسيدن به پایداری، ثبات اقلیمی را به ارمغان می‌آورند. در صورتی که خاک‌ها به خوبی تغذیه شوند، هیچ گرسنه‌ای در جهان نخواهد بود.
یک هکتار از خاک حاصلخیز و بدون مهر و موم، بسته به منطقه، می‌تواند دو نفر را با محصولات شیر و گوشت تامین کند و همچنین برای بیش از ۱۲۰ نفر نان مهیا کند.
آن چیزی که بدان نیاز داریم ساده است و دانش آن نیز موجود است. کشاورزان و دانشمندان تمایل به اقدام دارند. ما تنها نیاز داریم که آن‌ها را گرد هم آوریم تا فاصله بین تئوری، میل به اقدام و متخصصین را از بین ببریم».
*کارشناس علوم کشاورزی و اکوسیستم، دانش‌آموختۀ دانشگاه‌های گوتینگن و کاسل آلمان
نظر خود را بنویسید